Ongelooflijk hoe John kan snurken, echt niet normaal! Maar oké, ik zag dat maar als een muziekstuk. Wel te begrijpen achteraf, dat snurken ondat we p.p. een fles wijn op hadden.Toch heerlijk geslapen tot 07.30 uur tot mijn verbazing. Zij waren al op. En, ook bijzonder, er was geen ontbijt. Ik belde de man, geen antwoord. Hij belde terug... kwam binnen 10 minuten, zei hij. Zijn moeder moest gisteravond laat opeens naar het ziekenhuis. Ze waren erg laat thuis en hebben nooit meer aan het ontbijt gedacht. Het kwam omdat de andere gasten, de 2 Australische dames die ik al eerder onderweg ontmoet had, zeiden dat er eerder ontbijt klaar stond... anders hadden we dat niet verwacht. En wat bizar was.... John en Krystina en de dames, komen uit dezelfde stad! Australië...hoe groot!!
Ik verliet het prachtige huis als laatste, even voor 9 uur. Een prachtige ochtend, en 2 km verder was Cea. Daar heb ik mijn lange broek verwisseld voor de korte en een koffie gedronken in een grappige tent. Daarna ben ik de 10 km gaan lopen, en het zal de wetenschap van een korte dag geweest zijn... ik was zo traag als dikke stront. En, heb het rustig aangedaan. Weer erg genoten van de dag en de route. Rond 12.30 uur was ik in Oseira, bij het klooster. In die bijbehorende winkel heb ik gevraagd of ik op een rondleiding mee kon. Advies: 18.30 uur. Ik blijf hier toch overnachten. Een broodje kaas besteld voor 15.30. Dan gaan ze weer open. De herberg gaat om 13 uur open. Prachtig, deze accommodatie! Ik zat er te wachten, komt die Franse vrouw als 2de aangelopen! Niet te geloven...
Ingeschreven, 10 euro betaald en het ziet er echt fantastisch uit. Het bizarre is wel dat er een prima keuken is.... maar er is niets om deze te vullen. Geen lepeltje! Ik vroeg de hospitalera om een oplossing, hulp. Ze gaf mij een plastic beker, perfect. Daar heb ik een cup a soup mee gemaakt. Mijn bed opgemaakt, de troep overal neergelegd en naar buiten gegaan. Prachtig weer! En ik kwam de Singapore dames weer tegen. Kreeg meteen een hug en 2 candybars in mijn hand gedrukt.
Ik heb tot 16 uur heeeeerlijk op een stoel zitten suffen, naar muziek geluisterd. Komt er een fietster naar mij toe, Nederlandse. Was door de Singapore dames naar mij verwezen. Haar accu was bijna leeg en deze had peut nodig om naar de volgende stop te kunnen. Haar Dozon geadviseerd en gebeld om te vragen of er plek was. Ja.
Ze kon geen 220v krijgen, ging wel verder maar... was al gauw terug. Angelina heet ze uit Emmen, ooit Oldenzaal. Ze blijft nu hier.
Ik heb een prima middag gehad, en een broodje kaas gekocht. Verder is alles dicht, maar ALLES is betrekkelijk omdat er maar 1 bar is. En die is op vakantie. Niks aan de hand. Om 18.30 zijn Angelina en ik mee gegaan op de rondleiding door het klooster. Fantastisch om het verschil buiten, en binnen te zien. En groooot! Ik was onder de indruk en besloot daarna de Vesper mee te maken. Van 19.30 tot 20.15 waren 8 monniken in het wit, habijt over habijt, en zongen alles in het Spaans. Heel bijzonder om mee te maken dit alles en deze dag.
Bij terugkomst heb ik de laatste helft van mijn enorme broodje kaas gegeten en wat wijn met Angelina gedronken. Een onverwachte dag, een prachtige dag!

Geschreven door Kittys.trips