Ook thuis kan een dag zomaar voorbij gaan. Gisteren teruggekomen uit Parijs. Nog heerlijk gewandeld door Montmartre, in zeepwinkeltje en kerk achter de Sacré Coeur geweest, Saint Pierre, erg mooi. Goed gegeten bij Terminus Nord, een reuze idee om daar om drie uur uitgebreid te gaan lunchen met fish en chips, een glas wijn en tarte tatin. Toen rustig naar de trein die weer veel te langzaam reed, zodat we 20 minuten later aankwamen. Maar dat gaf eigenlijk niks. Thuis Nieuwsuur gekeken met kaas en een glaasje wijn voor mezelf. Maarten zit de hele week met zijn familie in Polen. Wij dachten dat we het als broer en zussen ook best een week met elkaar konden uithouden. Als je elkaar maar de ruimte gunt om ieder zijn eigen ding te doen en te vinden.

Vanmorgen uitgeslapen, opgestaan, naar de fysio voor mijn sluimerende achillespeesblessure (die laatst na het hardlopen iets erger was). Ik denk dat het goed komt. Wat deed ik verder? Beginnen met zingen, oefenen voor kerstconcert. Nog even inkomen. Heel leuk om dan de filmpjes van Francis van Broekhuizen te kijken. Krant en Groene gelezen. Foto's in mapjes gestopt. Dat is nu klaar. Drie mapjes, 150 foto's van 51 dagen (tocht + Rome).

Opeens was het zes uur en ging ik me omkleden. Het leek me een goed idee om weer te gaan rennen. Naar de club gefietst. Wat gezellig om iedereen weer te zien en te gaan rennen samen. Ik hield me een beetje in en deed de intervallen 3x in plaats van 4x. Verstandig geworden onderweg...? Daarna Leffe Blond en broodje en heel gezellig gekletst met een paar mede-lopers. Ja, dan is het gewoon heel leuk om weer terug en thuis te zijn.

Geschreven door Claartje-onderweg