Ja, we gaan weer op pad. Niet op de fiets dit keer, hoewel dat eigenlijk wel de bedoeling was. De ontregelde diabetes heeft een behoorlijke aanslag gepleegd op Henk’s conditie. Gelukkig is dat, nu hij insuline is gaan spuiten weer in orde, maar een fietsvakantie is nog even te zwaar. We willen wel wat trekken, maar nemen daarvoor de auto en de fietsen gaan mee achterop.
Het is met 12 graden nog best koud als we even na acht uur vertrekken. We hebben gisterenavond de auto al geladen dus er moeten alleen nog een paar laatste dingen bij. In Nederland rijdt het erg rustig en we schieten goed op. Wel blijft het lang grijs, maar bij de eerste stop is nèt de zon doorgebroken. Het is nog wat fris, maar de temperatuur loopt langzaam op en bij de tweede stop hoeven de jacks niet meer aan; het is heerlijk buiten. We komen niet echt in de file terecht, maar wel is ‘t regelmatig langzaam rijden vanwege een wegversmalling. Er wordt ontzettend veel aan de weg gewerkt en tussen Frankfurt en Neurenberg worden alle viaducten vervangen. Nou, dat zijn er heel wat! Om half zes zijn we bij het besproken adres, iets ten Z.O. van Neurenberg. Hele mooie, grote kamer met een zitje in de tuin en prachtig uitzicht over de omgeving. Alleen dacht ik hier kookgelegenheid te hebben, maar meer dan een magnetron, koffie-apparaat en een waterkoker is er niet. Even diverse locaties tijdens het boeken door elkaar gehaald blijkbaar. Dan toch maar het dorp in straks. Als onze spullen een plekje hebben gekregen zit ik heerlijk en poos buiten in de zon. Wat is dat lekker, na een dag in de auto. We zijn benieuwd hoe het met fietsen gaat. We zagen het laatste stukje naar het dorp veel steile weggetjes en ook naar dit huis was het lekker klimmen. Tegen zevenen lopen we naar het dichtstbijzijnde restaurant, “Blauwe Traube”, waar we in de tuin smullen van een verrukkelijke “Schnitzel Wiener art”. Nu zijn we ècht in Duitsland! Na het eten lopen we nog een rondje door het dorp, da’s wel nodig na die grote portie. Het betekent meteen aardig omhoog klimmen, waarbij we langs de hooggelegen burcht komen. Daar gaan we overdag nog wel een keer kijken. Fijn om zo nog even in beweging te zijn en de boel te verkennen. Teruggekomen kost het even moeite om het koffie-apparaat aan de praat te krijgen, maar de aanhouder wint en we drinken nog lekker een beker koffie. Goed plekkie hier!!
Geschreven door Henk.en.ada.op.reis