Carcassonne de stad uit is net als bij andere steden een dingetje. Veel druk verkeer en soms lastig navigeren. Maar uiteindelijk verlaten we drukke weg en beklimmen we een binnenweggetje waar we uitzicht hebben op de wijnvelden van de Minervois. Typisch gebied, het is òf wijngaarden òf ruw terrein, niet in gebruik voor een of ander agrarisch doel. Voor het eerst horen we de krekels zingen. Zo komen we in Caunes Minervois en beginnen aan een verrekte lange klim. Niet steil maar we zijn er wel meer dan de ochtend mee zoet. Een prachtige winding road tussen oprijzende bergen en rotsen. Mogelijk de inspiratie voor George Harrison voor het mooie liedje. Halverwege komen we in Lespinassiere. Een prachtige dorp waar voor 1900 nog 1000 mensen woonden. Vandaar dat ze een schoolgebouw hadden voor jongens en meisjes waarin nu een klein restaurant met een winkeltje zit. Ze hebben goeie koffie. Het dorp ligt op een oude verbindingsroute met destijds veel verkeer. Dat was hun bestaansrecht. De Col de Salette heeft niet eens een bord. Wat een deceptie. Onderweg maken we plaatjes van prachtige vergezichten. In Saint Pons pakken we een biertje. Bij een kraam worden van die grote garnalen verkocht. Voor ons onweerstaanbaar dus we hebben er ieder vijf burgemeester gemaakt. Heerlijk. De camping bij Saint Pons is top.

Geschreven door Jena.reisverhalen