Naar huis!

Verenigde Staten, Washington D.C.

Ik heb als een blok geslapen vanaf 22 uur tot 05.30, heerlijk! Ik heb hier 5 prima nachten gehad, en werd uitgerust wakker. De hele dag moeiteloos kilometers kunnen lopen, echt ontzettend fijn!
Het tuttelen en ontbijten werd al routine, en de twee poppies wenden er ook aan. Ik begon met het inpakken van mijn handbagage en daarna met het netjes achterlaten van het appartement. Er viel niet veel te doen, wat zuigen, een borsteltje en de vaatwasser aanzetten. Deze was maar voor 1/4 gevuld, maar dan vinden ze alles schoon. Rond 11 uur ben ik nog even lekker in wat straten gaan lopen. De huizen hier.... geweldig om te zien. Kleurrijk, divers, stijlvol en het staat allemaal naast elkaar. Ik kon foto's blijven maken, maar genoeg is genoeg. Het had geregend, maar toen ik buiten kwam kon de paraplu dicht blijven. Rond 11.45 uur was ik weer op het appartement, keek alles nog even na en ging naar de metro. De Silverline gaat tot aan Dulles airport nu, en is net 14 dagen open. En wauw, wat een eind! Ik geloof iets van 40 km buiten het centrum. Vanaf de helft van het traject gingen we bovengronds. Dat is ook best leuk, en het is een en al bebouwing, hi-tech gebouwen, business etc. Rond 14 uur was ik binnen, en ging naadloos door de controle. Geen rijen, en eerlijk gezegd, het is nu nog gewoon uitgestorven. Ik denk dat de spits met de avonduren is, bij binnenkomst en vertrek van de internationale vluchten.
Ik ben mijn laatste boterhammetjes en krentenbol gaan opeten. En wat gaan schrijven, foto's uitzoeken. Straks - aan boord- wil ik rustig een paar filmpjes kijken en een uiltje knappen.
Ik verheug mij op de blauwe vogel, al was Delta echt mijn redding.
Terugkijkend op mijn 5 nachten en 4 dagen kan ik zeggen dat ik ontzettend genoten heb van alles wat ik gedaan en gezien heb. Ik was ook onverzadigbaar en onvermoeibaar, en dan is het ook weer des te fijner dat je alleen bent. Ik kon precies doen en laten wat ik wilde, of veranderen. En, ik voel mij nooit alleen want iedereen kletst met je als je dat wilt. Het maken van foto's en beschrijven van alles wat ik zie, doe of meemaak, dat vind ik heerlijk!
Ik heb ooit een horoscoop gekregen waarin stond dat Tweelingen ontzettend nieuwsgierig zijn, maar ook al vrij snel de interesse verliezen en weer nieuwe dingen willen doen of zien. Dat ben ik. Ten voeten uit.
Maar, wat ik niet kan begrijpen is de enorme berg afval die ieder persoon hier per dag produceert. Als je in de straat kijkt, iedereen loopt met bekers of plastic zakken rond. Dubbel omdat ze zo dun zijn.
Toen ik maandag in het vega restaurant eten ging halen, gingen er ook mensen ter plekke aan de tafels eten. Wat gebeurt er dan: alles gaat ik plastic bakjes, met topjes erop. Dan gaat alles in plastic zakken, en 10 meter verder gaat men alles uitpakken en eten uit de bakjes die net daarvoor gevuld zijn.
Een grote berg afval op je tafel terwijl je daar eet. Er is geen moment van gezellig aan tafel zitten, uitsluitend maag vullen.
Ik geloof niet dat er veel mensen thuis eten of drinken. En het is ook nog eens duur! Dat vega was dat absoluut niet, maar je zag de koffie bv de cappuccino... 5-7 dollar. Plus tax.
Hoe betalen de mensen dat? Verdienen ze zoveel? Heel gek.
Ook zelden of nooit een gezellig restaurant gezien. Alles is snackachtig en afhaal, of a la McDonalds.
Ik zat in een gezellige, veilige buurt. Jawel, ook daklozen en het rook overal naar hasj sigaretten. Ook downtown trouwens, net Amsterdam.
De ritjes met de metro waren gewoon goedkoop. Tussen de 2-3 dollar per keer. De rit naar de luchthaven was geloof ik 5 dollar. Een zeer betaalbare en snelle manier van reizen.
Er wonen hier ontzettend veel Mexicaanse mensen. En, je hoort het Spaans overal. Ik vraag mij af of dat altijd zo geweest is of pas, en wat de mogelijkheden voor week hier in Washington zijn.
Een ander opvallend iets: heel veel mensen die een mondkapje dragen. En het is nergens verplicht. Als er in Amerika iets niet meer verplicht is, dan heeft zich daarvoor een heel lang proces van wikken en wegen afgespeeld.
Overigens is er nergens gecontroleerd of ik gevaccineerd was of niet, ik heb alleen een formulier ingevuld.
Nou, straks naar huis en dat is ook weer fijn. Wel wennen, want het appartement was heerlijk warm, de musea ook en thuis doe ik het toch met wat graden lager. En dat kan ook, ik ben ook veel weg, dus bewust aanzetten en de kleding aanpassen is ook goed.
Het was een volle vlucht, en met 7 uur vliegtijd, best kort. Ik kende zo op het oog niemand van de crew. Maar, heel bijzonder en lief, ik kreeg een zgn "aai over de bol" van de crew via Mayke!! Dat is zo leuk! Een glaasje cava, heerlijke nootjes en een kaart met daarom een hele leuke tekst...
Bijzonder toch?
Ik zat in eerste instantie tussen een meisje die haar hond uit logeren had gebracht, en een Amerikaanse dame die in Nederland had gewoond en met een poes reist. Zo grappig...want de poes is Nederlands.
En, rechts van ons lag een hondje op de grond. Het hele beestenspul heeft geen kik gegeven. We hadden een heel leuk gesprek en ook mazzel, want dat meisje kreeg van haar broer de info dat er naast hem een vrije stoel was. Die ging verkassen en ik nam het gangpad links over. Zo hadden we lekker de ruimte.
Het was een prima maaltijd, pasta, salade en dessert.
Ik heb de film Topgun 2 zitten kijken en dat was een goede film voor dat moment. Daarna een klein tukkie gemaakt, al was het zoals altijd, koud aan boord. Ik had er op gerekend en behalve een trui ook nog mijn bodywarmer aan. Dat hielp zeker, en met het dekentje erbij prima.
We zullen op schematijd landen. Daarna pak ik de bus, en.loop vanaf Graan voor Visch weer naar huis.
Benieuwd naar het weer, want de verwachting is regen en later winterse neerslag.
We gaan het zien.
De aankomst was om 07.20 uur en ik zat om 8 uur in de bus, de 300 die kwam aanrijden op het moment dat ik bij de halte aankwam. En, mazzel, tussen 2 buien door kon ik droog naar huis lopen. Het was er niet eens koud maar toch even de verwarming aangezet om de basis temperatuur iets op te krikken.
Ik voel mij nu nog goed, en ga proberen om het tot vanavond uit te houden. Straks even lopend boodschappen doen en het geweldige Capitool boek Washington DC bij de bibliotheek inleveren.
En meteen even de groene Michelin Spanje opzoeken... 😉... daar ga ik de 21 ste al heen!
Zelf de slingers ophangen!!!

Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Welkom thuis! Ik heb in New York ook in zo'n huis gelogeerd.

Ajalah 2022-12-08 10:12:55

Dank je wel dat ik ‘op je schouder’ mee mocht naar Washington. Op naar de volgende reis 🎉🎉

Mayke Dijkman 2022-12-09 16:00:24
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.