Vandaag willen we Neurenberg gaan bekijken en we hebben besloten met de trein te gaan. Na het ontbijt (binnen, want de wind maakt het nog te fris om buiten te zitten) en een kop koffie vertrekken we naar het station. Met de auto, ‘t is te ver om te lopen. Gelukkig is er nog precies één parkeerplek vrij en we kopen kaartjes bij de automaat op het perron. Nèt op tijd, de trein komt er al aan. Na 20 minuten zijn we al in de stad. Als we het station uitlopen staan we direct bij het Handwerkerhof, een gezellig mini-wijkje met veel ambachtswinkeltjes en horeca. Dan over de brede Königstrasse naar de Lorenzkirche. In de enorm hoge kerk kijken we een poos rond en lopen vervolgens de brug over naar de overkant van de rivier en gaan naar de Hauptmarkt waar o.a. een grote bron is, Schöner Brunnen. We krijgen zo langzamerhand trek en willen ook wel even zitten. Tijd voor Nürnberger Bartwurst; nou, die smaken prima! Vervolgens naar de Kaiserburg, de burcht die hoog oprijst boven de stad. ‘t Is een sfeervolle plek waar we een poos rondlopen, zowel buiten en als binnen. Als we de binnenvertrekken (waar de vloeren enorm kraken) gezien hebben, zoekt Henk een bankje op en ik ga met een gids mee voor een kort bezoek aan de diepe bron. Vijftig meter diep is-ie en de gids (die goed vertelt) demonstreert het door water uit een kan te gieten. Na 5 seconden horen we de plons. Daarna nog even de toren beklimmen en genieten van het uitzicht. Dan dalen we samen de schuine toegangsweg weer af en via een straat met mooie vakwerkhuizen komen we bij de Sebalduskirche. Binnengekomen worden we verrast door prachtige klassieke muziek. Er is een orkest aan het spelen, zo te zien een studentenorkest en er is ook een koor bij. Waarschijnlijk zijn ze aan ‘t oefenen voor een uitvoering. We blijven een aardig tijdje zitten luisteren; leuk hoor, zo’n onverwacht gratis concert. Na nog meer mooie straten, bruggen en een eilandje in de rivier komen we bij de Weisser Turm, die niet wit blijkt te zijn. Dan is het niet ver meer naar het station. ‘t Is even zoeken hoe we er moeten komen want de looproute gaat ondergronds en wij komen door een andere straat. Het betekent een extra rondje lopen, niet fijn als je moe bent. Gelukkig vertrekt er al snel een trein de goede kant op en binnen een half uur zitten we in de auto. Nog even langs de supermarkt om inkopen te doen. Bijna alle horeca in het dorp is op maandag gesloten, dus we scharrelen wat lekkere dingen bij elkaar, om straks in onze eigen kamer op te eten. Fris gedoucht zitten we later te smikkelen, moe maar voldaan, zoals men dan zegt.

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis