Ik ging naar zee vandaag. Even weg uit de drukte, de gebouwen, de grote straten. Prima verbinding vanuit hier, met drie metro's en in ongeveer anderhalf uur was ik in Ostia centrum. Nog een kilometer lopen naar het strand, en daar was de zee. Geen golven, geen duinen, geen trap, geen 't Puntje. Maar het was zee en hij was zout en fris. Ik zwom en genoot. Liep over het strand, dronk een cappuccino, zat in het zand en las, at brood met kaas. Zwom nog een keer en ging toen terug.

Ik wilde nog een kerk bezoeken, de San Teodore, een Grieks-Orthodoxe kerk waar veel ikonen hangen. Die wilde ik graag zien. Helaas bleek de kerk gesloten. Nu was ik in de buurt van waar ik gisteren was, het vroegere Joodse getto. Daar wilde ik weer het boek met Hebreeuwse letters en uitleg kopen, maar nu als cadeau.

Het was nog geen tijd voor avondeten, maar als ik nog een eindje zou lopen - en dan niet de saaie weg van gisteren- zou het vanzelf tijd worden. Ik stak de rivier wat eerder over en was nu in Trastevere, de andere kant van de Tiber. Wat een vriendelijke wijk! Geen megagebouwen en beelden van en voor keizers en heiligen. Gezellige kleine straatjes en pleinen en heel veel restaurants. Aan het eind van zo'n straat bleef ik staan voor Tonnarello. Dit leek me wel wat. Er was een rij van twintig minuten om daar te kunnen eten, maar dat had ik er graag voor over. Dan zou het vast goed zijn. Dat klopte. Ik at tonnarello (een soort dikke spaghetti) met mosselen, tomaatjes en peccorino. En als toetje tiramisu, goddelijk was het! Het is wel bijzonder hoe gelukkig ik kan worden van lekker eten. Ik word daar echt heel blij van.

Lopen naar huis, 2,8 kilometer, maar goed ook, want het was veel, al dat eten. Langs de Tiber, tot ik het Sint Pietersplein weer zag. Langzaam begin ik Rome beter te leren kennen en weet waar de plekken ten opzichte van elkaar liggen. Morgen weer eens heel wat anders: naar het museum voor moderne kunst.

Geschreven door Claartje-onderweg