Om 7:00 uur op de fiets vanwege de weersverwachting. Namelijk warm! Op het programma van vandaag staan acht côtes. Maar wat we niet hadden verwacht is dat tussen de côtes een soort van semicôtes liggen. En als het erop aankomt is het verschil gering. Qua eten en drinken hebben we het allemaal prima voor elkaar. Op tijd koffie met extra voeding. Zelfs een afdaling met 66 km/u. Een record! Gaandeweg de dag loopt de temperatuur op en word het bestijgen van de côtes met het uur lastiger. We lunchen op een rustig plekje, tenminste als een vrachtwagen met draaiende motor besluit om door te rijden. Gelukkig gebeurt het ook. Bij de laatste côtes zit ook nog wat venijn in de staart met een helling die als zeer zwaar staat aangegeven. We moeten zeggen, daar is niets van overdreven, zeker met dit weer erbij. In Castellón, boven op een côte staat de deur van een kerkje uitnodigend open. Een welkome koele en stille plek waar we uitpuffen en even tot bezinning komen. We kunnen deze kerk, maar ook veel andere kerken erg waarderen, mede hierdoor. Gisteren was de vraag wat we leuk vinden aan dit soort vakanties. Nog een kleine aanvulling. Wij houden van een sportieve reis met vakantie als uitgangspunt. Het is sportief maar niet prestatief. We worden er wel moe van. Vandaar dat we vandaag allebei behoorlijk uitgeteld. Ans is volledig gestrekt gegaan op een zacht wit bed in een gite. Want de camping ligt in een gat, 50 m lager. Daar hebben we geen zin in. De gevoelstemperatuur is zowat 40 Gr. Dat kunnen we niet meer opbrengen. Pfff. In de gite, hoera pour le boulanger, wordt ons een stevig maal voor gezet zoals pelgrims (we zitten hier op een van de routes naar Santiago) dat krijgen. Salade vooraf, stevige pot met vlees en toetje en minstens een paar glazen wijn.

Geschreven door Jena.reisverhalen