Het is maar een uurtje rijden naar de laatste camping en dus ontbijten we op ons gemak (met oa. een heerlijke nectarine) en doen kalmpjes aan de laatste dingen die hier moeten gebeuren. Omdat de vuilwatertanks vol zijn ook nog maar even alles gedumpt en dan gaan we weer op weg. Je krijgt nu echt zo’n gevoel van ‘dit is voor het laatst’ en ‘ dat is ook de laatste keer’, maar we hebben nog een hele dag voor ons. Om 11.00 u. melden we ons bij de camping aan Lake Tulloch. Het was even lastig de afslag te vinden, maar we zijn er. De dame bij de ingang kan onze reservering niet vinden. Gelukkig kan ik de e-mail correspondentie laten zien en in overleg weet ze een mooi plekje voor ons. Nou, dat klopt!! Helemaal aan de rand van het meer, ruime plek met afdakje boven de picknicktafel, een firepit (stookplaats) en een trap om het water in te kunnen. Even lastig op de smalle weg erlangs manoeuvreren met de camper, maar ook dat lukt. Momenteel staat er nog niemand naast ons en het is lekker rustig. We halen de koffers uit het bagageruim, even een doekje er over is geen overbodige luxe en dan inpakken. Henk maakt de ruimte’s onder in de camper weer netjes en ik pak de koffers in. Het gaat best snel, al voor de lunch is het meeste gebeurd. We hebben ook nog wel e.e.a. nodig in de loop van de dag, dus het laatste moet toch pas vanavond. Om 13.00 u. warm ik een rookworst in de magnetron en die eten we op brood. Dat gaat er wel in na al het werken. Het meer roept inmiddels zo hard, dat ik eerst maar eens een poos het water in ga. Goed helder en een heerlijke temperatuur.; wat een plekkie zo op onze laatste dag. Ook al moeten we opruimen en inpakken, dit is toch wel heerlijk relaxed. De rest van de middag is een afwisseling van lezen en zwemmen. ‘s Avonds als de zon achter de heuvels verdwijnt maken we het vuur aan. Eerst eten we een kom noodles, en dan zit we nog lang bij het vuur terwijl het steeds donkerder wordt. De laatste burgers worden boven het vuur gebakken en o, wat smaken die goed. Topavond, deze laatste kampeeravond!!!

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis