Het gebeurt nooit, maar vannacht hebben we apart geslapen. Ik vond het in de slaapkamer nogal warm, de airco hangt in de woonkamer en blaast bijna niets richting het bed. Dus ben ik naar de slaapbank verhuisd, die ligt prima en ik heb best goed geslapen. Toch merk ik wel dat we de laatste nachten niet de beste bedden hadden, want ik krijg toch wat last van m’n rug. Na ‘t ontbijt gaat alles weer op de fiets en zakken we voorzichtig de steile weg van gisteren (tegen de 20%!) weer af richting de supermarkt. Daar pikken we even brood op voor onderweg en rijden richting Cabasse. Iets verderop komen we langs het Lac de Carces, maar helaas is het geen fraai meer om te zien. Vies en modderig aan de kant en het wateroppervlak lijkt ook wat vervuild. We fietsen verder, al stijgend en dalend over de rustige Provençaalse wegen. Op de parkeerplaats bij het Lac de Vins is een geschikt muurtje om te zitten met koffie en brood. Langs de vele wijngaarden vervolgen we de route, komen door Le Val, een leuk dorp en een stuk verder door Bras. We zien waarschuwingen voor een afgesloten weg, maar de automobilist die we het vragen zegt dat de weg gewoon te rijden is. Bij een klein barretje in Bras, op een leuke plek, bestellen we een koude icetea, daar zijn we hard aan toe na het lauwwarme water uit de bidon. Voor de zekerheid vragen we nog eens naar de route, maar vanaf hier blijkt het inderdaad afgesloten. De zeer vriendelijke, behulpzame vrouw legt ons uit hoe we het best kunnen rijden. Ze gaat er zelfs een plattegrond bijhalen om het duidelijk te maken. Ze waarschuwt dat het wel klimmen is, maar met elektrische fietsen geen probleem. Het is niet ver wat we om moeten rijden en een leuk weggetje, maar inderdaad flink omhoog, 14%! Maar het gaat goed en even later zijn we, na net zo’n steile afdaling weer bij de route. Het is inmiddels hoog tijd voor de lunchpauze, maar nergens een plekje waar we in de schaduw kunnen zitten. Dan maar even staand eten, want in de zon is veel te heet, de temperatuur is opgelopen tot 37 graden. Het is nu nog maar een paar km naar Maximin en het hotel is snel gevonden. Na de onvermijdelijke boodschappen melden we ons bij de receptie en worden erg vriendelijk ontvangen. Fietsen mogen binnen en er is gelukkig een lift. Het fietsen ging goed ondanks mijn pijnlijke rug, maar bij het afladen van de fietsen gaat het mis. Ik verkramp helemaal en kan bijna geen kant meer op. Henk doet al het sjouw-werk en ik laat me voorzichtig op bed zakken en blijf liggen. Direct een paracetamol erin en rusten. Gelukkig hebben we hier airco en het bed is heel goed, zó fijn! Als Henk de bagage heeft geordend, we gerust hebben en hijzelf heeft gedoucht wil ik ook graag douchen; je voelt je zó plakkerig na een dag fietsen. Maar ik weet niet van bed af te komen….help…..wat nu? Henk haalt een steviger pijnstilling uit de fietstas en na die ingenomen te hebben blijf ik nog maar een poos liggen. Uiteindelijk lukt het met Henk’s hulp in de douche te komen en het warme water voelt heerlijk aan. Weer lekker fris blijf ik nog een poos plat liggen en het lijkt wat te verbeteren. Bij het hotel hoort een restaurant en we gaan daar wat eten. Er is een ontzettend gezellige tuin met veel zitjes en we eten er een lekkere pizza. De stoel is goed en daardoor kan ik ook ontspannen genieten van het eten op deze leuke plek. We lopen een klein eindje om, maar dat is best vermoeiend, ik schiet nog teveel in een verkrampte houding. Om het liggen op bed af te kunnen wisselen met overeind zitten (en op bed zitten geen optie is) vraagt Henk de receptioniste een stoel te leen. Ze komt er persoonlijk één brengen, een heel fijne stoel, zó attent! We besluiten als het lukt morgen een korte etappe te doen, ook ivm de warmte. Nu eerst maar eens afwachten hoe ik morgen uit bed kom………

Dagafstand: 48 km.
Totale afstand: 2345 km.
Hoogteverschil vandaag: 429 m.

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis