Een heerlijk bed, goed geslapen maar vroeg wakker. Camino ritme. Blijven liggen tot 8.30. Kamergenote was al in bed toen ik thuiskwam, en ongeveer zelfde tijd eruit. Op mijn gemak getutteld, ontbeten met mijn fruitje en yoghurt, en rond 10 uur de deur uitgegaan. Wel mijn rugzak en schoenen bij de receptie gezet, ik verhuis vandaag naar mijn eerder gereserveerde 6 persoons dameskamer. Ik liep de deur amper uit of een terras lonkte, koffie met tostadas con tomates. Dat gedaan, dan kan ik er voorlopig tegen. Lekker! Daarna gewoon richting Alhambra gelopen. Het is al druk op straat, en het feest van herkenning begon wel te dagen. De lange laan naar boven, en nu via een andere ingang naar het museum dat vrij toegankelijk is. Daar was ik vast wel met Len geweest. Het was overal ontzettend druk! Het museo de Bellas Artes hebben Len en ik zeker niet bezocht. Dat zat er boven. Best mooi. Het gebouw zelf is al mooi. Ik sta versteld over de netheid en capaciteit van alle toiletten. Massa's mensen, niet hoeven wachten.
Rustig naar beneden gelopen, de tuinen zijn prachtig. Kun je ook zo bezoeken. Ik wilde via mijn hostel lopen om te kijken of ik de kamer al op kon. Ja, en die is in het hoofdgebouw. Prima! Nu wel met n stopcontact bij mijn bed, lampje en gordijntje. Het internet is een probleem in de gebouwen, maar er is uitstekende wifi in de receptie. Perfect om eindelijk back-up te kunnen maken.
Maar, even daarvoor kwam ik nog langs een museum met naar bleek, geweldige posters over en van Spanje of steden etc. Oudjes, mooi, en leuk om de toerisme promotie activiteiten zo terug te zien. Miró had er ook een gemaakt en er was ook over de Camino de Santiago. Uit de jaren 50... ze zouden nu eens moeten zien! De bovenste etage was de permanente tentoonstelling, mooi, zondermeer. Maar het mooiste was het plafond van een van de kamers!
Als Europeaan mag je in Spanje in veel musea voor niets naar binnen. Heel actief promotend en goed voor de educatie.
Ik had een vegetarisch restaurant gezien, bij mij om de hoek, met een menu dat mij erg aansprak. Daar ben ik gaan eten en oh oh..wat was dat smullen! Als een tonnetje rond naar buiten, rond 16.30. Ik moest echt even bewegen en dacht naar de kathedraal te gaan, of met het karretje dat door de stad rijdt. Uiteindelijk geen van beide opties. Te laat voor de kathedraal en een rij voor het karretje. Ik ben de wijk Albacin in gegaan en dat was klimmen. En, ik kwam uit bij het uitkijkpunt St Nicolas waar Willem en ik ook ooit gezeten hebben, bizar toch?! Trek in koffie en in een oude, maar moderne pastelleria tevens bar, uit 1928, aan de koffie. Of het lijf het weet dat de tocht erop zit, geen idee, maar ik heb een lammig lijf. Het is overal even gezellig, reuring, interessant.... de tijd glijdt.... gewoon niets moeten, maar waar ik tegenaan loop of zin in heb. Nu denk ik overigens nooit meer te eten....allemachtig..... maar komt goed. Imen uit de eerste stop van vorige week maandag, speelt vanavond met haar band in een bar hier in de buurt. Ik ben wel van plan te gaan kijken. En, wonderlijk maar waar, ik stond op een hoek iets te bekijken, komen Theo en Ellen er aan! We moesten enorm lachen, weer zoiets dat je niet kunt afspreken en gebeurt. Ik ben met ze meegegaan naar het appartement, en later zijn we naar de bar gegaan waar de band op ging treden. Kaartjes gekocht, wat gedronken en bijgekletst over de dag. Imen gesproken en ze was bijgekomen na de enorme inspanning van de week ervoor. We gingen met een mannetje op 50 naar een intiem zaaltje, helemaal in Spaanse sfeer en hebben ruim een uur naar een hartstikke leuke, maar absoluut geweldig goede gelegenheids band geluisterd. Arabische invloed, maar de pianist, percussionist, dwarsfluit, luit en zang bij elkaar.... stuk voor stuk professionele scholing. Naadloos op elkaar ingespeeld, zonder enig papiertje.
Het was 23 uur dat ik thuis was, en dat ik even niet meteen kon slapen lag aan de horde meiden die rond middernacht deden alsof het overdag was. Ik blijf dat niet begrijpen. Je houdt rekening met anderen, nou vask dus niet.
Wel vrij snel gaan slapen tot even 8 uur, dus ik klaag niet.

Geschreven door Kittys.trips