Gisteren zat ik aan zee in de zon. Het was de eerste schooldag en we waren met iedereen op strand ter ere van het begin van ons 15-jarig bestaan. Ik was ook in de zee. Zwom, keek, kletste en genoot van iedereen die deed wat hij wou. Tot slot een foto met een drone van ons in het zand, het logo en de tekst 'De Vrije Ruimte'. Ik was blij en rozig. Thuis ging ik liggen in het gras en deed mijn ogen dicht. Waarom vertel ik dit hier? Omdat ik even de ervaring had die je hebt als je de hele dag fysiek bezig bent geweest met fietsen, wandelen, tuinieren, of dus aan en in zee zijn. Zo'n ervaring, stel ik me voor, kun je ook als pelgrim hebben na een lange dag wandelen met je rugzak op. En dan daarna liggen in het gras, armen wijd, ogen dicht, even verdwijnen in het niets.

Geschreven door Claartje-onderweg