Het is hier 1 uur vroeger en ik was gisteravond best moe. In mijn bedje met een gordijntje er voorgespannen, heb ik geen enkele last gehad van de andere dame die om 22 uur nog ging eten. Een Braziliaanse is dat gewend natuurlijk. Niets gehoord van haar terugkeer.
Heerlijk geslapen tot 06.10 uur en toen moest ik echt even naar de badkamer. Het ziet er allemaal spic uit en ook de keuken waar iedereen kookt of bezig is. Echt hostel leven. Ik ben vast de oudste hier 😉
Ik had mijn draadloze oortjes mee en wilde wat tv kijken. Maar soms stopte de connectie en ging het geluid van de tv aan. Ter verduidelijking, ik zit dan op mijn telefoon tv te kijken. Geweldig deze mogelijkheid. Boer zoekt Vrouw natuurlijk maar ja... straks maar even verder kijken als de anderen er geen last van hebben.
Over ruim 'n half uur is het ontbijt, lekker. Alle tijd. Ik kon al wel een mok koffie nemen, en dat was heerlijk.
Het ontbijt is echt geweldig, zeker als je bedenkt dat je hier voor 12 Euro slaapt! Met beddengoed, de hele dag koffie en thee, fruit en dan alle faciliteiten. Ongelooflijk.
Ik heb aan aantal bekers prima koffie genomen en lekker de aflevering van BZV afgekeken. En zoooo gehoopt dat die suffe Maud niet mee zou gaan op de logeer week. Ughh.
Evert komt er nog wel achter, maar wie weet ben ik de suffe hier en zie je straks de metamorfose van een boer. We gaan 't zien.
Ik moet er wel constant aan denken om mijn mondkapje mee te nemen. Ook nu ben ik dat weer vergeten, dus braaf blijven zitten. Schijnt niet echt 'n super drama te zijn, maar uit respect voor mijn mede bewoners is dat niet de bedoeling.
Wat ik nog vergat te melden: gisteren bij aankomst op de luchthaven, werd er slechts steekproefsgewijs om de QR code gevraagd. Ik en vele anderen mochten zo doorlopen.
Ik had zeker plannen voor vandaag, maar bedacht dat ik die ook nog zou kunnen doen als ik eerst mee zou gaan op de gratis rondleiding van 10 uur.
Dus, zo gezegd zo gedaan en de info was dat deze ongeveer 2 1/2 uur zou duren. Om 09.45 uur werden we opgehaald en op het grote plein van de Vrijheid (25 april 19 zoveel) verzameld. Er was zeker een mannetje of 20 aanwezig, en Silvia van Citylovers tours deed de Engelse versie. En deze tour was ontzettend leuk om de verhalen te horen, en achterliggende info tot mij te nemen. De vrijheid voor Portugal begon na de bloedeloze Anjer revolutie, waarbij de dictator Salazar werd afgezet. Dat Porto altijd een apart verhaal in de geschiedenis was, werd mij wel duidelijk gedurende deze tour. Silvia is echt een chauvinistische Porto bewoonster, en het is ontzettend leuk om haar verhalen te horen.
We gingen naar het prachtige station Sao Bente. Een kop treinstation en een waar museum als je azulejos wilt zien. Ik begreep van Silvia dat tegels duurzamer zijn, of waren, dan duurdere verf en beter beschermen tegen...daarom dus. Het station zit op de plek van een voormalig klooster.
Daarna liepen we naar de kathedraal Sé do Porto. Daar ga ik later vanmiddag heen, deze bezoeken en een stempel halen voor mijn pelgrims paspoort. (NB is dus niets van terechtgekomen) De buitenkant is vergroeid met planten. Ziet er onverzorgd uit. Dit is ook de plek waar ik morgen van start zal gaan, ik zag al een teken, opwindend!
We liepen door prachtige smalle straatjes, met trappen die bijna loodrecht naar beneden lopen en prachtige karakteristieke huisjes. Smal, half vergroeid en versierd. Trappen die door oude mensen dagelijks betreden worden, naar hun huis. Een echte oude dame kwamen we tegen met 2 gekochte vissen in een plastic zakje in haar hand. "Bom dia" zei ik, ze antwoordde "Bom dia.." en barstte los.... eindconclusie: Poetin zijn kop moet eraf.
Zoveel begreep ik na deze tirade, en verduidelijkt met het gebaar van keel doorsnijden.
Bijzonder weer zo een ontmoeting.
De route ging verder naar beneden, daarna weer omhoog en door een straat met prachtige panden. Ik ga er straks zeker weer even kijken.
"Straks" zeg ik, want ik zit nu te tikken in een heerlijk lokale tent met de meest waanzinnige dingen, dankzij Silvia gevonden. Mijn lunch hier is een heerlijk broodje met warme gebakken visfilet, een gigantisch glas rode wijn en kop koffie toe. Geloof mij, de vis was groot en heerlijk sappig.
Dat moment benut ik ook om even bij te typen, want anders weet ik het allemaal niet meer.
We liepen tijdens de tour door straatjes, over pleintjes en kwamen op een gegeven moment bij een prachtig pand met een enorme rij mensen voor de deur. Wat bleek, dit is de boekhandel bekend om Harry Potter, d.w.z. de schrijfster. Livrario Lello. Naar verluidt met een prachtige trap, in een kleine boekhandel, maar legendarisch.
We liepen richting de Igreja en Torre dos Cléricos. Het hoogste herkenningspunt van de stad met 75 m. Dat staat zeker op mijn lijstje, al laat ik het even afhangen van het weer. Ik zit nu binnen, kijk naar buiten en zie mensen met paraplu's voorbij lopen, zoals de verwachting voor vandaag. Bizar mooi is dat dezelfde verwachting voor de komende dagen geweldig opgekrikt is!
Nadat wij van Silvia afscheid genomen hadden, zo rond 13.30 uur!! en haar goed getipt hadden, ben ik in een kerk beland met heel veel bijzonders. Een verborgen, smal huis naast de kerk, graftombes, veel zilver, goud en andere waardevolle dingen in de kluis. Een kijkje in de woning van de priesters etc. Do Carmen, met een prachtige azulejos buitenkant. Trouwens, blauw... waarom?
Dat was destijds het meest kostbare, dus als je geld had liet je dat zo zien. Discutabel nu voor als je een kerk of zo bent, maar misschien ben ik te kritisch.
Ik wilde een hapje eten voordat ik verder zou gaan en kwam dus in dit tentje terecht, en ik zit hier prima. Wat ik wel leer en toepas is dat ik meer van het moment geniet en er de tijd voor neem. Nu heb ik het idee van, ik ga de kerk en museum nog bekijken, maar kom 4 april terug met mogelijk beter uitzicht. Zo nee, jammer, zo ja prima. Je kunt niet alles.... dat is voor mij een hele grote en fijne verandering.
Wat ik straks wil doen, is de Kathedraal, Palacio da Bolsa. Misschien Igreja de Sao Francisco. Ik zie het nog wel, tijd genoeg.
Ik denk dat het pas rond 15.30 uur was dat ik opstapte. Het was wat druilerig buiten, dus ik besloot ter plekke om de toren echt tot 4 april te bewaren. De kerk daarentegen was schitterend! Zo fraai qua interieur, schoon, kleurrijk.... Igreja dos Clérigos, gebouwd in 1760 door architect Nasoni. Er staan 2 geweldige orgels in, en de bouw duurde 5 jaar. En dat in 1774-1779! Onwaarschijnlijk knap blijf ik het vinden.
Ik ging er even op een bankje zitten, om 2 redenen. De eerste was natuurlijk omdat het er prachtig zitten is maar niet geheel onbelangrijk, ik zag een luikje in de vloer.... met jawel, stopcontacten. Dus, terwijl mijn telefoon aan het opladen was...was ik dat ook.
Na verloop van tijd ben ik gewoon gaan dwalen door de stad en kwam overal idyllische plekjes tegen. Vandaag ben ik aan deze kant van de Douro gebleven en als ik terugkijk was de beslissing van gisteren om de overkant te doen, een schot in de roos. Het was daar zo gezellig druk en met de zon perfect getroffen. De wandeling van vandaag met Silvia was ook zo goed bedacht, dat ik echt het maximale uit de dag gehaald heb.
Om een uur of zes, dus 18 uur, ben ik nog even naar de kathedraal gegaan. Ik ga daar morgenochtend heen en dan ook bezoeken als ik daar met mijn rugzak ga beginnen.
Ik heb het paaltje gezien, de eerste pijlen gevonden en na het bezoek en halen van mijn stempel in het pelgrims paspoort, zal ik hiervandaan op pad gaan.
Onderweg, tegenover het station, had ik iets fascinerends gezien. Dat leek op een tompouce, maar dan 4 x zo hoog. Nu houden de Portugezen enorm van zoete dingen, en ze zijn meesters in bakken. Ik bleef er aan denken en ik geef niets om gebak, op 2 dingen na, te weten dat met banketbakkers room en slagroom. Dit moest ik dus ervaren.... en moest ook verschrikkelijk lachen toen ik dat besteld had. Het was eiwit, opgeklopt met suiker, taai... en lekker zoet. Daar had ik ook wel trek in, dus heb 'm overdwars een soort van doorgehakt, en per helft naar binnen geschoven. Met een kop koffie. Perfect op dat moment, en ik was absoluut niet de enige die op dat terras met koffie en zoet zat.
Dat was wel het sluitstuk qua eten voor mij voor vandaag.
Ik ben weer aan de wandel gegaan en wilde naar het beroemde, exclusieve Café Majestic. Art nouveau ten top. Al lopende door wederom een supergezellige winkel- wandelstraat, kwam ik weer een prachtig verlichte kerk tegen. Blijkt de Igreja de Santo Ildefonso te zijn.
Daarna doorgelopen naar het beroemde café en deze van de buitenkant bewonderd. Vol met toeristen, navenant met aangepast menu etc.
Op een terras gezeten een rode wijn genomen, omringd door lokale mensen en weer even bij gaan schrijven. Het is heerlijk om zo een dag te besteden zonder tijdsdruk.
Maar, het speelt natuurlijk constant door mijn hoofd dat mijn avontuur morgen pas echt gaat beginnen. Wat dus ook onwaarschijnlijk mooi lijkt te zijn, is de veranderde weersverwachting. Het lijkt er echt op dat na deze 2 toch erg frisse en af en toe natte dagen met 12 graden, het vanaf morgen zon en rond 20 graden wordt! Ik ben zo blij dat te zien, en het zal heel veel schelen in de beleving en het wandelen.
Iedere droge, zonnige dag is een bonus!!
Het is nu bijna 21 uur, ik zit zeer op mijn gemak op een luie bank in mijn hostel. Straks douchen en op mijn gemak liggen.
Morgen is het uitchecken tot 11 uur, maar daarvoor zal ik mijn spullen organiseren om wat achter te laten, en de rugzak klaar te hebben. Na het ontbijt.
De afstand van morgen tot Matosinhos is maar 12 km, dit vanwege de beschikbare hostels tot Condo del Mar op 32 km vanaf hier.
Ik hoef mij niet te haasten.
Tot morgen!

Geschreven door Kittys.trips