Wees gerust allemaal, dit wordt geen verslag van wilde, onbezonnen belevenissen van twee pensionado’s. Nee, geen wilde activiteiten, maar een dag op de Hoge Veluwe. We willen wild gaan spotten. Vooral mijn echtgenoot hoopt op grote roedels herten die het liefst vlak voor ons het pad oversteken. Daarbij nog wat zwijnen dicht aan de kant van de weg en een paar moeflons. We ontbijten een half uurtje later dan de vorige dagen. De nacht was knap fris en dan is het ‘s morgens nog best koud op de fiets. En inderdaad, als we wegfietsen hangt de nevel nog tussen de bomen en wat verderop is het gewoon mistig. Al snel breekt de zon goed door en loopt de temperatuur op tot bijzonder aangename waarde’s. Na 3 kwartier zijn we bij de ingang Schaarsbergen. We hebben online al tickets gekocht, maar moeten toch in de rij om ze te laten scannen. En we zijn niet de enigen die deze dag de Hoge Veluwe bezoeken! Het is vooral met fietsers erg druk; het is soms gewoon file-fietsen. De hele dag fietsen we rond en genieten van de prachtige natuur. Als we tegen één uur bij het parkrestaurant komen, staat daar al een lange rij te wachten. We hebben geen zin om aan te sluiten en fietsen naar jachtslot St. Hubertus, helemaal aan de noordkant van het park. Het assortiment bij de Theekoepel (klein afhaalrestaurantje) is niet groot. We lunchen met koffie, een saucijzenbroodje en een zakje chips. Smaakt toch best en het zit prima daar met zicht op de vijver voor het slot. Vervolgens rijden we nog een flinke ronde en stoppen nog een laatste keer bij het bosje van Staf, voor Hoge Veluwe-kenners een bekende plek. Al hebben we er al een flinke tijd opzitten hier, het is blijkbaar nog te vroeg om wild te zien. Wel zien we al vele lange rijen geparkeerde auto’s ontstaan; stoeltjes uitgeklapt erachter, groot statief met camera en een joekel van een telelens. Zo hebben we het hier nog nooit gezien! Wij gaan toch maar richting de uitgang bij Hoenderloo, want anders komen we zo laat bij de B&B in Apeldoorn. Het was weliswaar een heerlijke dag in de prachtige natuur hier, maar géén wild gezien! Niets, helemaal niets; ach het weer was tè mooi en het was tè druk. Geen wild-dagje dus. We voelen de billen inmiddels behoorlijk, want ongemerkt hebben toch erg lang op dat zadel gezeten en het laatste stuk naar Apeldoorn gaat de accu een standje hoger, dan schiet het lekker op. We worden hartelijk welkom geheten en wegwijs gemaakt. We delen hier de badkamer met nog één ander stel gasten, maar die zijn (nog) niet aanwezig en we hebben dus eerst het rijk alleen. Wat fris je dan weer lekker op van een douche! We nemen vast een aperitiefje (er staat hier van alles klaar) en fietsen later naar het centrum. Bij “Ramblas”, een tapasrestaurant, smullen we van een heleboel lekkere gerechtjes. Een top-avond!

Dagafstand: 82 km.

Geschreven door Henk.en.ada.op.reis