Na een prima nacht ben ik om even half 7 opgestaan. Er was thee gezet en de 3 Spanjaarden en ik namen allerhartelijkst afscheid. Zij gingen op huis aan, te weten naar Barcelona. Maandag moesten zij weer aan de arbeid. Met dikke zoenen hebben wij elkaar gedag gezegd.
Ik ben om 07.45 ergens in een café gaan ontbijten. Jus d'orange, koffie, toast voor 2.80 Euro, dus een prima deal. Ik liep door een stad die nog moest ontwaken, een zondagochtend na een feestavond. The morning after, dat gevoel gaf het. Op veel plekken vond je er de bewijzen van en dan kun je denken aan lege flessen en blikjes, restanten eten, papier en natuurlijk braaksel.
Spanje is een schoon land. De tradities van dagelijkse schoonmaak met handkarren, mensen met bezems die alles weer netjes poetsen, die houden ze hier goed in eren.
Dit fenomeen is er anno 2020 nog steeds, maar in Nederland al zeker 40 jaar uit het straatbeeld verdwenen. Jammer, het zou zoveel opleveren.
Ik had mij de luxe van het opsturen van de rugzak voor de tweede dag gepermitteerd. Ja, het was uitstekend bevallen en ik had nu meer energie en minder last van mijn rug, liezen en heupen. Gelukkig!
Onderweg, in Navarrete, heb ik daar de kerk bezocht. De Iglesia de la Asuncion. Werkelijk waar met een schitterend interieur. Ik heb daar met een munt het licht betaald, dus de kerk aangestoken en dat maakte het dusdanig mooi dat je met open mond naar de pracht en praal stond te kijken. Daarna was het duidelijk koffietijd, en deze koffie ben ik op een terras gaan nuttigen.
In Ventosa ben ik via het dorp gelopen, niet langs de weg want dat constante geluid vind ik nu toch wel storend.
Daar in het dorp ben ik wederom op een terras neergestreken en heb een heerlijke verse jus d'orange tot mij genomen, plus een stuk chocolade voor de energie. Zo kon ik weer prima tot aan Najera lopen, waar MH en ik een 2 persoonskamer in een herberg hadden gereserveerd. (En wat was dat weer een gouden greep!) Albergo Puerta de Najera had een paar slaapzalen, en o.a. een kamer met loge of wat ik noemde, een boudoir aan de straatkant. Die hadden wij! Zo gaaf, dat wij voor slechts 15 euro p.p. de luxe en rust konden kiezen anders dan de onrust op zaal, en toch in de herberg te verblijven.
Het verschil in prijs is misschien 5 euro p.p. maar is het veelvoudige waard.
Toen ik incheckte bij Aranxa, die het ongelooflijk druk had, en ik zei dat ik Catharina de la Holanda was....samen met de nog te verwachten MH, begon haar gezicht te stralen! Ik trof MH niet al te lang na het inchecken, en we kwamen niet meer bij van de pret in onze kamer.
Najera was wederom vol geboekt, en omdat MH en ik de komende nachten ook al geboekt hadden, waren wij uiterst tevreden en konden iedere dag rustig lopen.
Het feit dat zij ook comfortabel was met mijn aanwezigheid was ook wel bijzonder. Ze zei van zichzelf dat ze "picky" was, kieskeurig, en absoluut op haar privacy gesteld. En dat was dus fijn om te beseffen dat zij mijn aanwezigheid, gezelschap, niet als storend ervaart. De ene keer hadden we de slaapzaal, de andere keer een 2 persoonskamer. Net wat er was, of beschikbaar.
Na het douchen hebben we Aranxa gevraagd waar we lekker konden eten. Dat advies hebben wij uitgebreid gekregen, maar we hebben eerst nog even rondgelopen. Onderweg ergens ook nog wat gedronken, ik de wijn en MH niet, een sapje geloof ik. Zij kan geen alcohol drinken, want dan is migraine het resultaat.
We hebben erg leuke gesprekken samen, heel bijzonder. Zij is ook open, en dat nodigt vanzelf uit om dat ook te zijn. Mooi, en ik leer ook veel van haar. Zij gaat al jaren een Camino of een deel ervan lopen. Zeker al 10 x gedaan. Om 19 uur hebben we even in de kerk gekeken, waar een mis aan de gang was. Wij zijn er niet gebleven.
Daarna liepen we naar het aanbevolen restaurant, en waren te vroeg voor het eten. Buiten, op het terras, zaten Rose en Michael uit Australië. Ik had ze onderweg al eens gezien, want ze lopen er vrij herkenbaar bij met hun hoeden en bepaald soort jas. Net alsof ze schapen aan het hoeden zijn.
We raakten in gesprek, en werden aan hun tafel uitgenodigd. Nou, dat werd een hele lange avond, met veel wijn, heerlijk eten en wij zouden elkaar tot in Santiago blijven treffen. Tot op de dag van vandaag hebben we contact.
Rose heeft pre retirement als lerares en Michael is head principal van een school. Beiden komen of zijn dus in het onderwijs.
Het diner was echt goed! De lokale aardappelen, met chorizo - een heerlijke forel en kwarktaart. Dat was mijn keus, al was er nog veel meer variatie. 10 Euro, pelgrims prijs! Natuurlijk hebben wij een fooi gegeven en hadden met elkaar echt een TOP avond.
Zo rond 22 uur lagen wij op bed, en (ja hoor...de wijn) meteen onder zeil. Ik moest er om 2 uur even uit, en aangezien de W.C. s en douches aan einde gang waren, kon het best zo zijn dat je even niet meer wist in welke kamer je zat. Ik ging dus bij een ander de kamer in, maar merkte het redelijk op tijd, ha ha!!
MH en ik waren rond 7 uur op en gingen inpakken. En natuurlijk was de herberg toen al bijna verlaten en was men al op pad. Nou......ik niet!

Geschreven door Kittys.trips