Het gaat beginnen!
Best spannend omdat ik toch geen idee had hoe de komende dagen zullen verlopen. Het weer, de ondergrond en het fysieke. Ik heb de laatste weken last van mijn lies en voet. Daar ben ik voor bij de fysiotherapeut geweest, en overall gaat het beter. En de laatste 5 dagen heb ik er gelukkig weinig last van gehad.
Om 9 uur stond ik buiten, goed ingepakt, met een lange mouwenshirt, fleecevest en mijn geweldige jack. Dat had ik ook allemaal nodig, want ondanks dat het zonnetje scheen, was het 4 graden. Ik besloot eerst het laatste gedeelte van de stad door te lopen zonder ergens te stoppen. Het ontbijt was mijn sinaasappel, appel en yoghurt geweest. Meer dan voldoende. Een grote stad uit lopen is nooit leuk. En saai, omdat je altijd langs de autoweg loopt en door een industriële omgeving. Zo ook nu, maar opeens zag ik een café aan de overkant, koffie 1 euro, en ik ben daar als in een impuls naartoe gegaan. Achteraf gezien al een perfecte eerste ingeving. Een perfecte koffie gedronken, in gezelschap van een aantal werkploegen, naar de WC geweest en weer op pad. Toen ik mijn rugzak stond op te hijsen, zag ik een pelgim voorbij lopen. Dat bleek Bernd uit Duitsland te zijn. Ik vroeg zijn naam omdat het te stom is om zo achter elkaar aan te lopen etc. Hij was uit Sevilla gekomen, tot Merida gelopen en had daarvandaan de bus naar Salamanca genomen. Daar had hij een week gezeten en ging nu ook op pad. Ook dezelfde stops als ik, maar niet overal met dezelfde herbergen. Prima wat mij betreft. Onderweg was de eerste stop in een gehucht geweest, mits de bar geopend was geweest. Dus niet. Ik vroeg dat aan wat mensen die op de bus stonden te wachten, en die mij al vroegtijdig de weg wezen. Zo bijzonder altijd weer. Ik liep duidelijk op de pijlen, en niet op de route die via de Via de la Plata app beschikbaar was. Mijn route was veel beter, ging door het akkerland en niet langs de weg. De landweg was geluk redelijk droog. Op een punt in het gehucht keek ik naar de lucht, zag een grote bui, maar een automobilist dacht dat ik de route zocht. Stapte uit, wees de weg, en ik zei hem dat ik de koffie in de bar miste. Hij zei dat hij thuis wel koffie had, maar helaas weg moest! Was zo grappig, en een vreselijk leuke man. Ik liep door en zag de mega buien langs ons heen trekken, wat een geluk!
En na verloop van tijd was daar weer een stadje. Ik hoorde werklieden in een huis, vroeg hen of er een bar was, en ja hoor....die wezen ze mij. Bernd kwam achter mij aan en ik vroeg of hij ook koffie wilde drinken. Ja, dat wilde hij wel, dus zijn we van de route afgeweken en zijn de bar in gegaan. En, ik rammelde plus moest heel nodig. Dat laatste als eerste gedaan. Toen mij tegoed gedaan aan 2 perfecte koffie's en een geweldige tortilla die nog warm was. Ik smulde en moest weer lachen bij het bedrag: 3 Euro 60, voor alles! En Bernd had willen betalen, nou nee hoor! Hij stopt trouwens niet met praten, luistert niet, maar is best aardig. Heeft een geïmplementeerd hart, ik meen dat hij zei 2013. Zijn vrouw had hem gezegd dat bij hoe dan ook in Santiago moest aankomen, omdat hij al jaren praat over deze tocht, 3 maanden op pad is en dan niet onverrichter zaken thuis hoeft te komen. Ik snap haar wel. Er was bij binnenkomst nog een pelgrim, een Amerikaanse die uit Sevilla was komen lopen. Die vertrok alweer vrij snel. Ik heb niet de indruk dat zij stopt in mijn plaats.
Ik zag weer een grote bui aankomen die rond 13 uur verwacht werd. Dus ben ik opgestapt om de laatste 5 km van de 16 km te gaan beginnen. Onderweg toch nog een bui gehad, maar was van korte duur en de enige tot dat moment. Om ons heen was het bonje!
In Calzada de Valnunciel is mijn herberg de la Molina. Is voor een eerste dag prima en zo te zien een prima plek om een nacht door te brengen. Ik had al eerder een reservering gemaakt, deze ook nog bevestigd en gevraagd waar ik in de middag een menu kon eten. Hij had zelf een restaurant, menu 12 Euro. Meson Fuentebueno of zoiets. Prima, ik houd van mensen die iets opzetten en ondernemen.Daar zou je tot 15.30 kunnen eten.
Rond 13 uur was ik ter plekke, en binnen was het heerlijk warm, middels een kachel. Er waren nog 2 mensen, een Engels stel.
Daarna kwamen er nog 2 binnen, een stel uit Pamplona. Die waren weer snel weg i.v.m. een urgentie in de familie. Triest. Ik koos een bedje uit, deze staan allemaal los, dus geen stapelbedden. En wel koud daar! Maar te verwachten, want buiten hoosde het nu ook met sneeuwvlokken. Na het betalen van 15 euro en het registreren heb ik wat spullen bij elkaar geraapt. Ik ging op pad om te eten en tuuut...auto, Oscar de eigenaar, gaf mij een lift ten tijde van een hoosbui. Perfect!
In het restaurant was het heerlijk warm, een gasbrander verwarmde de zaal. Wederom een vreselijk aardige ober en een perfect menu. Een soort van courgette met kaas en tonijn taartje, warm uit de oven. Een met kaas gegrilde vis op aardappelen en als dessert koos ik wederom cheesecake. Grappig, nog niet eenmaal flan gekozen... geen idee of dat er ook was trouwens.
Een flesje water en een hele fles rode wijn hoorde erbij. Koffie extra genomen.
Ik weet nog niet of ik straks ga douchen, het is er ongelooflijk koud in de badkamer.
Straks maar even de omgeving verkennen, de benen strekken, tuttelen, lezen etc.
Ik hoorde dat de restaurants in de avond gesloten zijn, geen probleem want ik hoef absoluut niets meer tot het obtbijt morgenochtend.
Oscar zei dat zijn restaurant om 9 uur open is, om te ontbijten. Maar als ik straks ergens fruit kan kopen, hoef ik geen ontbijt. In de keuken kan ik een potje thee zetten, en koffie kan ik onderweg vast wel ergens scoren.
Morgen is het 20 km. Prima. Wat ik wel begrijp is dat er morgen geen mogelijkheid is om iets te eten. Dus zal ik wat kopen.
Terwijl zittend in het restaurant staat de tv natuurlijk aan. Daar laten ze zien dat de temperatuur de komende dagen enorm gaat stijgen. Dat zou heerlijk zijn! Vooral al de landerijen weer opdrogen. We zullen het zien en waar ik mijn warme kleding zal stouwen zien we nog wel. Ik zit aardig vol, ook qua kilo's.
Rond 17 uur ben ik toch gaan douchen, heerlijk warm. En heel gezellig met wat anderen gezeten, wijn gedronken, en zitten kletsen. Liz en Owen uit Engeland, en Gerrit Nederland met zijn vrouw Juliane uit Duitsland. Tot 20.30 uur lekker met elkaar zitten kletsen, wijn drinken.
Liz en Owen zie ik morgen in de volgende herberg. Daar konden de andere 2 niet terecht omdat deze vol schijnt te zijn. Blij dat ik de reservering heb en deze is bevestigd.
Daar is het eten ook bij, dus geen probleem qua tijd etc.
Ik sluit nu af, en ga zo wat lezen.

Geschreven door Kittys.trips