Gisteren stonden we op camping met de aanduiding nul sterren voor 11 euro. Het plekje was prima, het water overwegend warm. Maar dat was het dan wel zo ongeveer. Hier in Creoux les Bains zochten we tevergeefs naar de gemeentecamping, maar die is nu geheel gereserveerd voor campers. Eenvoudige kampeerders zoals wij moeten ons bij de commerciële campings vervoegen. Dus nu zitten wij op Verdon Parc met de aanduiding sterrenhemel en voorzien van alle denkbare gemak voor 51 euro op een plek met louter stenen. Natuurlijk een zwembad met animatie, een kingsize terras met bediening en een douche zo stevig dat je je aan de leiding vast moet houden om niet door het putje te spoelen. Vanavond weer animatie, dansje feestje drankje. Vanmorgen tappen water in de bar waar we koffie hebben gedronken, omdat het water van de camping te ijzerrijk en niet te zuipen is. Het weer is prima en de beklimming van de eerste col gaat gesmeerd. We dachten vanaf daar af te dalen naar Manosque. Dat is iets te kort door de bocht. Er zitten nog wat klimmen tussen waaronder die van Pierrevert met de aanduiding ! en een rode streep. Dat is de bekende aanduiding stevig aan de bak. We belonen onszelf met cola en taart. Met de stijging van de temperatuur gaan onze prestaties namelijk in omgekeerde richting. Fietsen wordt zwoegen. Bij de Intersport scoren we voor Ans een nieuw zwempak en dat is vanmiddag meteen uitgeprobeerd. Het staat geweldig hoewel de Franse buurvrouw wel een beetje om de halfbruine benen moet lachen. Daar kan zelfs een Speedo weinig aan verbloemen. Verder relaxen op zo’n super-de-luxe ligbed, in de schaduw met de oogjes toe. De uilen van vannacht zijn daar wel debet aan.

Geschreven door Jena.reisverhalen