Zo dat hebben we ook weer gehad. Het weer zorgt voor de nodige verrassingen. Het zag er naar uit dat het ging onweren. En dat klopte ook, inclusief hagelstenen zo groot als duiveneieren. We hadden net onze potje gekookt. Vanwege het onstuimige weer vond Ans het lastig om te eten. Ik heb gewoon lekker gegeten. Couscous met champignons en gerookt spek. En verder sla en kwark. En dat allemaal in ons tentje die het noodweer trotseert. Vandaag wat minder gefietst maar toch ruim 1000 m omhoog. De laatste helling was lang en af en toe stijl. En eindigde bij de Col de la Casse Froide. Vrij vertaald de col van het koude geval. Het bedwingen van de cols levert als beloning wel prachtige vergezichten. Zie de foto. Trouwens vanmorgen eerst de fiets van Ans gerepareerd. Gisteren maakte hij een onheilspellend geluid en liep ook niet lekker. Gelukkig troffen we op de camping Emile die heel technisch onderlegd bleek. Na enig gestudeer kwamen we tot de conclusie dat de riem te strak gespannen was. En dat zou mede kunnen komen door het uitzetten van de fiets van wegen de warmte. Dus vanmorgen samen de spanning er afgehaald en de fiets loopt weer als een zonnetje. Super aardige mensen uit Oegstgeest.

Geschreven door Jena.reisverhalen