En toen was het alweer 27 april, en stond de wekker op 7 uur. Het is Koningsdag, en ik hoop van harte dat het thuis niet zo hard regent als dat het hier doet. Op 27 april 2017 stapte ik op Schiphol in de Thalys naar Parijs, om daarvandaan door te reizen naar Bayonne, en daar mijn eerste Camino te beginnen. Op 27 maart 2024 kwam ik in Sevilla aan, om mijn 4de af te maken, en vandaag sluit ik die af. Bijna in stijl, met regen, en klaar om naar huis te gaan. Ik heb zo een medelijden met de huidige lopers, het is zo triest. Gistermiddag en avond kwamen ze nog verkleumd en doorweekt aan op het plein, en daar hebben ze zolang voor gelopen of gefietst. Een triest eind. Mijn restaurantje van gisteren sloot haar deuren uren vroeger, er zat nog maar een tafeltje en buiten was het al opgeruimd. Ik zag op Facebook weer beelden en meldingen van onbegaanbare stukken op de Camino. En, menigeen is nu in of richting Finesterre, of Muxia om daar een paar dagen aan het strand uit te rusten. Helaas.
Ik zit nu met een kletsnatte broek op het prachtig moderne bus- en treinstation, in het restaurant. Dat is nu ondertussen bekend terrein voor mij, en ik weet dat je hier prima zit om op de bus te wachten. Mijn fiets cape heeft de rugzak en mijn jas etc. prima droog gehouden. De rest droogt wel weer. Hier in het restaurant is het een komen en gaan van pelgrims en reizigers die weer op huis aangaan, of naar een andere bestemming reizen. Alle talen. 2 Koppen koffie en de tostadas tomates verder gaat de bus om 09.30. De rit duurt 4 uurtjes, en het is een uur vroeger in Portugal. Ik schat lokaal om 12.30 uur op de luchthaven te zijn. De vlucht is iets na 16 uur.
Hoe anders kan het zijn, want in tegenstelling tot eerdere busritten, was dit een directe lijn! Ik was er al rond 11.30 lokaal, dus minder dan 3 uurtjes in de bus. De vlucht is 16.20 en de checkin gaat om 14.20 open. Ik ga ergens zitten, wat lezen en rustig om mij heen kijken. Ik kreeg van Trudy het bericht dat oud buurman Art Slot woensdag jl overleden is. Hij heeft jarenlang in Bornholm gezeten. In zijn geval komt het als een verlossing, al blijft dat vreemd om te zeggen.
Het inchecken ging zonder problemen, ik had mijn rugzak goed ingepakt met een grote zak, van huis meegenomen. Geen losse hengsels. De dame achter de balie was de eerste chagrijn sinds mijn vertrek uit Nederland. Portugese...
Standaard extra gefouilleerd, ivm de 2 heupjes. En om 15 uur een biertje genomen in de ontzettend drukke wachtruimte. Veel horeca, winkeltjes... enige vertraging van de vlucht. Een hartstikke leuke crew, oranje uitgedost en ze zongen aan het eind "lang zal ze leven...!" Een goede sfeer, en ik blijf het een prima product vinden. De rugzak kwam, op bus 300 en lopend naar huis. Droog gelukkig, en even bij Trudy en Allaert mijzelf present gemeld. Thuis thee gezet, ik ben moe na deze lange reisdag. Douchen en om 23 uur op bed.... slapen!
Morgen zien we wel hoe alles erbij staat. Maar, ik zag dat mijn cactussen prachtig in bloei staan, en de jasmijn buiten op springen staat... en het gras.... hoooog!
Morgen meer!

Geschreven door Kittys.trips