Het was erg gezellig gisteren, erg!!
Te dus.
Ik was al vrij vroeg in de bar, ik denk tegen 18 uur. Dit ook omdat het weer was gaan regenen, en ik even geen zin had om nat te worden in een plaatsje waar niets te beleven leek.
En, ik wilde ook nog wat accommodaties vooruit bekijken en boeken.
Wit wijntje erbij, Verdego en in een soort limonade glas. Normale hoeveelheid gelukkig, dus zag er vreemd uit.
Naast mij kwam Johan uit België zitten. Die had een eigen fles in de koeling staan bleek later. Ik was hem ook al een paar dagen tegengekomen maar we hadden nog nooit met elkaar gesproken.
Hij ging de Norte afmaken.

Ik had ondertussen een herberg tussen Villaviciosa en Oviedo gebeld, maar kon daar helaas niet reserveren, en het was qua drukte geen probleem zei hij.
Altijd goed te weten, dus alleen Oviedo voor de 13de nog bekijken.
We kregen gezelschap van Timo en Nadine en later nog een Japanse. Ze heet puntje puntje, is 32 jaar, net 1 jaar getrouwd en heeft vanaf Parijs gelopen!
Ze loopt 30-40 km per dag en is zo klein en frêle als wat. Ik voel mij een reus naast haar en moet dus niet zeuren over 25km.
Ook was er nog een Duits echtpaar waarvan ik de namen nu al niet meer weet.
Allen aan een grote tafel gezeten, gegeten, veel kletsen en zeker gezellig. Een eenvoudige maaltijd bestaande uit salade, pasta, dessert, brood en wijn 9 euro. Prima hoor.
Fernando was een hele gezellige gastheer. Vertelde over allerlei gasten, routes, en had overal plakboeken van.
Nederland kende hij ook omdat er familie van hem woont.
Hij kwam na de maaltijd met een soort drank van 40 procent en met een pelgrimshoed etc.
Nog weer een tijdje later gingen we aan de bar betalen, wéér kwamen de glazen en een soort jerrycan met een anijsdrankje van 40 procent. Toen ging bij mij een beetje het licht uit, tot en met wijn was het prima geweest, maar dit was als een hamer.
Naar en op de kamer zo om 23 uur en tot de wekker van 8 uur geslapen. Bewusteloos.
Niet zo heel fris als anders natuurlijk, maar ik wist waar het door kwam.

Ontbeten met Timo, Nadine en de Japanse. Weer gezellig.
Timo blijft 2 nachten in Oviedo, een rustdag voor het zware werk van de Primitivo en om ook de stad te bekijken. Het schijnt een prachtige stad te zijn, Winifred zei mij dat eerder.
Ik vond dat idee ook wel wat, anders blijf je doorlopen. En dus heb ik via Booking.com ook een hotel in het centrum geboekt voor 2 nachten.

Vannacht heeft het gegoten van de regen. Hóe boffen we niet, want het kwam met bakken uit de lucht, en in de ochtend was het droog. Alles is meegenomen.
Fernando adviseerde mij om via de weg naar Colunga te lopen. Niet door het drassige land op de route. Dat advies heb ik opgevolgd en daar geen moment spijt van gehad. Menigeen probeerde het toch, ging omkeren en terug naar de weg.

In Colunga liep ik over een brug met hele volle rivier. Ik maakte er een foto van, omdat de hoge waterstand mij opviel, verder niet bij stilgestaan. Ik liep verder (en er werd uit een auto Buen Camino geroepen en gezwaaid.) Altijd leuk, en het was duidelijk dat we niet meer in de buurt van Baskenland zitten. De mensen zijn prettiger hier.
Ik liep verder en er stopte een auto, een vrouw van een jaar of 35 vertelde mij dat ik niet verder over deze weg moest gaan omdat verderop een overstroming was!
Bizar, en ze verwees mij naar een weg en route, wat hoger gelegen.
Perfect dus en ik zag op Maps.me precies hoe of wat.
Onderweg zag ik het ondergelopen gebied, de overgestroomde rivier en na verloop van tijd dacht ik ergens links te moeten. Er stond een stel mensen op een verlaten plek, ik vroeg ze de weg en...meteen daar moest ik linksaf. Ik ben zó blij Spaans te spreken en de mensen als deze te treffen op belangrijke momenten.
Engelen dus!

Ik liep die weg op en op een T kruising moest ik rechts, maar keek ook links.... het stond er blank!!!
Ik was terug op de route! Timo belde mij ook nog, om voor het water te waarschuwen. Hóe lief!
Onderweg kwam ik een jonge vrouw tegen, en wilde haar waarschuwen voor de blokkade. Ze bleek Nederlandse te zijn en ik vertelde haar over de bypass die ze moest nemen. Zij gaf mij ook een tip voor mijn komende waterhindernis. Net voor Sebrayu. En...of ik Kitty was...??
Ja dus, ..nou de groeten van Timo!
Zo grappig dit. Op een B- weg, flinke klimpartijen, weinig mensen en dan dit.
Inderdaad kwam ik hem spoedig tegen en ook nog de Duitse dame van gisteren.
Haar verhaal is trouwens dat zij de Norte loopt omdat ze 20 jaar geleden met haar man in een kerk was geweest. Haar man was helaas overleden.
Het was voor haar een herdenkingstrip.

Ik liep lekker, de ontzettend donkere donderwolken waaiden weg en ik liep grotendeels in de zon terwijl het elders en nabij, vast natte zooi was.
Hóe kun je zo boffen!
Toen iets anders bijzonders.
Dat meisje had mij verteld dat er onderweg dus een probleem was, en waar. Op dat punt kwamen er net 2 mannen van het pad en die waren van een Franse groep. Zonder rugzak, maar met eigen vervoer.
Dat busje kwam eraan en stopte, en Nadine stapte uit!!!
Zij had een lift gekregen en die anderen in de bus ook, en ik kon met ze meerijden om het probleemgebied heen!
Op de laatste stoel....wauw!
Dus, na enige omweg zijn we op de route afgezet en konden het pad vervolgen.
Ik ben er nog van onder de indruk.

Helemaal droog en met zon, ben ik in Villaviciosa aangekomen en ik zag een terras.
Daar ben ik om 14.30 uur gaan zitten want ik was vanaf 09.30 uur bezig geweest.
Ik had honger. Trek in een broodje en bestelde er een met warm vlees kaas, tomaat, sla.
Té lekker dit, maar groooooot! Alles op. Zó smakelijk en met 0 procentjes erbij prima.
Daarna naar de herberg. Prima plek. Ingecheckt en heet douchen.
Rommelen en op pad.

Deze streek heeft geen wijngaarden, maar boomgaarden. Cider is hier DE drank. Ik ken het niet, maar daar ging verandering in komen.
Je moet álles geprobeerd hebben.
Ik ben even gaan dwalen en zag een fruitwinkel. Alles was nog gesloten maar ik had ook trek in koffie. Heerlijk 3 grote koppen gedronken, op een terras in de nog aanwezige zon.
De leuke serveerster zette er wat stoelen erbij en ik zeg " voor die knappe man?" Zegt ze "ja, jong en rijk".
Na de koffie ben ik in een grote supermarkt yoghurt en 70% donkere chocolade voor de mindere momenten gaan kopen. Dat smelt niet zo.
Daarna kwam ik een Chinese winkel tegen, ongelooflijk wat die allemaal verkopen.
Ik kocht daar een paar boutjes/moertjes om de klem van mijn wandelstok mee te stutten. Die schroef die ik mis kan ik mogelijk zo vervangen.
En een setje nagelvijlen. Kan ik die ongeluksnagel mee bewerken. Scheur!
Daarna heb ik in de fruitwinkel heerlijke abrikozen, perziken, appels en bananen gekocht. Buiten meteen de abrikozen gegeten.
Wat heb ik dat fruit gemist, besef ik nu.
Dit alles eerst terug naar de herberg gebracht. Daar kwam ik Eline tegen uit Guemes!
De Canadese geboren in Zuid Afrika, en nu wonend in Engeland..grappig weer.
Ik wilde de cider natuurlijk eens proberen en heb een beetje rondlopen. Allereerst nog het Duitse stel gezien en gesproken.
Dat zou de laatste keer zijn want zij gaan naar Gyon.
Ik zag een leuke zilveren armband bij een juwelier en heb die dus gewoon gekocht.
Mijn vriendschaps bandje van Liesbeth Voorzanger op de Hongkong naar Amsterdam vlucht gekregen, die was na 2 plakbeurten nu écht op.

Ik liep naar de speciale cidershop en vroeg om een glas. Gaat dus per fles.
750ml..béétje veel. Ik loop naar buiten en dacht, whatever. Nú moet het. Dus weer naar binnen en een fles gevraagd.
De ober haalt de kurk eruit, giet vanaf zeer hoog wat in je glas en drinken maar.
Ik kan niet zeggen waar het naar smaakt. Waarschijnlijk na veel flessen dat je zegt, heerlijk.
Nu..Mm Mm
Ik zat er aan de bar, komen er 2 vrouwen binnen. Een gaat met mij praten en probeert uit te leggen hóe je het moet drinken.
En dat je een restant per glas op de grond moet gooien. Ik zag nu pas de goot aan de bar.
Christina heet ze. Ze wilde heel graag Engels praten, maar de barman zei al dat ik beter Spaans sprak dan zij Engels.
Dat klopte ook wel.
Maar wat bijzonder weer: zij wilde mijn cider betalen, maar ik moet haar een kaartje vanuit Santiago sturen.
Wauw... echt bijzonder weer.

Daarna snel nog wat gaan eten, het was al laat geworden. Rond 21 uur. Smakelijk gegeten en daarna naar bed en dan het journaal weer eens kijken.
Dat doe ik met de oortjes in en op bed.
Ze verwachten weer veel regen vannacht en wat morgenochtend. We zien het wel.
Tot dan!
Ps ik zit naast een tafel met fanatiek kaartende vrouwen..op leeftijd.. geweldig!

Geschreven door Kittys.trips