De aangekondigde 3 meisjes hadden hun bed al opgemaakt, toen ik zo rond 22.30 uur op de kamer kwam, maar waren blijkbaar nog even stappen.
Geen probleem natuurlijk, ik lag lekker. Overigens lag ik weer tussen echte lakens, hoe lekker is dat niet!
Ik schat in dat ze rond middernacht binnen kwamen sluipen, héél zachtjes. En rechtstreeks het bed in doken.
Om 06.30 uur gingen ze eruit en ook nu zonder kabaal en in het donker.
Gezien de weersverwachting voor vandaag was vroeg beginnen ook zeker aan te raden. Zware regenval vanaf de middag geloof ik.
Ik deed meteen de beenbeschermers aan maar toen ik eenmaal buiten stond was het prachtig weer en de zon scheen uitbundig. Hoe heerlijk deze start.
Aan de overkant was er gelukkig een bar open en daar heb ik tostadas, verse jus d' Orange en koffie genomen. Niet dat ik trek had maar je weet, onderweg is het niet altijd bekend wat je aantreft.
De 3 "meisjes" van de kamer bleken 2 dames en 1 heer te zijn. Mijn leeftijd.
José en Isabelle en Miguelangelo. José heb ik nog uitgebreid gesproken en zij verontschuldigde zich voor hun late aankomst. Zij waren met de auto, hadden 500 km vanuit Madrid gereden en ze hadden nog niet gegeten bij aankomst.
We zitten vannacht ook in dezelfde herberg in Cuerres. Leuk.
Ik ben ze onderweg ook nog even tegengekomen.
De route was prachtig en liep langs de kust. En de zon scheen.
Er waren veel barretjes aan de stranden, maar deze waren allemaal nog dicht. Gelukkig om 09.45 uur toch nog een bar op de camping getroffen die open was.
Heerlijk om zo even te zitten in de zon, beschermers en broekspijpen eraf. Te mooi weer nu.
Toch ruim een half uurtje gezeten, en daarna weer fris op pad gegaan. Dít is echt genieten, en qua landschap een waar ik blij van word.
Overigens: schone kleding...droge kleding...TOP!

Het was een prachtige tocht en we liepen volop in de zon. Ik was blij met de afgeritste broek, en ik denk dat ik lijk op een Engels schooljongetje met zijn lange korte broek en hoge kniekousen.
Een ding heb ik wel weer geleerd, en dat het lopen met compressie kousen geweldig is. Geen spierpijn. En dat ik dus 3 paar lang nodig heb, en 1 paar laag. Nu heb ik 2 paar lang bij mij en nog geen lage gebruikt, waar ik 3 x van bij mij heb.

Ik ging om 11.45 uur even in een parkje zitten, om de voeten wat te rust geven. Het is een combi van ondergrond en gewicht. Ik heb zéker 12 kilo op de rug, mogelijk meer. Alles wat ik niet aan heb, zit op mijn rug.
Ik ben geweldig blij met de spullen als de nieuwe Osprey rugzak, de wandelstokken etc.
Het functioneert prima.
Straks loop ik een dorpje in, en kijk of er iets te happen valt. Iets hartigs.
Ik heb een zak vol cakejes, koekjes etc. verzameld maar ook al rammel ik, ik heb geen trek in zoet. Noten heb ik ook, dus heb altijd wat achter de hand.
Op het moment dat ik op wilde staan werd ik geroepen: Timo uit Duitsland! Mijn kamer maatje uit Guemes.
Ook zó een vrolijke gast, heerlijk. Wij vonden het beiden gaaf elkaar hier te treffen en vannacht zitten we beiden in Cuerres.
Ik wist dat gisteren al door een ander Duits meisje, Ina, die geblesseerd in de herberg verbleef. Zij is gek op Nederland en gaat studeren in Utrecht. Hóe leuk...!
Wij hadden wat gekletst en ik had haar ook een glas wijn gegeven.
De Ierse jongen wiens was ik verzorgd had, is Richard. Leuke mensen allemaal.

Timo was ziek geworden in Santillana del Mar en heeft noodgedwongen een dag rust moeten nemen. Keel, angina achtig. Nu weer beter, en weer volop jolijt.
Er was inderdaad een bar even verderop waar ik een heerlijk broodje kaas at met een alcoholvrij biertje.
Straks weer volle kracht vooruit.
De zon... de zon... wát een genot!

Om 14 uur moest ik de voeten weer even ontlasten. Ik zag een bron, waterput en daar kon ik wel even op de rand zitten.
Maar, natuurlijk daar tegenover was een authentiek barretje met terras in de schaduw. Hoppa.. 0 % biertje aub.
Net hiervoor ligt Nueva, en dat was een leuk plaatsje. Er was nu een warenmarkt, met prachtige streekproducten als kazen en hammen etc.
Maar ook veel terrasjes, en vol met mensen.
Ik durf geen schatting te maken over hoe ver of hoe lang nog te gaan. Maar het zal nog een uurtje of 2 zijn denk ik.

Het was korter gelukkig. Ik kwam onderweg Timo weer tegen en uiteindelijk was ik om 15.15 uur op het meest bijzondere plekje tot op heden terecht gekomen.
Het is een groot landhuis, gebouwd van Fins hout. Ruikt ook zo. Prachtig gelegen en ook zelfvoorzienend qua energie.
Slechts 10 bedden, en propvol. Ik had 3 dagen geleden gereserveerd en was dus superblij.
Timo en Dennis waren de laatsten, en gaan op een matras in een andere kamer, straks na het eten.
De douches zijn luxe badkamers.
De zitstoelen etc. staan in de tuin met groenten.
Dit is een donativo, en dat betekent dat je geeft wat het je waard is. Slapen, diner en ontbijt. Ongelooflijk.
Guemes was dat ook.
Ik vroeg of je wijn kon kopen, nee. Was wel aanwezig bij het diner.
Maar er was een bar op loop afstand. Cider! Nog niet geproefd dus daar gaan we voor.
Ik zat eerst nog met Dennis en Timo te kletsen en ging dus later op pad. Dat was mijn geluk want een van de gasten kwam ik tegen, en die vertelde dat de bar dicht was tussen 17 -19 uur was. Hoezo happy hour!!!
Hoe is het mogelijk, maar scheelt wel een loopje.
Mogelijk straks maar...
Het is nog vroeg, nu 18.15 uur dus om 18.45 weg zou een idee zijn.
Ik zal wat foto's toevoegen van het huis. Ik weet niet of dat tijdens het diner lukt. Ook qua privacy.
De foto van een jongen en mij, is Timo. Mogelijk later nog een van Dennis.

Een paar dagen geleden, tijdens een van de vele klim- en dalen momenten, kwam er een oude man op een mountainbike met groot gemak de berg op.
Ik stond ervan te kijken, maar begreep hoe dat kwam. Hij had een mountain E-bike!
Ik stond met mijn mond open van verbazing....
Nog nooit gezien dit fenomeen.

Straks is het niet meer mogelijk om de telefoon te gebruiken i.v.m. rust in het hoofd voor het slapen gaan. Huisregel :-)
Daarom een vroeg verslag!
Bofkonten..ha ha!

Geschreven door Kittys.trips