Allereerst nog even gisteren.
Ik dacht dat ik na al die grote happen bij de borrel, dat ik wel zonder een verdere maaltijd zou kunnen.
Ik was van plan om naar de mis in de Franciscus kerk te gaan. Om ook eens een echte kaars aan te steken en de mis op deze route eens te beleven.
Bij binnenkomst was de non nog de rozenkrans samenkomst aan het afsluiten, en werd begeleid door een groep nonnen met gitaar en zang. In witte habijten of nonnenkleding. Blijft toch bijzonder.
Om 19 uur kwam de priester en ook hier was gezang bij. De mis duurt ongeveer 30 minuten en tot mijn verbazing maar ook blijdschap, werden de pelgrims naar voren gevraagd voor de pelgrims zegen. Dat waren er 4 inclusief mijzelf.
Ook een bijna blinde vrouw met geleidehond, en haar man.
Toch best emotioneel en bijzonder, en we kregen een sterretje van de zuster met daar achterop het telefoonnummer van hun orde om waar behoefte was, contact op te nemen.
En, hoe modern we zijn, zij hadden ook het logo van Facebook!
Ik liep nog even door de nu drukkere straatjes en kocht wat fruit. Wilde ook kijken of er iemand op de kamer was.
Niemand!
En alles was zó rustig in de herberg, ik vermoed echt dat het meer dan leeg was. En bleef.
Er sloop een kleine zuster naar mij toe, die vertelde dat ik de lakens en handdoek op een hoop moest doen. De sleutel ook op de kamer moest laten maar belangrijker nog: heel vroeg op pad moest gaan want het was 5km tot de boot (het antwoord!) En om 9 uur ging hij varen!
Maar ze gaan toch tot 16 uur? Vroeg ik. Ja, maar ik weet niet hoeveel tijd je hebt zei ze schouderophalend..en dat ik het maar zelf moest weten...
Nou, ik heb de hele dag de tijd en zie wel.

Daarna ben ik lekker weer de straat opgegaan en kwam in een leuk straatje met veel restaurantjes, en mét menu's van de dag. 13 euro... nou, ik was om!
Héérlijk buiten gezeten, gezellig en perfect gegeten. Ongelooflijk goed en veel. Een fles wijn erbij zo van: GA je gang.
Heerlijk. Ik zal straks met de foto's beginnen.
Om 22.00 uur nog even het journaal gekeken en toen gaan slapen.
Om 6 en 7 even wakker. En weer 08.15 dus eruit gegaan
Het miezert, maar was 17 graden.
Op straat aan een oma, met kleinkind dat naar school gebracht werd, gevraagd waar ik lekker kon ontbijten.
Ze zei, kom maar mee... naar bar Berna en riep naar binnen.. hee .. zorg goed voor haar!
En liep verder...ha ha!! Dus, ontbeten. Prima.

Zo rond 09.30 uur ging ik op pad. Het was mistig, maar meer door het miezerige weer. Je kon niet ver kijken en er liepen weinig mensen op straat, dwz op de boulevard.
Hondenuitlaters en hardlopers en dat over een mooi geplaveide boulevard, gelegen tussen ongelooflijk veel flats met appartementen en de zee. Daartussen de duinen, mooi in bloei ook.
Het geheel deed mij denken aan Cancun. Een landtong vol hotels.
Aan het eind van deze landtong was het strand en daarvandaan vertrok de hele dag de pont naar de overkant.
Dus zoals verwacht, geen probleem. Sterker nog, de boot kwam eraan.
Samen met een stel Duitsers en een andere zwijgende groep, ben ik rustig naar de overkant gevaren.
Wat zijn ze stug! De bootsman, de schipper...iedereen. Ik zeg stug gedag, aan hen er wat mee te doen.
Het miezerder behoorlijk en lijkt zo te blijven.
Ik liep op de boulevard, wel iets te ver, ging terug en besloot ter plekke om aan de koffie te gaan. Perslot heb ik alle tijd.
Tóch dacht ik de langere variant te doen, langs de kust, en 14km. Anders vrij direct naar Noja en best vroeg daar.
Het schijnt wel een klim te zijn en door bossen. Uitzicht is echt nul, en mogelijk glad. Dus het was nog even denken.
Ik zal sowieso wel de cape om doen, want het wordt te nat voor de kleding.

Ik zat buiten, onder het afdak bij een aftandse bar en kreeg gezelschap van een heer die in allerlei talen met mij sprak.
Na een half uur heb ik toch besloten om niet te gaan klimmen en wel i.v.m. de gladheid en het voegt niet veel toe omdat het uitzicht echt niets is.
Ik kon de overkant van de rivier niet eens zien. Noch de top van de berg.
Kortom, de heer hielp mij de cape om de rugzak doen en ik vertrok.

Wat was ik blij!
Met mijn cape en keus om niet de berg op te gaan. Na een stuk langs de weg gelopen te hebben kwam ik het Amerikaanse Posada echtpaar weer tegen. We maakten even een babbel en ik liep door.
Óf ik verkeerd gelezen heb of niet, ik dacht dat de route naar rechts ging, van de weg af en door eucalyptus bos. Maar ook over een ongelooflijk glad, smal en nat pad van oranje klei. Het was gevaarlijk en dat kwam door de gladheid, stenen of ontbreken ervan.
Hier had ik het gevoel: omkeren of doorgaan? Ook kwam mijn bergervaring nu goed van pas en heb ook veel aan de stokken gehad. Het was af en toe gewoon erg link. Eigenlijk het het pad op, maar nog meer er weer af.
Geen idee hoe lang ik er over gedaan heb, maar ik was doorweekt in de schoenen en broek onder de cape. Ik zat onder de klei en door de natte planten en struiken overal kletsnat, maar door de cape gelukkig nog maximaal beperkt.
Het was ook harder gaan regenen.
De Amerikanen noch anderen gezien. Ik kwam bij een albergue uit, op het strand. Gesloten maar ik had daar weer een verharde weg, gezien op mijn Maps.me
Daar ben ik ook zo blij mee want weet nu wel waar ik ben. En waar de route loopt. Nou, die liep niet daar!
Anyway. Geen probleem en doorgelopen naar de eerste plaats, en gevraagd waar de route liep. Makkelijk genoeg.
Ik kwam om 14.30 uur in Noja aan en zat te dubben over eerst eten of eerst naar het hotel. Het werd een restaurant waar ik mijzelf al op had voorbereid gisteren.
Eerst eten.
Ik zit nu met vrij natte schoenen lekker te eten. Het is nu 15.30 uur en ik heb alle tijd.
Zó blij niet door te hoeven naar Guemes, én nu een kamer te hebben om straks te douchen, de spullen te drogen en daaarna weer even de buurt te verkennen.
Het menu dat ik koos was heerlijk: snijbonen met ei, ham etc. vooraf, warm.
Kipfilet met gorgonzola saus kaas en wat frites. En als dessert natillas. Tja, een soort vanille pudding.
Fles wijn, water... ik kom de middag wel door!

Doorgelopen naar mijn accommodatie. Via Booking.com hotel Azcona geboekt. 1 ster, eigen badkamer 23 euro. Maak me gek!
Ik zag dat het dichtbij, dan niet op de route lag en lekker buiten het centrum. Incheck etc. prima en een geweldige kamer. Héérlijk die hete douche, dus alles is wat mij betreft geslaagd. Een 3-persoons kamer trouwens, dubbel plus enkel bed.
Ik had in mijn restaurant al om oude kranten gevraagd en heb deze in de kleddernatte schoenen gedaan. Ze zijn doorweekt en dat is mij een raadsel. Stonden stijf van het vet. Nou, hoe dan ook, we gaan ze zo drogen.
Ik wilde een ronde door stadje cq. dorp lopen, per slot tijd genoeg. Het spetterde weer dus heb ik weer de cape omgedaan.
Daarna een grote ronde gedaan tot het centrum, en daar naar de kerk. Om 19 uur was er een mis, prima. Het was 18.30 uur en ik was mijn kleingeld uit de andere natte broek vergeten. Dus maar eerst wat gaan drinken, daardoor geld kunnen wisselen, dan kunnen er eindelijk échte kaarsjes aan.
Onderweg nog wat oude kranten gebietst in diverse bars en met succes.
Kortom, morgen droge schoenen.
En, droog weer.
De mis was weer vrij kort, matig bezocht maar wel met de 2 Amerikanen. Ook zij waren geschrokken van de route en het gevaar door de gladheid. En hebben maar 1 paar schoenen dus ik heb ze 1 van de 3 kranten gegeven.
Zij gaan morgen ook naar Guemes.
Ik was rond 20.30 uur terug op de kamer en ging meteen de doorweekte kranten wisselen met de nieuwe. Écht doorweekt!
Maar goed. Morgen op tijd weg, ik heb fruit en yoghurt gekocht en koffie kan hier vanaf 8 uur.
Zo even tv kijken en dan...pitje maken.
Tot morgen.

Geschreven door Kittys.trips