Het is vannacht wel iets meer afgekoeld dan de vorige nachten (ik heb gisteravond zelfs m’n vest aangetrokken), maar de temperatuur loopt nu al weer snel op. Nog steeds komt de zon er bijna niet door en ‘t is erg benauwd. We waren oorspronkelijk van plan om nog een paar dagen naar het eiland Krk te gaan. Daar zijn de kampeertarieven echter zo belachelijk hoog, dat vind ik echt niet kunnen; we doen er niet aan mee. In plaats daarvan gebruiken we deze dag om alvast wat kilometers te maken, met dat drukkende weer kun je prima in de airco-gekoelde auto zitten. De route door de bergen van Noord-Kroatië is erg mooi, maar het is zo somber, net of er overal een dunne mist hangt. We rijden westwaarts tot Rijeka en daar draaien we naar het noorden. Bij de Sloveense grens doet een ongeïnteresseerde douane-mevrouw of ze controleert, maar ‘t stelt niks voor. Het oponthoud duurt niet lang. Na verloop van tijd, we hebben dan nèt in een dorp bij de bakker broodjes kunnen kopen, krijgen we weer een stuk tolweg. We stoppen op een parkeerplaats voor de lunch en smeren de broodjes, bruin, met veel pitten en zaden, een voedzame hap, maar zeer smakelijk. Op ‘t laatst volgen we de rivier de Soca tot Tolmin. Een prachtige route langs het water, echt jammer van het grijze weer. In deze omgeving willen graag een paar dagen blijven, de weersvoorspelling is goed en de omgeving is schitterend. We rijden naar de camping van onze keuze en er is plaats genoeg. We mogen zelf een plekje kiezen; eerst even het “grijze water” afvoeren en dan installeren we ons op een mooi plekje op het veld bij de ingang, niet ver van het sanitair. Als we uitstappen begint het nèt te spetteren en als de luifel is uitgedraaid moeten de stoelen eronder, anders worden we nat terwijl we een koud drankje nemen. Het blijkt dat we op dezelfde camping staan als Henk(jr) en Carolien vorig jaar! De tips komen direct al binnen, leuk! Het wordt zowaar iets lichter en Henk gaat de voorruit schoonmaken, die ìs me toch smerig! Ik ga op verkenning en zoek het pad naar de rivier. Je kunt inderdaad zo vanaf de camping aan het water komen, maar ‘t is een erg steil pad. Boven het water hangen nevelsluiers, waarschijnlijk door het vochtige weer en het ziet er mysterieus uit. Ik zie een jong stel de rivier ingaan, maar telkens slechts voor heel even. Op mijn vraag bevestigen ze dat het water héééél koud is. Na de regenspetters van zonet is het iets afgekoeld en ik voel nu geen behoefte het ook te proberen. Er komen nog een paar campers bij op ons veld, maar er is ruimte volop. Voor het avondeten doe ik een greep in de voorraadkast; het wordt linzencurry met rookworst, een wonderlijke maar smakelijke combinatie. I.p.v. donker wordt het eerst nog wat lichter op de camping, bijna is de zon nog te zien. Er hangt zelf 1 paraglider in de lucht, dat schijnt hier veel voor te komen. Hopelijk klaart het inderdaad verder op zodat het wat aangenamer aanvoelt. De Nederlanders op de camping maken zich klaar voor een voetbalavond, òf op de eigen (versierde) plek, òf bij het grote scherm bij de bar. Wordt het winst of verlies?

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis