Een groot geluksgevoel toen we onder de Porta San Giacomo van Assisi stonden. We hadden het gered. Het eerste deel van de tocht zit erop! Vandaag liepen we weer met zijn drieën. Ik dacht dat ik het misschien zou missen om niet alleen met mijn eigen gedachten te zijn, maar dat was niet zo. We liepen lekker, het ging snel en we hoefden ook heus niet de hele tijd met elkaar te kletsen.

Mijn kamer gisteravond in Valfabbrica leek op een gevangeniscel, toch sliep ik redelijk. Iets minder goed omdat ik me (alweer) had laten verleiden door een dolce, vin santo con cantuccini, superlekker, maar net iets teveel alcohol. Opgestaan, havervlokken in water, gedroogde abrikozen en een proteïnereep gegeten en in Mario's bar om 7 uur een cappuccino gedronken. Ik zat net klaar voor het hotel met rugzak en stokken, toen Annette en Sandra eraan kwamen. Een lekker stijgend bospad met prachtig uitzicht. Op het hoogste punt konden we Assisi al zien liggen. Nog 8 kilometer. Snellopende andere pelgrims (wel een stuk jonger) op Birkenstocks haalden ons in. Wij rustten in de schaduw van olijfbomen. Warm vandaag.

Nog 2,5 kilometer. Jammer, die moesten we over een asfaltweg met auto"s en een racefiets afleggen, 15 % stijging. Daarom waren we extra blij dat we er waren. Eerst koffie, versgeperst sinaasappelsap en een heerlijk windje, daarna de kerk.

Ik was er wel eens geweest in de boven- en onderkerk en de crypte waar Franciscus ligt begraven. Nu was het overweldigend. Zo groot, zo mooi, zoveel. Een beetje beduusd liep ik er rond. Het liefst zou je even in je eentje in deze kerk zijn, om al die indrukken in je op te nemen.

Een stempel halen kon pas 's middags. We liepen best ver naar de prachtige Camere Martine, met tuin, thee, koffie en koekjes. En een bed natuurlijk. Wassen, uitrusten, en om zes uur naar de pelgrimsmis met veel kaarsen, wierook, priesters, een bisschop, en 'grazie' aan de pelgrims die hierheen waren gekomen.

Pizza met zijn vijven. Eline is gekomen en de man van Annette kwam ook. Eindelijk een fles goede wijn (die karaffen met 'vino della casa' vielen meestal tegen). 1 Tiramisu met zijn vijven gedeeld. Ik nam nog koffie. Heel gezellig, heel veel. Nu maar eens slapen. Morgen blijven we hier.

Geschreven door Claartje-onderweg