Op slaapzalen slaap ik eigenlijk altijd prima! Zo ook vannacht. Ik lag met een aantal op de eerste etage. En, heerlijk alle ramen open. Het was een zwoele avond geweest. Beneden lagen 2 Fransen. Die hadden om 18 uur de verwarming al aangezet en mede omdat de man geen slaapzak heeft, en er geen dekens zijn. Zo stom! En, ze KLETSEN! Ik werd er gek van. Wel bewondering voor de vrouw, haar beiden voeten zitten onder de pleisters, zoveel blaren! Later werd mijn bewondering irritatie want de vrouw heeft een accu die haar mond doet blijven bewegen, in het Frans. En ik heb haar nog lang op mijn pad gehad... al wist ik dat toen nog niet. Boven was het rustig. De Nederlander naast mij heet dus Meino. Die lag vroegtijdig al lekker op bed. Ik lag er rond 21.30 in. Heerlijk in mijn slaapzakje.
Gedurende de nacht heb ik het raam naast mij dicht gedaan. Tocht in mijn rug. Om 6.30 uur gingen er wat mensen rustig opstaan. Ik ging op nadat iedereen, behalve Joe, weg was.
Medicijnen, banaan, en om 08.15 uur was ik bij de bar voor ontbijt. Het was weer een prachtige ochtend.
Ik kwam er de Duitser tegen waar ik gisteren vele biertjes mee heb gedronken. Hij heeft 3 plekken met kanker, diverse marathons gelopen en nu i.v.m. knieën aan het wandelen. Hij zou de Camino route volgen, waar voor nattigheid gewaarschuwd wordt. Is 7 km. De route over de weg carretera ZA107 is 9 km.
Ik heb in de bar een half brood als tostada naar binnen gewerkt. Met een kop koffie. Allemachtig.... maar het was zo een lieve dame...en ik wist niet wat er onderweg zou komen.
Mijn besluit stond vast: over de weg. Nog nooit zo blij geweest!
Om veel redenen: 1 lieve hond, 2 lieve mensen met een praatje en 2 auto's waarvan 1 de politie. Het was heerlijk rustig lopen, de zon en vogels.... en, ver beneden mij de autoweg. Ik behield alle hoogtemeters en in tegenstelling tot de info over de originele route, heb ik bijna niet geklommen. De route zelf heeft dik 200 hoogtemeters.
Ik was rond 11 uur op het hoogste punt van de pas, en heb amper iets van klimmen gemerkt. Komt daar de Duitser aan, was behoorlijk kapot van de route en was gek geworden van de kleine vliegjes. Die had ik gisteren ook op die natte bospaden, en i.d.d. je wordt er compleet door besprongen. Dit alles had ik gemist!
Even gezeten, wat foto's over en weer gemaakt...en een prachtig pad opgepakt naar Vilavella. Daar aangekomen heb ik in Bar On... whats in a name...heb
daar een geweldig lekkere grote bier genuttigd. Het was 12 uur, en thuis zou dit niet in mijn gedachten voorkomen. Oh wat was die lekker! Ik kreeg aanspraak met een oudere man die daar waarschijnlijk dagelijks zit... en ik heb hem gevraagd waar je goed kon eten in O Pereiro. Ik noemde mijn hotel... en hij zei dat het daar prima was! Daarna was het nog 5 km tot mijn hotel. Die waren echt prachtig! Genoten. Ik moest 700 m van de route af, en dat waren ook hoogtemeters.... maar, bezweet en al prima aangekomen in hotel Cazador. 22 Euro single met eigen badkamer.
Ik weet dat in Spanje, op zondag, na de lunch, de wereld stopt. Dat iedereen uit eten gaat tussen 13-17 uur. Dus, meteen bij aankomst heb ik een reservering voor 15 uur gemaakt. Daarna heb ik ingecheckt en heb op de kamer mijn bezweette natte kleding in de wasbak gewassen en laten drogen. Zelf ging ik ook uitgebreid onder de douche. Om 15 uur stond er een rij van hier tot Tokyo voor het restaurant dat vol met eters zat. Heel veel families. Ik kreeg mijn tafeltje, en het menu. Geen idee wat de prijs zou zijn, maar totaal ondergeschikt aan het gebeuren. Het was en is een happening om dit geheel te aanschouwen. Zonder enig vorm van stress, of agressie loopt de bediening zich de benen uit het lijf. Het publiek is absoluut beleefd en geduldig. En er komen borden voorbij waar je ogen van uit de kassen vallen. Enorme steaks, of salades...etc. Ik heb ondertussen geleerd dat ik geen groot voorgerecht moet nemen om het hoofdgerecht aan te kunnen. Asperges (niet vers maar prima) en een vis gestoofd met aardappelen. En tarta de queso toe. En, een karaf wijn. Plus een perfecte koffie... 14 euro..
Niet normaal.
Tijdens de maaltijd heb ik naar de tv op mijn telefoon zitten kijken, Limburgse wielerwedstrijd. De Amstel Goldrace, geweldig! En, daarna ging ik even een rondje om... een koffie genomen...en naar de kamer. Heerlijk!
Morgen ga ik op tijd op, en zien of ik de 29 km ga redden of deels n taxi ga nemen. In goed Spaans: vamos a verle!
P.s. gisteren... op NPO5 is momenteel de week van de jaren 80. Helemaal mijn ding. Om 12 uur op zaterdag is daar Angela Groothuizen, met heerlijke muziek. Ik heb een appje gestuurd en dat werd als eerste voorgelezen... zoooo leuk! Geen hond heeft het gehoord, maar ik wel!!

Geschreven door Kittys.trips