Om 7 uur waren we op en MH was snel weg. Ik trof haar later in een café voor het ontbijt, puur toevallig. Alleen koffie genomen. Het was weer een prachtige dag, heerlijk weer al was het heet. Vandaag gaat de route naar Foncebadon, en dat is wel iets aparts. Behalve dat er de wildste verhalen gaan over de wilde en aanvallende honden, is het een ruïnedorp. Bijna verlaten, totdat er weer een fase van opbouw kwam en zeer waarschijnlijk door het opleven van het aantal wandelaars over de Camino.
De uittocht uit Astorga was druk, en ik merkte dat ik last had van die groepen die op pad waren. Ik miste mijn rust onderweg, en dat was ook omdat het bij aanvang een smal pad was. Maar, ik moest er mee leren omgaan want het was zoals het was. Ik liep er per slot ook, dus maakte ik zelf deel uit van mijn eigen ergernis. Ik liep vrij snel en ben volgens mij nergens gestopt. Daardoor was ik vrij vroeg in de buurt van de accommodatie en net voor Foncebadon is het plaatsje Rabanal del Camino. Zag er super gezellig uit, verzorgd en had veel herbergen. Jammer dat ik hier niet verbleef....
Foncebadon is in de 12 de eeuw gesticht door een kluizenaar, gevolgd door monniken. In koninklijke opdracht ter bescherming van de pelgrims, nam dit dorp tot lang een bijzondere plek in op de Camino. Maar, daarna stierf de plaats uit, tot de opleving door het toegenomen aantal pelgrims.
Het was ook wel grappig want ik heb al die weken met een apparaatje gelopen dat honden zou afschrikken. Die had ik van Emmeke geleend en dat ding was best zwaar. Nou is het natuurlijk de grote vraag wanneer je zoiets stand-by moet hebben. Het resultaat was dat ik na verloop van tijd dacht: de groeten, ik stop hem in mijn rugzak en pak in nood wel een stok of steen, maar om die al die weken lang voor het grijpen te houden werd mij te irritant. Eigenlijk heb ik nooit een situatie gehad waarin ik angst voor een hond heb gevoeld. Niet dat het niet gebeurt, maar ik had geluk.
MH en ik hadden een reservering in het ( in principe) vegetarisch gerunde Albergue Monte Irago, in het ruïne dorp. Heel bijzonder, dit entree en deze omgeving. We liggen hutjemutje op zolder, met veel aangesleepte matrassen om iedereen een plekje te geven. Slechts met 2 douches, 1 wc. Het is wat het is, maar niet onprettig of zo, er was een goede sfeer.
En deze plaats op de berg had een schitterend uitzicht. Ik heb een wasje gedaan en deze aan de overkant te drogen gehangen tot de zon onderging. Een rondje ruïnedorp gedaan waar je vrij snel klaar mee was en zo wel een apart gevoel zo gekregen. Het was een wat hippieachtige sfeer die er hing en allerhartelijkst.
Natuurlijk hebben we met elkaar gegeten, wij hadden de 19 uur sessie en met een gemêleerd gezelschap aan de avonddis van humus, kaas, brood, water, wijn, paella, en yoghurt. De paella was heerlijk. 9 Euro armer, buikje rond, om 21.30 uur ter matras op zolder. Goed geslapen.

Geschreven door Kittys.trips