Bijna 18 uur en nog steeds 33 graden. Ik slaap maar 's middags als ik ben aangekomen, zo'n gevoel alsof je niets meer kan, alleen maar liggen en uitrusten. Dat was vanmorgen wel anders. Om 6 uur ging de wekker, ik kleedde me aan, at en dronk en ging op weg. Ik had goed om me heen gekeken, niets vergeten? Na drie stappen voelden mijn handen leeg, mijn stokken! Gelukkig zat de sleutel nog in het slot en kon ik ze pakken.

Bospaden, een asfaltweg omhoog, het ging lekker. Ook vandaag wezen de bordjes 'Via di Francesco' me de weg. En net toen ik dacht, ik ben wel toe aan een pauze, hoorde ik het geluid van water. Met mijn voeten in het riviertje at ik 2 yoghurtjes. De aardige Italianen van 2 dagen geleden passeerden nog, ook zij gingen vandaag naar Camaldoli. Ik was alweer op weg toen ik opeens iets bedacht: mijn jurk! Die hing nog in het raam in Stia, te luchten. Jammer! Ik was er wel even bedroefd over, want het was een fijne linnen jurk, die ik aantrok na het douchen.

Omdat ik de bordjes volgde, die volgens het boek juist in dit gebied heel goed geplaatst waren, had ik al lang niet meer op mijn telefoon naar de route gekeken. Nu wilde ik toch wel weten waar ik was. Ik keek en zag dat ik helemaal niet meer op de route liep. Ik zag ook dat de rifugio Asqua, waar ik zou overnachten, wel precies aan deze route lag. Wat een goede vergissing had ik gemaakt! Ik was er veel eerder dan verwacht, want de rifugio ligt 5 kilometer van Camaldoli. Morgen iets meer kilometers, maar vandaag heb ik genoeg tijd gehad om te rusten, dus dat komt wel goed.

Geschreven door Claartje-onderweg