Dag 3 naar Laredo

Spanje, Castro Urdiales

De verwachting was dat het in de ochtend wat zou regenen en bewolkt zijn voor de rest van de dag.
Ik stond om 06.45 uur op, na een goede nacht, en was van plan om eerst op de boulevard te ontbijten en dan op pad te gaan.
Een lekkere verse jus d' Orange, toast en koffie en om 8 uur was ik op pad. Het miezerde inderdaad en was een graad of 14. Totaal niet koud, er was geen wind en dus meteen in t-shirt en regencape begonnen. Al snel had ik het bloedheet, dus de keus was goed.
Het was een mooi traject met vrij veel natuur, maar ook langs de autoweg. Of je hoort deze duidelijk. Wat ook opvalt is dat je helaas op 95% asfalt loopt, of verharde weg. Dat is niet zo mijn ding, ook vanwege mijn bergschoenen, maar is wel bekend van deze route, de Camino Del Norte.
Ik maakte de eerste koffiestop in Islares, om 10 uur.
Wat ik ook jammer vind, is dat de weinige kerken die er zijn, stuk voor stuk gesloten zijn.
Overigens: ik heb de reservering voor morgen geannuleerd. We gaan op de bonnefooi naar Guemes. Vamos a ver!

Weer een keuzemoment kwam na de koffie: de officiële mooiere route van 23 km en 6 uur zonder pauze, of de kortere, zeer lelijke op de weg en langs de autosnelweg?
Ik hoefde alleen maar te rekenen en de uitkomst was kort en lelijk. Het is niet anders.
Ik was niet de enige, want van de lopers om mij heen ging iedereen van de officiële route af.
Er liep een Spaans stel met een hond, een type herdershond. Op een gegeven moment ging deze liggen en zei hiermee: ik ben moe. Ik wil uitrusten.
Dat was lastig op deze plek, maar het signaal was overduidelijk. Ook zij kozen later voor deze kortere weg.
Op het hoogste punt, en ik kan zeggen dat het even flink klimmen was, stonden picknick banken.
Daar zat ik om wat noten en een appel te eten.
Ook kwam daar later nog een Frans stel even uitrusten en ging een hapje eten. Bij mijn vertrek boden ze mij een stuk chocolade aan. Gesterkt kon ik weer verder.
Langs de weg, saai maar ach...het doel heiligt in deze de route.
Er liep een man op sandalen voor mij, die zat contant om zich heen te kijken en ook wat te hinken.
Ik bekeek onderweg nog het uitzicht vanaf een mirador, niet écht specta, maar was hem daardoor wel weer even kwijt. Ik weet niet waarom, maar toen ik later zag dat hij in de dorpen via de prullenbakken liep, gaf dat wel een beeld.
In Liendo in het lokale café, daar bar geheten, heb ik een koffie genomen, wat gezeten en de wc gebruikt. Daar kwam het Amerikaanse stel voorbij dat ik gezien had in de Portugaleta herberg. De man vroeg mij waar de Posada was. Ik dacht dat hij een grapje maakte en antwoordde: die hebben ze naar Santiago verplaatst.
Bleek er echt een hotel te zijn van die naam! De man zei dat dit het enige was dat hij kon krijgen. Nou, ik vind dat bizar want het is overal rustig, zoniet uitgestorven. Typical USA als je het mij vraagt.
Ik vroeg een van de lokale mensen waar het was en hup, daar gingen ze. Om deze tijd al in de accommodatie.
Het werd wat warmer, al kwam er meer wind.
Straks kruis ik de oorspronkelijke route en neem de kustvariant. Een beetje andere omgeving én ondergrond hoop ik.
Om 13.30 uur ben ik weer op pad gegaan.
En ja hoor, GEWELDIG mooi deze laatste 2 uur. Door het boerenland, bossen en langs de klif. En... een van de vele gieren die hier boven je hoofd vliegen, op de foto kunnen zetten. Vaag, maar toch. Indrukwekkend!

Ik liep Laredo binnen en zag dat mijn gereserveerde herberg El Buen Pastor dichtbij was.
Het was bizar toen ik daar de straat op liep, dat ik daar de man op sandalen ook weer zag lopen.

Ik kon mijn accommodatie dus zo vinden en moest er aanbellen. Moment.. en de deur ging open.
Ik wachtte in die ruimte, het leek wel een boetiekhotel.
Uit een kleine lift kwamen 2 nonnen, in burger... maar je herkent het. De beelden van Christus etc. ze staan overal.
De ene zuster was wat hardhorend, de ander pittiger en duidelijk in charge.
Pelgrimspaspoort overhandigd. Legitimatie. Op de vraag hoeveel het kostte kreeg ik 30 door maar bleek 13.
Wauw.
Mee de lift in met baggerschoenen en rugzak. Krapjes.
Kamer 6... 2 bedden opgemaakt! Lakens en handdoek. Prima douches etc. Geweldige omgeving en schoooon! Ik heb slaapzak en laken nog niet uit de rugzak gehad!
Sleutel van de kamer en voordeur gekregen.
Ik vroeg hoe laat ik weg moest zijn in de ochtend. Antwoordt de wat slechthorende zuster: 5 km. Geen idee wat de vraag had moeten zijn.
De andere zuster haalde haar schouders op zo van.. kijk zelf maar. Best!
Lekker de schoenen uit en daarna douchen. Heerlijk.
Ik was zó blij niet de langere route genomen te hebben. Lang zat dit.
Een ander mens na het warme water. Benieuwd wie erbij komt, op deze kamer.
Tijd om iets te drinken, wat eten en ook voor morgen nog iets te regelen.
Ik had bedacht om de route van morgen te splitsen. En wel omdat ik écht in Guemes wil verblijven, maar geen zin heb om morgenochtend als een gek te rennen en vooral heel vroeg van start te gaan.
Ik bedacht te overnachten in Noja, daar eens goed warm te lunchen met de menus die ze overal aanbieden. Want dat is hier overal tot 16 uur, zó anders dan op de Frances! Daar kon je vanaf 19 uur al overal eten.
Hier minimaal vanaf 20.30 uur.
Dan loop ik morgen 14 km en zaterdag nog 15 km en ben er dan op tijd. Hoop ik.
Mócht Guemes toch al vol zijn, heb ik nog de kans om door te lopen omdat ik dan nog fit ben.
Kortom, ik had nu een missie en die bestond uit de oude wijk bekijken en ergens wat drinken en eten.
Ik kwam terecht in een bar waar ze speciale aanbiedingen hadden om 17 uur: wijn of bier mét pincho (tapas dus).
Grote happen, maar ik rammelde dus laat maar komen. Straks zie ik wel verder.
Ik wilde naar de mis van 19 uur in de kerk alhier, dus zit ik daar niet te rammelen.

Ondertussen had ik dus een hotelkamer in Noja geboekt. Lang leve Booking.com en dat meen ik.
Ik kijk wel hoe het loopt, tijd genoeg. Tot op heden tref ik weinig herbergen, heb dus ook weinig Camino gevoel.
Morgen is het eerst langs een stuk strand, daarna met de boot, stukje verder en dan tjakka. Middag lunch en...
Dan zaterdag naar Guemes.
Nou, dit was het even tot nu ruim 18.30 uur.
Tot morgen!

Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Zojuist terug van mijn zangavond. Het is nu elf uur en ik heb je lange verslag gelezen. Ik krijg wel de indruk dat deze tocht anders is dan de vorige keer. Je ontmoette toen veel meer mensen waarmee je gezellig kon kletsen en eten. De foto’s zijn schitterend! 🛌

Ajalah 2018-05-31 23:11:56

Weer heel mooie foto's. Duidelijk dat de route door niet al te veel mensen gelopen wordt. Maar is het nog wel een beetje gezellig? Leuke ontmoetingen? Ontstaat er een groepje mensen die le iedere keer weer ziet? Weer een uitgebreid en mooi verslag!

Willem 2018-06-01 00:32:37
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.