Ik stortte me in een avontuur vandaag. Rita, de mevrouw van de B&B, vroeg of ik geen zin had om vanavond met haar en een groepje anderen het ondergrondse Rieti te bekijken. Het kostte €10 en zij was onze gids. Om vijf voor zes stonden we klaar, kwam Rita met de kaartjes en gingen we op weg. Eerst naar de rivier Velino, waar vroeger zout over werd vervoerd. Interessant: herders waren de eersten die zout gebruikten: ze gaven het aan hun schapen, zodat die meer dronken en daarom meer melk gaven. Vervolgens gingen we een deur door, naar het ondergrondse Rieti van de Romeinen. Een poort van travertin-stenen (meest elastische stenen) die er al meer dan 2000 jaar staat. "Iedereen is jaloers op de Italianen, dat ze dit konden bouwen!" Een leuke afsluiting van de dag die om 6 uur begon.

Het beste ontbijt voor pelgrims blijft voor mij toch havervlokken; vannacht geweekt in water, een scheutje melk van de Italianen erbij en een paar gedroogde pruimen. Lekker en vullend. Naar beneden mocht ik, via Poggio Bustone het bos in. Het was mooi en makkelijk en ik kwam andere pelgrims tegen: Janna uit Duitsland die naar Assisi liep en Giuseppe en Jan die de Via Benedetto (zou elke heilige een pelgrimsroute hebben?) volgden.

Liep ik verkeerd omdat het zo gemakkelijk ging? Ik volgde een weg naar beneden, keek blijkbaar niet en miste een afslag naar links. Een kilometer extra de berg op. Ik voelde me al een beetje zo-zo, de rugzak leek extra zwaar op mijn schouders te drukken. Na een maand begon ik thuis een beetje te missen. Dat iedereen even hier kon zijn om met mij mee te genieten van al het prachtigs wat ik zag, dat zou leuk zijn.

Een bospad weer, en toen bronwater. Zo fijn! Even met mijn voeten erin, mijn hoofd eronder, mijn beker vullen en leegdrinken. Ik voelde me veel beter. Rieti kwam dichterbij en bleek een echte stad, met overal studenten. Im de eerste bar die ik zag bestelde ik cappuccino en een volkoren croissant. Zo, op naar Rita, bij wie ik meteen een bekertje yoghurt, een appel en een kop thee kreeg. Ik voelde me thuis.

Geschreven door Claartje-onderweg