We zitten in Parijs. Via mooie landwegen met allerlei gewassen komen we in de voorsteden van Parijs aan. Onderweg nog een gewas gedetermineerd met obsidentfy. Heel handig. Nooit geweten dat dit het blauwe bloemetje is van vlas. En op afstand zien we een soort man met een petje op. Dat blijkt een oude donjon van Montepilloy te zijn. Nou ja een stukkie ervan. Geleidelijk naderen we Parijs. We fietsen vrijwel de hele tijd langs een kanaal. Ongeveer 20 km tot vrijwel het hart van de stad. Op zich prima fietsen op een fietspad zonder ander verkeer. We zien de nieuwbouw maar ook de andere kant van de medaille. Tentjes en dit zijn de mooiste op een A-locatie onder de brug. Bij het hotel kunnen we geen fietsen stallen. Dus die staan nu in de parkeergarage onder Gare du Nord. Geen auto te zien. Alleen onze fietsen. Hopelijk staan ze er morgen nog. We lopen in de stad waar een pro-Palestina demonstratie aan de gang is. Alleen al het scanderen van al die mensen jaagt ons de schrik op het lijf. Wij nuchtere Tukkers zijn dit soort gedoe niet gewend. En die lui jutten mekaar op!!!. Vandaar ook een hoop gepantserde politie erbij. We dwalen door de stad. Fransen zijn gek op 6-sprongen. Gisteren in het bos al. Nu ook in de stad. Ik raak behoorlijk de richting kwijt. Heerlijk en gezellig geborreld in een jeugdige omgeving. Met een ruime omweg vinden we het hotel terug. Wellicht kijken we nog naar een gestripte songfestival. Joost mag het weten.

Geschreven door Jena.reisverhalen