Vandaag willen we op de fiets naar Etrétat, een plaats aan de kust op 9 km vanaf hier. Op ons gemak ontbijten we buiten en zoeken dan de spullen bij elkaar. Het beloofd een warme dag te worden, dus de truien blijven thuis en het badpak gaat mee. Ook hier vinden we het prachtig fietsen en na een lange afdaling bereiken we Etrétat. We dalen niet helemaal af naar het centrum, maar nemen een steil pad naar boven, naar de Chapelle Notre Dame de la Garde. Een heel mooi Normandische kerkje op een hoog rotsplateau waar vandaan je schitterend uitzicht hebt op de rotsformaties van Etrétat, de Falaise’s. Helaas staat het kerkje in de steigers en kun je er niet in, maar het is een geweldige plek om koffie te drinken en van het uitzicht te genieten. Nadat de nodige foto’s zijn gemaakt dalen we af naar het centrum. Eerst gaan we opzoek naar een bakker, want op deze camping kun je geen brood bestellen. Het is even zoeken, bij de eerste staat een enorm lange rij, de tweede is dicht en een mini-supermarkt verkoopt geen brood. Dan terug naar de eerste, waar de rij nu korter is en dan hebben we gauw een verse baguette in de tas. Bij de boulevard zetten we de fietsen op slot aan een hek en zoeken een bankje, het is tijd voor de lunch. We zitten in de zon en als er naast ons mensen weggaan van een schaduwbankje gaan we snel daar zitten, da’s nóg beter. Het is een prachtplek, zicht op de zee, het kiezelstrand en de geweldige rotsen die zo kenmerkend zijn voor deze plaats. Na het eten ga ik een poosje de zee in en dat is heerlijk genieten. Het kiezelstrand loopt erg steil af, wat het lopen lastig maakt en ook heb je in no-time geen grond meer onder de voeten. Henk vind dat maar niks en hij blijft lekker op ‘t bankje zitten. Na de waterpret laat ik me op de kiezels wat opdrogen en dan brengen we de tas naar de fiets en lopen wat rond in het centrum. Mooie huizen, allerlei winkeltjes, gezellige straatjes, leuk om te zien. Als we weer terug zijn bij de boulevard wil ik graag nog bij de andere falaise omhoog lopen om ook daar van het uitzicht te genieten. Henk zoekt een schaduwplekje om te zitten en wacht tot ik terug ben. Het is flink klimmen, maar niet zo erg ver en het is er supermooi. Wàt een fantastisch gebied is dit!! Ik maak natuurlijk veel te veel foto’s, dat wordt weer moeilijk kiezen straks. Dan weer afdalen en samen lopen we naar de fietsen. Via dezelfde weg rijden we terug naar de camping, met 32 graden een warm ritje omhoog. In de camper is het bloedheet, dus gauw de airco aan terwijl wij in de schaduw eerst maar eens een poosje zitten en veel koud drinken. Eten koken is een warm werkje, maar het kruidige rijstgerecht met kip smaakt heerlijk. We ruimen vast wat op, zetten de fietsen op het rek, de luifel indraaien want morgen vertrekken we hier. Pas na de koffie gaan we douchen, het is een ontzettend warme, benauwde, windstille avond en als we weer fris zijn blijven we in de inmiddels koele camper zitten.

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis