Nadat ik terug was in de heerlijk rustige herberg, ben ik naar boven verhuisd. Met al mijn spullen. Naar een slaapzaal voor 10 die leeg was.
Ik had eerder een 4 persoons, maar daar lagen nu ook een vader en zoon. De bedden zijn van hout en bovenste kraakt enorm. Ik spreek uit ervaring.
Ik had nu een eigen badkamer etc.
Mijn lijf moet echt tot rust komen de eerste anderhalf uur en ik zoek dan naar een comfortabele lighouding. Draai dus, en dat is voor een ander ook niet fijn.

Ook nu weer gek gedroomd, over het lopen en dingen die daardoor komen zoals ze komen.
Vorig jaar droomde ik dit soort dingen pas na thuiskomst.

Om 07.30 uur eruit, fruitje eten en de rugzak klaargezet voor transport.
Om even 8 uur stapte ik ergens een willekeurige bar in voor de ochtend koffie, komt daar de Duitse naar mij toe die ik net voor a Fonsagrada moed had ingesproken, en dat het nog maar 1 km was. Dat dit 100 meter hoogtemeters waren kwam ze wel achter, dus dat maar achterwege gelaten.
Zij was gisteren in Santiago aangekomen, maar de accommodaties waren vol en de mensenmassa's kon ze ook niet hebben. Ze heeft de bus naar Negreira genomen en zou vandaag kijken wat het werd.

Of ik mij alleen voel zonder bekenden?? Nee!
Want ik zat ook hier maar 5 minuten en komt Holger binnen! Je verzint het niet. We beginnen zelfs nu te praten met elkaar..ha ha!!
Maar ik was gauw weg, en vervolgde... nee, begon het mij bekende pad.
Écht, ik verval in herhalingen maar het is alsof ik hier vorige maand nog liep.

Het is nu prachtig weer, wordt ook een graad of 24 en de verwachting was een bak regen vanmiddag. Onweer denk ik. De zon steekt enorm.
Morgen gewoon de hele dag regen. Zeggen ze. Maar dat zien we dan wel weer. Alles valt altijd mee.
Om 10.30 uur aan de koffie gegaan en met een vers gebakken tortilla. De aardappelversie hè.. geen ommelet. Die noemen ze hier tortilla Frances.

Ik stap zo verder. Genietend van deze dag.... iedere stap.
In een ander bekend tentje wat gedronken, en om 13.45 was ik weer op pad.
Het is nu heet, en ik vind mijzelf geweldig dat ik de rugzak opgestuurd heb.
Ook dat hoort bij de Camino, jezelf iets gunnen i.p.v. opleggen.
Ik zie ze nu zwoegen met zware rugzakken, weinig dagzakjes. Dit zijn weer de échte lopers. De anderen nemen nu de bus naar Finesterre of Muxia.

Naar schatting nog 10km max.
Dat zal nog wel even zweten zijn, maar ook daar komt weer een eind aan.
Zweten was het. Écht blij mijn bagage verstuurd te hebben.
Ze hadden her en der nog een Alto tje hier,... een Alto tje dáár...
Maar het is wel mijn landschap.
En zon!! De hele dag en de verwachting is nu dat er vannacht en morgen vroeg echt een bak regen komt. Nou, ik heb geen haast want mijn hotel is geboekt, gegarandeerd en op 20km.
Dát is luxe!

Ik was het wel zat toen ik aankwam om 17.30 uur.
Tóch eerst douchen, heerlijk!
Bed opmaken: minder
Toen op het terras: bier!
2x

Ik kan hier vroeg eten, tot 21 uur en ze hebben linzen!!!!
Dat als vooraf genomen en de merluza vis gekozen als 2de. De koffieflan als dessert. Met een espresso.
Het leven is GOED.
Maar, ik maak het ook goed.

Vorig jaar hebben Willem en ik de dag na zijn aankomst een hele leuke dagtocht gedaan, per bus. Alle highlights van deze kaap.
En op mijn verjaardag met 35 graden op zondag in een stad?...zijn wij per trein naar een kustplaatsje gegaan met alleen maar lokale mensen. Heerlijk was dat.

Ik zit nu in mijn beste kleding. Dat is een blauw shirt dat ik wisselend draag met roze of paars overdag en een broek die écht een wasbeurt kan gebruiken. Overal vlekken...
Komt goed.

Ik stuur het verslag vroeg. Dat kan nu...ik zit in een officieel GAT, en zal dus niet veel meer beleven.
Wens jullie een fijne avond!!

Geschreven door Kittys.trips