Niet lopend waren we, maar met de auto. Op de terugweg van Amsterdam naar Den Haag. Het regende hard en de ruitenwissers piepten.We waren bij een begrafenis geweest, van de dierbare zus van een schoonzus. Toen scheen de zon nog.

Voordat we gingen, ging ik nog zingen. Zangles weer eens. Zingen liggend op de grond, een nieuwe ervaring. Fijn was het. Daarna met zijn vieren in de auto naar Zorgvlied. Wat een mooie begraafplaats. Bloemen rond de kist, veel mooie woorden, muziek. Voor mij kwam Trees zo tot leven. Ik kende haar niet.

Het leven vieren, dat wilde zij graag. Wij deden dat in haar herinnering in de Anna, een voormalige kerk in Amstelveen. Gezellig praten met veel familie. Wat zijn wij gezegend.

Geschreven door Claartje-onderweg