Lieve allemaal!

"Xin chào!" vanuit Ho Chi Minh City! Aan het einde van de middag landde we in deze bruisende stad. Op het vliegveld hanteren ze een zeer strict en secuur omgaan met de visa uitgaven. Na het inleveren van de benodigde formulieren werd er omstebuurt iemand zijn naam omgeroepen door een vietnamese dame, die echt wel hard haar best deed deze goed uit te spreken. Het gaf toch hilarische tavarelen.

Met de bus werden we afgezet in district 1, hét centrum van de stad. Een chaos aan lichtjes, scooters, mensen en muziek kwam op ons af. We liepen langs een park die was volgestroomd met locals die hier voor hun portie beweging komen. Badmintonnen, zumba lessen, zwaard dansers of fitness, het was er allemaal. Dat was ons eerste geluksmomentje. Yes! Vietnam, dit is slechts een begin. Maar nu al, wat een belevenis.
We zijn wat gaat eten in de bui vien straat, de backpackers straat vol met eettentjes, barretjes en rooftops. Net alsof we weer op de Koh San Road (in Bangkok) waren, feestende backpackers en veel en westers eten. Vanaf een terrasje hebben we dit, onder een genot van een corona, gade geslagen. Prima vermaak.

Dag 2 zijn we wandelend de stad gaan verkennen. Langs de grote markt kwamen we via de hoofdstraat bij de Notre Dame Cathedral, daar word je even herrinert aan het feit dat Vietnam ooit een Franse kolonie was. Voor ontbijt kregen we overigens voor de verandering een baguet en ook de croissantjes zijn hier gewoon verkrijgbaar. Via het park liepen we naar het war museum, daar werd Linda door een local met zijn schoenen-maak-kit aangesproken op haar tefa's, die konden wel een opknapbeurt gebruiken. Gelijk moesten de slippers uit en binnen 5 minuten en slechts een euro verder zaten de zolen weer vastgeplakt. Nice!

Het war museum ging uiteraard over de Vietnam oorlog. Schokkende foto rapportages over de jarenlange oorlog die hier 40 jaar geleden plaatsvond. Wat een drama! In Vietnam zijn er dubbel zo veel bommen gedropt dan dat de geallieerden ooit hebben gedropt in de tweede wereld oorlog! Dat had een hoog prijskaartje. En dan denk je dat het over is, maar nog steeds hebben hier tweede en derde generaties nog last van de nasleep van de Agent Orange dat Amerika vanuit de lucht op de bossen liet dalen om deze te verwoesten..

Savonds hebben vanaf de hoogste toren geproost op een goede start van Vietnam. Daarna hebben we ontzettend lekker Vietnamees gegeten op een rooftop garden, weg van de backpackers street.

Vandaag hebben we de chu chi tunnels bezocht, een ander zichtbaar achterblijvsel van de vietnam oorlog. Hier zijn we door een ondergrondse tunnel gekropen waar een Vietnamees dorp zich schuilhield voor de amerikanen. Niet gemaakt voor de lange westerse benen. Maar deze Vietnamese hadden een bijzonder unieke manier van overleven gevonden.

Morgen gaat de reis verder naar het Noorden waar veel moois op ons staat te wachten!

Liefs,
Maarten en Linda

Geschreven door Linda-maartens.reizen