Jawel, weer vroeg wakker. Maar, gezien de plannen voor vandaag was dit geen enkel probleem.
Nog even over gisteravond. De tent waar ik mijn wijntje en broodje genomen heb, heeft een eigenaar Antonio en hij en deze locatie schijnen beroemd te zijn. Vol foto's en toen hij vroeg wat ik nog ging doen, zei ik dat ik nog even naar de Nederlandse tv ging kijken. Het bleek dat hij 4 maanden op de Lijnbaansgracht gewoond heeft, in 1975. Hij is gek op Nederland. Daarna kwamen er nog 2 mannen binnen. Een had gevaren en kende Rotterdam goed. Hij sprak Frans, Duits, Engels en dat is uitzonderlijk. De 2e man was gek op Alkmaar, en in bijzonder op de grachten en de kaas. Dat kwam er in één zin uit. Het afscheid was hartelijk en ik liep alweer met een grote glimlach terug naar de herberg. Daar was ondertussen een man op zaal gekomen. Aardig, maar goede genade, die heeft de hele nacht gedraaid en gedraaid. Niet erg, ware het niet dat alle bedden enorm kraakten! Toch goed geslapen en vanochtend van het vroege moment gebruik gemaakt en om 8 uur stond ik buiten. In de stralende zon! Wat ben ik toch suf en dom, want de afgelopen 3 dagen was stralende zon voorspeld, maar deze dus niet gezien. En waarom niet: Sahara zand!! Ik las er over in de kranten, het was groot nieuws, en ik had niets door. Al die tijd ongemerkt door het zand gelopen, de foto's zijn oranje en ik had niets door....
Het was een beetje fris, maar verder heerlijk. Een snelle koffie in een bar genomen en op pad. Genietend door de omgeving, al is het bebouwd. Zon en uitzicht. Om 10 uur was ik in Barcelos en bij de brug ben ik een broodje kaas en kop koffie gaan nuttigen. Ik lig goed op schema want de eerste 10 km zitten er op. Daarna ging de route door de stad en ik ben in 2 kerken geweest. De 2e was absoluut prachtig! Goudkleurig, schoon, klein en heel mooi dit onverwachts te zien. Ik kwam er een Amerikaans stel tegen die de route vroegen. Hen gewezen. Later zou blijken dat ze in Barcelos aan hun Camino begonnen, dus de eerste meters maakten. Na mijn bezoek aan deze kerk kwam ik ze toch weer tegen en ze liepen langzaam. Tot mijn verbazing kwamen ze een kwartier later voorbij, een voor een. Ik liep echt niet langzaam en eerlijk gezegd vroeg ik mij af hoe ze de afstand zo snel overbrugd hadden. Geen taxi in ieder geval!
Ik heb onderweg nog wat met ze gepraat. Om een uur of 12 heb ik een ei en kop koffie in een bar genomen, maar ben daarna vrij snel doorgelopen. Rond 13.30 uur en na het lopen in de zon en veel klimmend, heb ik bij een hoog gelegen bar een mineraalwatertje en een biertje van de tap genomen. Hemels! Ik moest nog 10 km maar kon dit niet weerstaan. Op die plek heb ik Fernanda ook gebeld om te zeggen dat ik er aankwam en er rond 16.30 uur zou zijn. Ik moest mij niet haasten zei ze.
Wat mij vandaag weer tegenviel is de ondergrond. Keien of asfalt. Met bergschoenen is dat niet fijn. Op dit punt van de Camino zeg ik: lage wandelschoenen. Ik weet niet hoe het verdere verloop is, maar dat zullen we moeten ervaren. De zeker 20 km door alleen maar bebouwing vond ik ook minder, maar het is was het is. Het onderweg zijn is wat ik fijn vind. Toen ik eindelijk bij Fernanda aankwam, was ik de eerste. Navenant alle aandacht en een beste keus bed. Aan het eind en ver van de badkamers.
Aan een biertje gezeten was het goed uitrusten na 32 km. Ik had het goed gered en ben trots op mijzelf. Niet extreem moe, maar ik was het gewoon zat. Het was een lange dag geweest tot aankomst. Er lopen hier wat poezen, honden en eenden rond. Een gezellige beestenboel en in de tuin. Ze heeft kippen, gaf mij ook een gekookt ei met brood. Zo lief. Er kwamen nog meer mensen aan. Een Taiwanees, 4 Duitsers, een Amerikaanse, een Italiaanse en een Portugees die ik onderweg gezien had en aangeraden om haar te bellen. En dat had hij gedaan, grappig hè.
Na een tijdje kletsen gingen we douchen. Een echte hete douche, heerlijk. Een klein wasje gedaan die zeer waarschijnlijk niet droog zal zijn. Maar daar zijn de reserve kleren voor. En ik ga morgen tot Ponte de Lima en zal daar mijn spullen uithangen. Het is niet ver, ik geloof 15 km of zo. De herberg heeft 60 plaatsen en is na 14 uur open. Alle tijd dus. Voor zover ik kan beluisteren gaat iedereen die hier is, ook naar Ponte de Lima. Niet iedereen gaat tot Santiago. Ik ben dus weer spekkoper omdat Fernanda mij als enige een handdoek aanbood. Fijn hoor! En, weer lakens en een deken. Benieuwd naar de kraakfactor, maar lijkt mee te vallen.
Het was vandaag prachtig weer en ik heb voor het eerst mijn vest uit gehad. Een korte broek had ook fijn geweest na 12 uur.
Maar, ik zit nu heerlijk overdekt en buiten te tikken, wel met schone kleren aan en in mijn vest. Het koelt snel af en wat ik ervan begrijp, eten we straks allemaal bij haar in de keuken. Binnen dus. Ze heeft gewoon volle bak nu.
Om 18.30 uur was het etenstijd in de keuken. Ik kan kort zijn: heerlijk dit alles! Super aardappels gebakken in de oven, koolsoorten, salades, vis, kip etc. met soep vooraf. Ontzettend veel eten, eigen wijn, port snapps.. gezellig!!
Ik ging rond 22.30 tanden poetsen. Lekker even dit verhaal afmaken en slapen.

Geschreven door Kittys.trips