Lieve allemaal,

Onze plannen wijzigen nog al eens.. Eenmaal aangekomen in Wellington bleek dit maar weer eens, we besloten wegens een giga mode evenement gelijk onze weg naar boven te vervolgen. Naar boven ja, helemaal naar het noorderlijkste puntje van het noordereiland.

Wel met een paar tussenstops bij Cape Palliser, Pinnacles en Castle point. Eerste op de route waren de pinnacles. Deze rare kalksteen pilaren komen ook voor in een filmscene van Lord of the Rings.

Cape Palliser is een van de meest zuiderlijkste punten van het noordereiland, te bereiken via weer een van die "heerlijke" gravel wegen. Eenmaal bij de vuurtoren aangekomen wordt onze moeite pas beloond nadat we de 261 treden hebben beklomen naar de top. Hier zien we de ruige rotsen, zwarte stranden en luierende zeehonden. Helaas is er maar een weg in en uit dus moeten we weer diezelfde weg terug. Gelukkig dit keer geen lekke banden.

De volgende dag door naar het volgende veel beloofende uitzichtpunt, Castle Point. Het weer zat mee en na een niet al te lange autorit komen we aan bij wederom een mooie vuurtoren. Niet te veel traplopen dit keer, maar wel weer een mooi uitzicht. Op de rotsen ernaast waren de lokale gepensioneerde en hobbiesten druk bezig om hun avondeten te vangen. Na een korte wandeling zijn we weer in de auto gestapt en lag de bierbrouwerij van Tui op de route. Goed excuus voor een korte pitstop.

Via Fieding zijn we onze weg vervolgt langs het windmolen park naar Rangiwahia. Hier zouden we een korte wandeling doen, maar het weer zag er niet heel best uit. Na wat twijfelen op een grindpad werden we aangesproken door Ian en Kathy, of we niet verdwaald waren. Zij vertelde ons dat het ondanks het weer wel degelijk de moeite waard was en tot ons grote verbazing sloten ze af met een uitnodiging om bij hun te overnachten. Gratis overnachting laten we niet liggen, we blijven hollanders. Na de wandeling kwamen we bij ze aan en werden we welkom ontvangen door Ian en hun twee zoontjes. Na een korte wandeling over hun familieboederij, dat als vakantiehuis dient, kregen we een warme maatijd, douche en bed. Top toch!? Na wat ongeloof en leuke gesprekken zijn we heerlijk in slaap gevallen, op een écht bed voor de verandering.

De volgende ochtend leek het ons leuk om de White Boulders te bezoeken. Kleine omleiding voordat we onze weg naar het noorden vervolgen. Leuk wederom een gravel weg, maar het mocht ons niet tegenhouden. Wat ons wel mocht tegenhouden was de drassige parkeerplek onderaan de weg... Je raad het al, we zaten vast in de modder.. Verder naar beneden werd de grond niet beter en zo hebben we ruim 2 uur met hout en alles wat we konden vinden de auto weer omhoog proberen te krijgen.. Onder de modder kwamen we tot besef dat we nog ongebruikte sneeuwkettingen in de auto hadden liggen en deze zijn uiteindelijk onze redding geweest. Maar, met trots kunnen we zeggen dat we deze uitdaging met fantastisch teamwork hebben overwonnen.

Geen White Boulders dus, maar door naar het hoge noorden. Dit keer zijn we rechtstreeks voorbij aan Auckland gereden en onderweg hebben we alvast een glimpje opgevangen van het indrukwekkende vulcanische landschap bij Tongariro. Ook Auckland slaan we over, veel te druk nog en er zijn nog mooiere dingen te zien. Via Whangarei, komen we langs Waipoua Forest. Hier staan een van de grootste bomen ter wereld. De korte stop was het wel waard voor een paar foto's :) Om de dag af te sluiten trakteren we ons in Opini op een prachtig uitzicht van de Tasmaanse zee en grote zandduinen.

7 oktober alweer.. Linda jarig!!! Reden om een dagje iets leuks te doen en niet te veel te hoeven rijden. Via de I-site die ons al vaker van goede tips heeft voorzien komen we bij de Cape Reinga tours terrecht. Deze rijden met een grote 4x4 bus over 90-mile beach via te Paki, waar we gingen sandboarden (kicken!), naar ons doel; Cape Reinga. Heerlijk dat alles een keer is geregeld en dat we ons geen zorgen hoeven te maken over lunch en dat soort dingen. Het waait behoorlijk en ook het weer is niet top, maar dat mag de pret niet drukken. Vooral Cape Reinga is prachtig. Volgens de Maori's vertrekken hier de geesten naar hun volgende wereld. Bij de vuurtoren heb je een magisch uitzicht over de Tasmaanse zee en de Pacific oceaan die hier bij elkaar komen (is ook echt te zien!). Bijna worden we over de kliffen heen gebazen. Via nog een paar leuke stops eindigt onze dag met bier en pannenkoeken. Het feestmaal voor de jarige Linda.

Vanaf het noorden gaan we onze weg vervolgen naar beneden om zo ook dit eiland helemaal te verkennen. Ook onze zoektocht naar werk gaat door, aangezien we nog steeds dromen om rijk thuis te komen.

Tot snel,
kus Linda en Maarten

Geschreven door Linda-maartens.reizen