Alleen in een prachtig oud huis, iets voor Greccio, mijn slaapplaats voor vannacht. Ik zit in de keuken en heb net een copieus maal op. Een mevrouw kwam met een mand vol heerlijkheden (ik voelde me net de oma van Roodkapje, maar dan zonder wolf) en ik mocht het allemaal opeten: pasta met olie, tomatensaus en olijven, sperziebonen (echt lekker), aubergine met kaas (iets te vet) en paprika, tomaat en ui uit de oven, bestrooid met paneermeel (wat hiervan overbleef heb ik in een bakje gedaan om morgen onderweg op te eten). Er is koffie, thee, brood, boter, jam, croissant en yoghurt voor het ontbijt van morgen. Maar geen internet. Wifi is er niet en 4G doet het om een of andere reden niet, bellen lukt ook niet. Ik denk dat mijn provider mij heeft afgesloten omdat ik teveel data gebruikte.

Ik was onderweg. Eerst van Rieti naar Fonte Colombo. Ik liep een klein stukje langs een rivier, dat was fijn. Door het bos naar boven, naar een klein kerkje (nieuw) op een plek waar Franciscus een tijd verbleef. Nog een kapel, met fresco's, een van de heilige Clara met een lamp in haar hand. Ik keek naar haar, zachtmoedig was ze, lief en sterk. 'Wek mijn zachtheid weer...', dit lied kwam in mij op.

Een trap af naar de Sacro Speco, de rots waar Franciscus 40 dagen zat om de regels van de orde van de Minderbroeders te schrijven. Zo dichtbij lijkt hij soms, maar vooral als ik wandel en zie wat hij zag, vlinders, kleurige, geurige bloemen en planten, een stroompje, bomen en bergen. En de vruchten die zomaar in je hand vallen, vandaag een appel, een vijg, druiven, bramen. Zijn rondtrekkende leven vol dankbaarheid voor de natuur kun je je zo voorstellen.

Naar beneden maar weer. Vijf minuten wachten voor een gesloten overweg tot eindelijk de trein kwam. Vijfgranenbrood met kaas en pruimen na in de schaduw van een boom. Rustig verder, beetje stijgen, beetje dalen. Laatste pauze op de trap van de Madonna del Piano-kerk. Water had ik alleen nog in een waterflesje. Mijn waterzak is definitief ter ziele en ligt nu in de prullenbak. Hier aangekomen kreeg ik thee, waste mijn kleren en mezelf en ging lekker in bed liggen tot het eten kwam.

Geschreven door Claartje-onderweg