Hartelijke ontvangst gisteren in het chalet door de mevrouw die meteen een nachtdienst heeft in het ziekenhuis. We verlaten Hornaing en het is behoorlijk koud. Ook is het gebied vlak en saai. We rijden in 1 streep naar Cambrai. Prima koffiestop en de mogelijkheid om wat op te warmen. Meteen de stad uit verandert het landschap in een golvend gebied met veel watertorens. We rijden van dorp naar dorp. Best leuk. De boeren zijn volop bezig met het poten van aardappelen. Het torentje op de foto hoort bij een abdij waar we even later langs fietsen. Een enorm complex met verwaarloosde gebouwen op een klein deel na. Gebrek aan monniken. Het weer is opgeknapt, lekker zonnig. Eerst de jas uit, dan het vest. We komen bij de bron van de Schelde. Die heet hier l’Escaut. Kraakhelder water en een mooi onderhouden terrein. We lezen dat dit gedeeltelijk wordt betaald door de stad Antwerpen als dankbaarheid voor de welvaart die de rivier haar bracht. Opvallend is de stilte in dit gebied en ondanks de open vlaktes geen windmolens. Vlak voor St.-Quentin zien we ze ineens wel. Golvend bereiken we St.-Quentin. Daar raken we niet van ondersteboven. Alhoewel de markt met de oude gebouwen fraai is. Bijzonder is het labyrint in de Saint Quentin.
Geschreven door Jena.reisverhalen