Vandaag gaat het gebeuren: de eerste pas moet bedwongen worden. De zon schijnt heerlijk en het ontbijt is goed verzorgd. Direct na het dorp begint de eerste klim, 2 km lang 7-8% omhoog. Al is de temperatuur nog fris, zonder jack krijgen we het echt wel warm! Al snel passeren we de Oostenrijkse grens, we kunnen echter niet stoppen voor een foto; geen uitwijkmogelijkheden langs de weg. Daarna volgt een stuk door een vrij breed dal, vol bloemen in het gras en prachtig zicht op de bergen. Later nog een paar keer een kortere, maar steilere helling en dan zijn we boven, op de Buchener Höhe (1247 m.) De eerste pas is gehaald!! Tot onze teleurstelling staat er geen officiëel bord met de naam en de hoogte; dat had zo leuk geweest voor een foto. We gaan een poosje op een bankje zitten, eten een broodje en drinken koffie. Na zo’n inspanning en in zo’n omgeving smaakt dat extra lekker. Dan volgt de beloning (nadat we wel ons jack hadden aangetrokken): een 7 km-lange afdaling van 9-10% èn een schitterend uitzicht over het Inntal. Ook al knijp ik steeds in de remmen, toch is m’n maximumsnelheid 49,2 km/u. Oké, wielrenners komen nog snel voorbij, maar voor ons is dit een heel hoge snelheid. We komen in Telfs en rijden dan door het brede dal van de Inn. Langs Stams (met het in de 13de eeuw gestichte klooster), Silz en Haiming. Gelukkig gaat de route dan weer over een fietspad, wat een stuk rustiger is. Op een geweldig mooi plekje stoppen we nog een keer voor de lunch; grandioos wat een uitzicht! Het laatste stuk voert het pad vlak langs de Inn en we zien daar rafters bezig, gaaf hoor. Op een gegeven moment moeten we alleen nog via een fietsbrug de Inn oversteken en dan zijn we er. Dikke pech, fietsbrug is afgesloten…….wat nu?? Terug naar de vorige brug is wel erg ver en verderop is wel een brug, maar hoe het pad is? We wagen het er op en fietsen door. Over een smal stenig pad met soms akelig steile stukken (een paar keer moeten we de fiets omhoog duwen) komen we bij de verharde weg, precies daar waar een brug is. We weten niet zeker of fietsers hier over de autoweg mogen, maar we doen het. Als er even geen auto’s aankomen gauw met maximale ondersteuning en hard trappen naar de overkant. ‘t Is zo gebeurd en zo staan we meteen in Roppen, waar we overnachten. Het pension is gauw gevonden. Ik had al een sms-je gekregen: we zijn niet thuis, maar u kunt naar binnen, u heeft kamer 12, de sleutel zit op de deur…….zo makkelijk. En inderdaad, we treffen een prachtige grote kamer op de eerste verdieping, heel licht en modern ingericht, goede badkamer…….heel wat anders dan de laatste overnachtingen. Hoewel die met de ouderwetse, Beierse inrichting ook wel charme hadden. Het vakantiegevoel van vroeger, zeg maar. Als we weer fris zijn gaan we fijn een poos in de grote tuin zitten, koud drankje uit de koeling erbij. Voor het eten ‘s avonds is hier niet veel keus, de enige mogelijkheid is een grill/pizzastube op zo’n 10 minuten loopafstand. Het is helemaal dichtgetrokken en het waait flink als we er heen lopen. Terwijl we smullen van een heerlijke burger barst de bui los en door de regen lopen we later terug. En dan word je van 10 minuten lopen toch aardig nat……..

Dagafstand: 57 km.
Totale afstand: 1224 km.
Hoogteverschil vandaag: 592 m.

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis