Ik ben in het klooster van San Giacomo en slaap hier ook. Een echt pelgrimsverblijf met krakende stapelbedden en een douche en wc ineen. Ik was zo moe dat ik na het douchen meteen in slaap viel. Opeens kwamen er acht pratende Italianen binnen, die ook hier overnachten, maar een andere route hadden gelopen. Ik werd meteen uitgenodigd om mee te eten, want de fraters verzorgden geen maaltijd. Zij zouden koken. Maar eerst een mis, alleen voor ons. Over het pelgrimspad ging het, dat je je openstelt voor wat je tegenkomt.

Vanmorgen om 8 uur vertrok ik met een buik vol suiker. Een klein beetje misselijk van het zoete ontbijt (biscotti met jam, 2 koekjes, een plak cake) liep ik de berg op; eerst nog over de weg, maar algauw door het bos, alweer naar beneden. Na een oversteek een tweede bospad omhoog. Ik was gewaarschuwd dat er overal boomstammen zouden liggen en dat ik daaroverheen zou moeten klimmen. Maar ze waren weg, opgeruimd; ik zag nette stapels in het bos, niet op het pad. Toen hoorde ik iets, een bel, een mannenstem, beweging. Ik zag paarden boven mij staan, met hout op hun rug. Ze moesten naar beneden. Ik ging naast het pad staan en keek. Heel veel paarden met heel veel hout kwamen voorbij. Zwaar was het, zei de begeleider, de paarden waren moe. Het was een mooi gezicht.

Verder omhoog, ik genoot. Prachtige beukenbomen. Toen de kapel met een wegwijzer naar de faggio, de beukenboom waaronder Franciscus gebeden zou hebben. Ik deed mijn rugzak af en liep het pad af. Daar was-ie, enorm, groots, krachtig en prachtig. Zo'n oude boom met zulke jonge groene blaadjes. Eigenlijk is het ongelooflijk dat zoiets bestaat. Ik raakte hem even aan om iets van die kracht te ervaren.

Daarna had ik weer een leuk afsnijpad over kleine steentjes naar beneden. Ik gleed niet uit en was na drie kwartier op het pad van mijn parcours. Toen was het toch nog best ver naar Poggio Bustone. Ik at mijn laatste brood met kaas en tomaat en kon weer verder. Nog een klein beetje omhoog en daar was het klooster, met aardige Italianen die voor mij kookten en een tisane maakten van kruiden uit de tuin.

Geschreven door Claartje-onderweg