Ondanks het feit dat ik die dag alle tijd had was ik toch al om 8 uur aan het ontbijt. Het zit er in geslopen, dat schema. Lekker op mijn gemak yoghurt, fruit, toast met kaas genuttigd. Op de boulevard ben ik aan de koffie gegaan, heerlijk in het zonnetje gezeten. Dat was echt genieten en ik zag de wereld om mij heen in beweging komen of op pad gaan. Tegen 10 uur ben ik ook maar eens de rustige toerist in plaats van de gehaaste pelgrim gaan uithangen. Dat betekende in deze eerst de kerk die aan de zee staat. Een combinatie van het Keltische en christelijke geloof komt hier samen. De Heilige Maagd in de Stenen Boot, de Virxe da Barca. Wat ik begreep is dat deze kerk nog niet zolang geleden herbouwd is na het afbranden van de oorspronkelijke.
Ik vond het wel heel jammer dat je hier de kerk niet in kon, maar alleen een blik door spijlen kon werpen. Ik ben de heuvel opgegaan en daar een tijd van de omgeving en het uitzicht genoten. Het was heerlijk weer en ik had de tijd. Een beetje verder zag je de houten stellages waar in het juiste seizoen de zeepaling te drogen gehangen wordt. Dat heet daar congrio, en wordt door de zon al hangende gedroogd. En, er staat ook een monument dat herinnert aan de enorme olieramp van 2002 waarbij de hele kust onder de olie kwam te zitten nadat een olietanker vergaan was, of anders gezegd, doormidden was gebroken. Dat was de Prestige. Ik weet nog van de ramp maar de naam kon ik niet meer herinneren.
Overall heerste er een rustige sfeer, geen massa's mensen of busladingen vol en dat was een verademing. En ook mijn wandeling verder door het stadje was leuk, zeker toen ik op een wekelijkse warenmarkt terecht kwam. Heel authentiek, en daar bijna alleen maar lokale mensen gezien. Ik kwam uiteindelijk weer terug op de boulevard en heb daar een koffie gedronken. In dat tentje hadden ze ook dagmenu's en die trokken mij wel aan. Maar het was nog te vroeg, dus ben ik naar een van de stranden gelopen en met de blote voeten door het koude zeewater gegaan. Ook daar kwam ik weer bekenden tegen en wel 2 Costa Rica/USA dames die ik in het restaurant had gezien en gesproken de middag waar ik geen spaghetti wilde eten, in Ruitalan. Daar heb ik toen een korte melding van gemaakt maar nu wel weer bijzonder hen dan hier weer te treffen na enkele weken. Het is een dames echtpaar,en een heet Elisabeth. En, ik kwam Joseph tegen, de man die mij veel tips had gegeven over diverse accommodaties en die had ik ontmoet in Arzua. Hij had nog steeds veel last van zijn voet en het wandelen was dus erg beperkt. Wat ben ik toch een mazzelaar als ik allerlei kwalen en blessures om mij heen hoor en zie. Ik verzorg de voeten ook wel veel meer als dat ik thuis doe, en ook zorg ik voor schone sokken. Maar dan nog, het kan zo maar gebeuren. Ik heb heus wel ongemakken in de rug, de heupen maar na een nacht met rust is dat meestal wel weer hersteld. Mijn conditie is prima en ik heb totaal geen moeite met heuvels, lang stijgen of dalen. Ik heb op het strand zitten genieten, nam de tijd en tegen de tijd dat het maagje begon op te spelen was het 13 uur en ben ik gaan lunchen bij mijn koffietent. Op het terras en ik had een heerlijk groentemengsel vooraf, 3 varkenslapjes met knoflook en frites, yoghurt en koffie toe, en natuurlijk de witte wijn. 11.20 Euro af te rekenen. Daarna ben ik nog heerlijk gaan dwalen, maar ik zat een beetje in mijn maag over de terugreis naar huis. Willem zou een paar dagen voor mijn verjaardag in Santiago aankomen en we hadden het plan voor na 18 juni nog open. Maar ik voelde nu dat ik niet in staat zou zijn om als toerist verder te gaan na deze ervaring hier. Ik heb Willem gebeld en met hem overlegd en hij vond het prima om de 19 de juni samen terug te gaan. Dat gaf best wat tijd om rond te kijken en een idee te hebben van dat wat de Camino inhield. Het luchtte mij op en in de herberg ben ik de vlucht Porto - Amsterdam met Transavia gaan boeken. Dat was spotgoedkoop ( 70 euro p.p. ) en we konden naar Porto reizen met een luxe bus. ( 25 Euro) Dat duurde slechts 4 uurtjes en zo zag je ook nog wat van het land. Maar goed, zover was het nog niet gelukkig, maar het was een opluchting dit geregeld te hebben. Het regelen zelf was ook nog wel een dingetje met autorisaties en beperkte internet mogelijkheden. Ook het reserveren van de bus was uiteindelijk gelukt.
Ik ging weer naar buiten, de boulevard op en geloof het of niet, daar kwam ik Peter weer tegen. Hij was uit Finestere komen lopen dus een goede reden om samen aan de wijn te gaan. Hij ging nog eten, ik hoefde dat niet. Later die middag heb ik in de hostel wat soep gegeten dat beschikbaar was voor iedereen, en dat wat ik nog had aan wijn en toast met de aanwezigen gedeeld. Wat er staat is vrij beschikbaar voor iedereen en iedereen geeft ook. Door pelgrims, voor pelgrims. Die nacht matig geslapen maar ach, dat gaf niets. Ik had nog wel een enkele kamer met eigen badkamer voor 2 nachten in Finestere geboekt. Cabo Finestere, op aanraden van Peter die er ook gelogeerd had.

Geschreven door Kittys.trips