Vandaag gaan we een stuk westelijker, naar de Côte de Granit Rose. Gisterenavond heb ik al naar campings gezocht, maar ik kwam vaak tegen dat er geen plek meer was. Uiteindelijk bij één pal aan de kust kon ik reserveren, maar dat bleek slechts een aanvraag te zijn. Later volgt bericht dat ze niet aan reserveren doen, gewoon komen en een plek zoeken; wie het eerst komt, het eerst maalt. Ach, we gaan gewoon die kant op en dan zien we wel. We maken na drie kwartier eerst een stop in Saint-Brieuc, waar een heel mooie kathedraal is. De uitgezochte parkeerplek vlakbij het centrum is inderdaad goed bereikbaar en we kunnen er makkelijk staan. Het is bewolkt en behoorlijk fris, jack aan dus. In het centrum blijkt markt te zijn, dat maakt het nog wat gezellig, want verder stelt het niet veel voor. En dan kunnen we de kathedraal geeneens in, ivm renovatie gesloten. Het wordt dus geen lang bezoek aan deze plaats, wèl scoren we een baguette, zo is de lunch weer geregeld. We besluiten om niet een toeristische route naar de camping te rijden, maar er rechtstreeks heen te gaan. Als het inderdaad overal druk is lopen we het risico dat we meerdere campings langs moeten voor we iets hebben, dus we willen op tijd daar zijn. Het rijdt vlot; na ruim een uur naderen we Landrellec, waar de uitgezochte camping ligt. Het laatste stuk gaat over een smalle en erg mooie weg, langs karakteristieke huisjes. Omdat we even verkeerd navigeren, mogen we er nog een stukje extra van rijden en rond half één staan we bij de camping Municipal de Landrellec. Bureau gesloten, pas om 17.00 uur is er iemand aanwezig, maar je kunt een lege plek uitzoeken, je installeren en later komen aanmelden. We rijden een rondje over de camping, mooie grote plaatsen, ziet er netjes uit en op sommige plekken kun je nèt de zee zien. Meestal zitten de heggen die voor privacy zorgen ervoor. We kiezen een plek naar ons zin die aardig vlak is (er zijn er ook die zo schuin liggen dat je het met de schuine blokken onder de wielen niet redt). Dan zitten we al gauw aan de lunch, met die lekkere verse baguette. Het sanitair-gebouw blijkt het mooiste wat we tot nu toe hebben gezien, super netjes allemaal. En het uítzicht….geweldig!! Het is heerlijk zonnig weer geworden en ‘t is aangenaam warm. We lopen het kleine zandpaadje af dat naar de zee voert. En dan word ik zo mogelijk nòg enthousiaster. Een prachtig zandstrandje tussen grote rotsblokken, prachtig om te zien en je kunt zo het water in, super!! Na het maken van de nodige foto’s klimmen we aan de andere kant van het strand over een heel smal, steil paadje naar boven en komen gelukkig op een breed, redelijk vlak pad. We wandelen een eind over dit pad langs de kust en genieten enorm van het magnifieke uitzicht, met elke bocht is het weer anders. Na een poos keren we om en wandelen terug. Koffie bij de camper en ja, dan kan ik het natuurlijk niet laten… ik ga even zwemmen. Het water is best koud, maar o, wat is dit fijn! Aansluitend douchen en dan nog een poosje zitten in het zonnetje voor ik ga koken. Ondertussen ook nog even aanmelden, dan is dat ook maar gebeurd. We eten een pittig prutje van gehakt met verse groente en Mexicaanse kruiden. Waar we al op hoopten klopt inderdaad: je kunt vanaf hier prachtig de zonsondergang zien. Dus lopen we na de afwas en de koffie nog een keer naar het strand en kijken naar de kleurenpracht. Zó gaaf dat dit direct vanaf de camping kan en we zijn heel blij dat we op deze plek terecht zijn gekomen!!

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis