Ik werd wakker met de gedachte: de WC foto vergeten te plaatsen!
Daar hoop ik vandaag wel aan te denken.
Heerlijk geslapen in mijn bedje, en ik hoorde regen! Dat is niet de bedoeling want ik ga na het onbijt Timo tegemoet lopen.

De regen stelde niet veel voor.
Na wat inpakken, inmiddels wel routine, wat fruit gegeten en opzoek gegaan naar koffie.
En geld opgenomen, want zonder "het slijk der aarde" kom je niet ver en ik wil wel met de directe Santiago bus van 15 uur mee.

Vandaag is het markt in het dorp! De kramen worden opgetuigd, en daar ga ik straks even langs om te zien waar de markt hier uit bestaat.
Timo zal rond 09.30 beginnen en ik schat dat hij 12 uur bij het begin strand zal zijn. Daar loop ik ook heen, dan lopen we het laatste stukje samen.
Heel benieuwd hoe het hem de laatste 14 dagen vergaan is.
Of hij nu klaar is met trekken of...
Wat ik destijds begreep is dat er een vriend met busje naar Santiago komt, en hij dan daarmee verder trekt. Timo heeft tot september de tijd.
Ik zou wel een gebied met wat beter weer opzoeken. Anders krijg je het gevoel dat de zomer elders plaatsvindt.
Het weer ziet er wel goed uit voor mijn thuiskomst en daar verheug ik mij op.
Ik heb vreselijk veel geluk gehad met het toch veelal droge weer om te wandelen. Maar een zomerse periode is wel echt genieten, zonder te wandelen als dagelijkse verplaatsing.

Het is ook écht een mindset als je weet wanneer je vlucht naar huis gaat. Dan rond je het verblijf ook af, en ben je klaar.
Vorig jaar had ik dat nog niet, tot 7 a 8 weken. Ik was toen na mijn 5 weken nu, nog aan het lopen richting Santiago. Toen had ik ook een open andere agenda.

Ik zit nu in een populaire Duitse bar café en daar kun je Heisse Wurst mit Senf krijgen. Alle Duitsers, maar ook veel USA zit hier graag. Is ook een goede bar, met dito bediening etc. Alleen niet lokaal genoeg voor mij.
Naast mij wordt uitgebreid gepraat over de persoonlijke reden waarom iemand hier is, lees de relationele problemen tussen echtgenoot en ouders. Dat gesprek duurt nog vast nog wel even.

Wat ik deze week ook hoorde in een ander gesprek, is dat de Engels sprekenden onder ons eigelijk nooit iets intiems privé kunnen delen, zónder dat een ander dat hoort en kan begrijpen.
Wij hebben door oa. het Nederlands een geheimtaal voor vele anderen. En zo zijn er zoveel talen die een ander niet kan begrijpen.
Nooit zo bij stilgestaan. Is voor ons en anderen een groot voordeel.
Kortom, je luistert niet altijd maar hoort van alles.

Na de koffie ben ik over de markt gelopen, en dat was een vergelijkbare warenmarkt als in ieder dorp of stad.

Daarna in de richting van het strand. Ik zou Timo bij het voor hem eerste tentje op het strand ontmoeten.
Hij stuurde mij een foto van 8 km paaltje, maar ik zat amper of hij kwam het terras op. Zó leuk en na even gezeten te hebben zijn we over het strand naar het dorp gaan lopen. Naar mijn tentje.
Ondertussen natúúrlijk bijkletsen over van alles en nog wat.
Het was wel heel grappig want ook hij had weer een aantal mensen in zijn slipspoor genomen en iedere keer als ze ergens gingen overnachten en hij de béste plek kreeg, zeiden ze "Kitty.nl" zeker hè..!
Want ik had ook vaak een boodschap achtergelaten voor hem etc.
Maar buiten dat had hij wel wat dalen en zeker veel highlights gekend. Dat was ook wat hij zei, dat zonder de één je de ander niet herkent. Dan vervaagt alles tot hetzelfde gevoel en omstandigheid.
Onze lunch was gezellig én lekker. Natuurlijk de gambas genomen en weer de kip...gevolgd door die vreselijke cheesecake.
Ik snoep zelden, maar voor roomachtige dingen bezwijk ik graag. Timo had hetzelfde menu, en was uiteraard zeer tevreden!

Ik liep met hem mee naar zijn accommodatie en daar was het gewoon een heel hartelijk afscheid. Wie weet komen wij elkaar weer eens tegen of af en toe contact.
Ik zal hem in ieder geval de YouTube trailer van the Sound of Music sturen!
Hij gaat morgen naar Muxia lopen, 30km, en dan de 5de met de bus terug naar Santiago.

De komende weken gaat hij als vrijwilliger werken in de prachtige herberg aan de kust, de zelf regulerende klimaat vriendelijke. Ik ben de naam kwijt, was op de Norte.
Daar wordt hij opgehaald door zijn vriendin met partner die zijn camper uit Duitsland gereden hebben.
Daarna had hij nog wat uitnodigingen her en der.

Ik haalde mijn rugzak op en liep naar de bushalte.
Om 15 uur gaat de directe bus, en dat scheelt precies anderhalf uur. Nu was ik om 16.40 uur op het busstation en ken er de weg.
Ik ben meteen naar mijn hotel gelopen, heb er ingecheckt en de achtergelaten zakjes opgehaald.
Kamer 401 binnenkant hotel, dus wel raam open maar geen straatgeluiden. Dat is prima.

Ik ben meteen de deur uitgegaan en naar de plek waar de certificaten uitgegeven worden voor Santiago, en het de vorige keer was dat zo 2-3 uur wachten.
Nu kwam ik binnen en misschien slechts 10 mensen voor mij!!
Na 15 minuten had ik hem en dat was ongekend.
Op mijn weg hierheen had ik een schelp gezien van witgoud.
En ik was in de winkel geweest om deze te bekijken.
Ik wilden ook nog een ándere nogmaals zien, andere winkel 1 week geleden. Combinatie van wit en 18 karaat.
Tijdens mijn wachten in de rij had ik besloten deze witgouden schelp te kopen. Is wat kleiner, totaal anders en dat was deze Camino ook. Korter, anders.
Ik ging via een andere weg terug naar die winkel, zeker 600m verder terug.
Je houdt het niét voor mogelijk maar daar zaten de Oostenrijker die 14 weken geleden uit Oostenrijk was vertrokken samen met Holger!
Ik was weer helemaal niet verbaasd!
En, om het helemaal mooi te maken... die Oostenrijker had ik eerder gekust tijdens een afscheid (nu als begroeting) dus ik dacht nou Holger, jij dan óók!
Zo gezegd, zo gedaan!
Dit had ik je destijds niet kunnen voorspellen!!!
Maar goed, ze hadden beiden hun tochten tot een goed eind gebracht en gingen morgen naar huis.

Ik liep na wat praten verder door naar de juwelier en kocht binnen 5 minuten de schelp. Door de juffrouw aan mijn ketting gedaan
La concha is de Spaanse naam.
Nooit geweten.

Helemaal blij ben ik ergens op een terras gaan zitten en was zeer voldaan.
Het plan was om daarna richting van de kathedraal te gaan. Het was ondertussen 18.45 uur en de mis begint om 19.30 uur.
Dit alles zo gedaan en de kerk was niet supervol, maar goed gevuld. Er was een groep zuid Afrikanen in de kerk en een priester van hen deed mee aan de mis.
Na de mis weer lekker de zon ingegaan. Op het plein scheen deze nog volop en wat is de kerk prachtig geworden. Zeker met de avondzon erop.
De details, beelden...mooi.

Ik ben ergens op een terras aan de koffie gegaan en ook een wijntje.
Daar krijg je veel hapjes bij en dat is net goed voor mij na deze lunch vanmiddag.
Ik schrijf het verslag, en dan is dat weer klaar voor vandaag.
Morgen is het de laatste dag hier, dus een beetje afkicken, en dan ga ik donderdag via Madrid naar huis.
Het eind is in zicht.

Geschreven door Kittys.trips