Je zou niet zeggen dat dit geen wandeldag is, want is heb 21.298 stappen gezet. Maar dat was allemaal in Spoleto, de stad die we vandaag gingen ontdekken. Vol trappen en kerken en lekkere dingen. Eerst een ontbijt van Emanuela; speciaal voor ons had ze eitjes gekookt, omdat we geen vlees eten. Verder de typisch Italiaanse zoete yoghurtjes, witbrood zonder zout, voorverpakte kaas en jam.

De stad in ɓetekent omhoog, klimmen tot la Rocca, dat tot 1982 een gevangenis was, maar nu te bezichtigen is. We zagen de Ponte delle Torri, waarover we morgen zouden moeten lopen, maar die nog in reparatie is, na de aardbeving van 2016. Jammer, want dat betekent 40 minuten omlopen. Naar de Dom, waar ergens in een donker hoekje een brief van Franciscus aan broeder Leo hangt. En een prachtige icoon van Maria uit de 12e eeuw, een beetje groenig; ze kijkt je aan alsof ze jou iets wil vertellen.

Tijd voor koffie op het plein. Eindelijk lekkere cappuccino, niet teveel melk en sterk, met cantuccini erbij. Het diocesane museum was nog dicht, dus ik liep het pad in naar de brug en kwam Goethe tegen, die hier in 1786 wandelde en daar verslag van deed in zijn Italienische Reise. Een bord getuigt daarvan. Ik bezocht een Romeins huis uit de eerste eeuw met een mooie mozaiekvloer en toen was het museum weer open.

Voor €9 een uur in ronddwalen in een verder leeg museum is fantastisch. Beelden en schilderijen uit de 13e, 14e en 15e eeuw, waarop Maria en Jezus telkens net iets anders worden afgebeeld. Wang aan wang, naar elkaar kijkend, een Maria die vol vertrouwen naar je kijkt, een kleine Jezus met een pij aan. Aan het museum zat een kerk vast, waarin een blauw kruis hing, heel apart, door de monniken gebruikt om te mediteren.

Zo, nu had ik echt honger. Eline was naar huis om bij te slapen, ik zocht eten. In een winkeltje met typisch Umbrische producten kocht ik kaas en een bruschetta met truffels, die ik daar aan een tafeltje op kon eten. Heerlijk! Wel veel te duur (ik had helemaal niet naar de prijs gekeken, maar het zag er zo lekker uit op het plaatje). Een ijsje kon er ook nog wel bij. Pure chocola en yoghurt, een gekke combimatie, maar erg lekker. Half zes, tijd om terug naar huis te gaan. Best ver opeens en wat was ik moe. Ik sliep een uur, we moesten nog avondeten. Dat deden we uiteindelijk pas om half tien, buiten, een goede pizza. Teruglopend zagen we de verlichte Rocca en de Dom. Al dat lopen was de moeite waard geweest.

Geschreven door Claartje-onderweg