Het enige gezelschap ‘s morgens is een konijntje dat voor de camper rondsnuffelt. Het lijkt wel wildkamperen, zo zonder anderen om je heen. Ontbijten, afwassen, alles weer vast, in de kast, stroom en water loskoppelen en we zijn klaar voor vertrek. We rijden naar het noorden, naar Moab, wat zo’n 2 uur rijden is. In Moab naar de supermarkt voor aanvulling van de drinkvoorraad. Voor we naar Arches rijden nemen we een zijweg naar het oosten. Die loopt langs de Colorado River en tsjonge jonge, wat een prachtroute is dat. Tussen hoge rotsen door slingert de rivier met hier en daar rubberboten die langsvaren. We volgen de weg 30 kilometer en draaien dan om. We zoeken een parkeerplek met mooi zicht op de rivier, zetten de stoeltjes buiten en eten lekker ons brood. Terug is Moab is het nog maar een klein stukje naar Arches. Daar binnen rijdend vallen we van de ene verbazing in de andere. Wat een spectaculair mooi landschap. Schitterende rotsformaties en rotsbogen. We maken een aantal fotostops en bij de zg. Windows-section parkeren we de camper en gaan een stukje lopen. Een pad voert daar langs 3 rotsbogen en we klimmen er naartoe, lopen er door heen en maken veel foto’s. Helaas is het niet zonnig (een mooie blauwe lucht is een veel mooiere achtergrond) maar daardoor is het niet zo heel erg bloedheet. De lucht wordt wel heel erg loodgrijs en dreigend, het flitst soms al en eerder dan gepland gaan we terug naar de camper. We rijden nog maar net als het enorm gaat waaien. Harde rukwinden doen de camper schudden, zand stuift overal en het zicht is veel minder. We rijden naar de camping aan het eind van de doodlopende weg door het park. Een geweldige plek om te overnachten, tussen de hoge rode rotsen, leuke picknickbank onder een boom; unieke plek! Het regent even wat maar dan trekt het toch weer open en de zon komt weer door. Vlak bij onze plek start een wandelpad naar de Broken Arch en ik kan het niet laten; in m’n eentje ga ik lopen door de woestijn de weg zoekend vis steenmannetjes en ik loop te genieten in de toch wel weer warme zon. Na 20 minuten bereik ik de rotsboog, prachtig. Uiteraard weer foto’s en dan terug naar de camper. Overal om ons heen zie je kinderen op de hoge rotsen klimmen. We hebben grote lol om een paar Nederlandse kinderen waarvan 1 net zo praat als Harro vroeger tegen z’n broers kon doen (hij lijkt er zelfs op, mèt bril) Eentje durft er niet meer af en pa moet eraan te pas komen. Wat zou ons kroost hier ook hebben genoten! We eten vanavond tomatensoep met brood. het kampvuur mag niet aan vanwege de grote droogte. Het is super om hier te verblijven!!

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis