Om optimaal van het zonnige weer te profiteren gaan we eerst op pad en kijken vanmiddag de kerkdienst. Het vertrek is een stuk relaxter dan gisteren. Thermoskan en mondvoorraad in de tassen en we zijn weg. Dit keer rijden we naar Gargellen, een prachtig gelegen dorp hoog in een zijdal. Daar nemen we de Schafbergbahn omhoog en herhaalt het ritueel van gisteren zich. Na de koffie kiezen we ieder onze eigen weg. Henk loopt een stukje richting de Gandasee en ik ga omhoog naar de Gafierjoch. Eigenlijk wilde ik graag de Schmugglerweg lopen, een stevige rondwandeling die deels door Zwitserland gaat. Maar de laatste baan omlaag gaat me te vroeg en ik durf het niet aan, voor mijn gevoel heb ik dan te weinig extra tijd. Dus loop ik een deel ervan; ik hoop de eerste top te bereiken en keer als ik het genoeg vind om. Dat is het plan tenminste, maar de sneeuw stopt me eerder. Als de Schafsee achter me ligt ben ik al diverse malen sneeuwvelden overgestoken. Het is een magnifieke, stille en indrukwekkende omgeving. Ik maak een praatje met een paar mensen die terugkeren. Zij vinden het verderop te gevaarlijk worden omdat de sneeuwvelden die je over moet erg steil worden. Als je valt, glij je een behoorlijk eind naar beneden. Ik besluit door te lopen tot het mij ook te gek wordt. Al kom ik dan niet zo ver en hoog als ik had gewild, het is ontzettend genieten in deze schitterde bergwereld. Niet veel verder keer ik inderdaad ook om en loop dezelfde route terug, maar houd eerst pauze om wat te eten en rustig om me heen te kijken. Na een poos teruglopen zie ik beneden me de Gandasee liggen. Het lijkt me wel mooi om daar dan heen te lopen en ik kies de route die dichtbij mijn beginpunt start. Ik verwacht dat Henk inmiddels al op de fiets zit, maar tot mijn verbazing (èn de zijne) sta ik opeens vlak naast hem. Samen lopen we het pad naar de Gandasee (waar hij al eerder liep) en kunnen dan mooi op een bankje langs het pad samen lunchen, ieder uit eigen rugzak. De lunch bestaat vandaag uit in punten gesneden omelet met tonijn (gisterenavond al gebakken) met toost en het smaakt voortreffelijk. Dan daalt Henk met de gondel af naar de auto waar hij de fiets pakt en heerlijk een heel eind kan afdalen. Ik daal via een erg mooi, steil paadje tussen de alpenrozen af naar de Gandasee. Het meertje ligt er prachtig en als straks de alpenrozen bloeien moet het een fantastisch gezicht zijn. Nu zitten de meeste bloemen nog in knop. Ik zit een poosje bij het water en ga dan over een bredere weg terug naar de gondels. Beneden wacht de auto op me en ik rij naar huis. En alweer onverwachts rij ik een paar honderd meter voor ik er ben Henk achterop, die op z’n fiets het laatste stukje omhoog zwoegt. Zo zijn we weer tegelijk thuis. Het is flink warmer dan gisteren, maar ‘t is lekker om een poos buiten te zitten. Later kijken we de Laurens-Live-dienst, fijn toch dat het mogelijk is om het zo mee te maken. De maaltijd is simpel, maar lekker: erwtensoep. Winterkost die ook ‘s zomers prima smaakt!

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis