Spanje, El Vendrell !

Nederland, Schiphol

Alsof het gisteren was dat ik hier op Schiphol rondliep!
Feitelijk was dat op 2 december, op weg naar Washington. Kortom, slechts 2-3 weken geleden. Hoe die reis verliep staat allemaal in mijn prachtige Pindat Washington DC boek dat ik inmiddels alweer binnen heb.
Ik heb geen idee wat ik de komende 2 weken allemaal zal meemaken of ondernemen, en of daar veel over te vertellen valt, maar dat zullen we wel zien.
Vooralsnog is het weer uiterst spannend om op pad te gaan naar Spanje, en daar tijdens de feestdagen te zijn. Ik vind het heerlijk om juist nu niet thuis te zijn, niet te hoeven versieren of na te denken over de vraag of je met de Kerstdagen ergens heen gaat, of mensen te eten vraagt. Geen boodschappen etc.
Dat ik in Spanje wel goed zal moeten oppassen qua boodschappen doen is zeker, want daar zijn restaurants en winkels gewoon dicht. Tenminste, dat is wat er gezegd wordt. Maar, ik heb tijd genoeg om te bedenken hoe of wat.
Om bij het begin te beginnen, dit is mijn 2e "sit" via Trusted House Sitters, maar de 9 de in totaal als ik mij niet vergis.
Ik heb destijds gereageerd op deze uitvraag om in de buurt van Barcelona op 6 poezen te passen. Angela is een Engelse en woont al enige tijd in Spanje, El Vendrell.
Het videogesprek was gewoon erg leuk, informatief en klikte, dus ik kon de oppas uitvraag bevestigd zien!
Het is een 4 kamer appartement met balkons en in een naar ik begrijp, prettig stadje. Aan de spoorlijn tussen Barcelona en Tarragona in. Daar zal ik nog zeker een keer heengaan! De kust en het strand liggen naar ik begrijp, op 1 uur wandelen vanaf het huis, maar zijn ook per bus en trein te bereiken.
Plaatsen als Sitges, Salou en Calafell brengen jeugdherinneringen boven! Mijn eerste vliegreizen met pap en mam, en volgens mij ook Coby de Boer en Margareth Weijers. Sitges is nu DE plaats voor de homo gemeenschap, ik ben benieuwd.
Angela heeft 6 poezen, variërend tussen de 3 en 9 jaar. Volgens mij ook allemaal geredde of opgevangen poezen. De namen zijn nog wel een dingetje, en de bijbehorende poes zeker. De gewoontes, karakters etc. dat staat allemaal in een PDF file van 24 pagina's die ik in de bibliotheek heb uitgeprint.
Maar ook de belangrijke dingen aangaande het huis. En dat haar zoon op korte afstand woont, de back-up voor bv.. een reserve sleutel. Ik vind dat bijzonder prettig.
River, Song, Tango, Cash, Five en Ness zijn de namen, van oudste naar jongste.
River krijgt iedere ochtend een pilletje in haar eten tegen astma. Ness is in het begin wat schuw, dat komt door zijn verleden op straat. En voor alle poezen in de wereld geldt dat zij jou laten weten als je ze kunt kroelen. Dus, de tijd nemen.
Mijn vluchten zijn op 21 december en 2 januari. Angela bood aan om langer te blijven en Driekoningen mee te maken, naar zeggen een bijzondere ervaring. 5 en 6 januari is dat. Maar dat werd mij te lang, en 12 dagen is mooi. Thuis is ook genoeg te doen en zeker met de kringloop en het Cultuurgebouw.
De laatste weken heb ik heel veel extra diensten gedraaid bij Rataplan. Ze zaten mega krap, plus het was razend druk. Ik heb mij daar geen seconde verveeld, en extra geld verdiend. In 1 maand tijd al anderhalf kwartaal voor mijn extra sponsorkind bij UPCO. Niet het doel, wel een middel.
En, ik heb nog een oppas staan in Rijssen 24 jan - 26 jan, dus 3 dagen. En dan weer 2 weken in februari naar Frankrijk.
Ik heb het ook geestelijk nodig om tussendoor enige tijd thuis te zijn. Voordat ik weer op pad ga blokkeer ik de dag ervoor om het thuis helemaal goed achter te laten, de koffer te pakken etc. Dat geeft rust.
Vorige week was het druk met van alles. Veel voor WOS gedaan, o.a. een paar duizend dekens naar diverse doelen gereden, ingepakt op Schiphol en ook nog de KLM Roadrunners loop op Langevelderslag gehad.
En, ik heb op zondag Ajalah, Marloes, Joke en Elles gezellig op de late lunch, vroege diner gehad. Het was die hele week ontzettend koud en die zondagavond zou er ijzel komen. Dus hebben we de avondafspraak naar de middag verzet. En dat pakte prima uit.
Ze waren weer op tijd terug na een gezellig samenzijn.
Anders dan naar Washington DC had ik nu een behoorlijk gevulde koffer. En voor mijn doen zwaar, bijna 20 kilo. Te bedenken dat ik om 6 uur op Schiphol moet zijn, de koffer slepen naar de bushalte.... alles kan, maar het toeval wilde dat ik gisteren nog veel medische spullen kreeg. Ik kon een hele lading in Nieuw Vennep kwijt, en de rest op Schiphol. Dat was meteen een kans om mijn koffer op het WOS depot te zetten en deze dan voor vertrek op te pikken. Alleen de sleutel niet vergeten!
Zo gezegd, zo gedaan en dat was perfect!
Ik ben op tijd naar bed gegaan, heb lekker geslapen en was even voor 5 uur wakker. Om 6 uur zat ik in de bus met mijn rugzakje als handbagage en heb de koffer probleemloos opgehaald. Bagage afgifte was zo gebeurd.
Een weer heel bijzonder moment was dat ik Ina Leegwater in de vertrekhal tegenkwam.
Toen ik uit de bus stapte bedacht ik om via de vertrekhal te lopen, en te zien hoe druk het bij de incheckbalies 6-8 was. Dat was het niet en ik liep in de richting van het bemanningscentrum. En zie Ina al op afstand recht op mij aflopen. Zij was gefocust op heel wat anders, de weg naar B2. En ik moest haar op 2 meter nog attenderen dat ik haar zag. Ze gaat naar haar dochter in Denemarken en helemaal alleen op reis. Haar man is deze zomer onverwachts overleden, echt ineens. Dat had niemand zien aankomen, en nu zei ze dat ze gisteren vreselijk gehuild had, nu ook weer traantjes. Even omarmd, en ze vond het fijn dat ik haar tegengekomen was, had ze net even nodig. Dit soort ontmoetingen ontroeren mij. Dat is geen toeval.
Ook nu geeft dat een heel warm gevoel en ben ik dankbaar dat ik er even voor haar mocht zijn. Ik heb haar nog even een berichtje gestuurd.
Dat ik de stress van mijn last minute geannuleerde Washington DC vlucht nog bij mij draag mag duidelijk zijn. Eerder dan dat ik in Barcelona ben zal dat niet verdwenen zijn, schat ik in.
Op T1 aankomst, en dan de airportbus naar Plaza Cataluña. Dat kaartje heb ik al gekocht.
Op iedere .49 gaat er een trein R4 naar Sant Vincens de Calders, die stopt in El Vendrell. 6 Zones kaartje kopen.
Ik kreeg gisteravond nog de vrijblijvende vraag van Angela of ik van Indiaas eten houd. Zeker! Haar wel gezegd dat ik geen vlees of kip eet, en daarop reageerde ze heel enthousiast: I am vega too!!! Perfect dus.
Nu zit ik dus op de luchthaven, lekker in de lounge sinds 7 uur.
De security ging rap en dus was ik ruim op tijd, en dat vind ik fijn. Minder fijn is dat het behoorlijk mistig is geworden. Maar sofar so good, dus ik duim dat dit zo blijft.
De vlucht is om 10.05 en best ver qua lopen. Dus ik ga op tijd en rustig aan richting de gate lopen, ook om te bekijken hoe de mist zich houdt of liever gezegd, oplost......
De crew zit aan boord, de boarding ging soepel, het zicht is redelijk en mijn koffer is geladen. Een prachtig systeem dat je dit kunt volgen.
Ik zit op 25A, bij het raam en met uitzicht. Leuk, maar kreeg op 25B een onbehouwen Chinees die neerplofte. Meteen beetje mazzel kan hij straks op C, maar de vlucht lijkt vol. Nou, we zien wel. Het is 2 uurtjes, geen 8 zoals naar Washington DC.
Een prima vlucht en aankomst op schema 12.15 uur.
Snel via het toilet, dan naar de aankomsthal en bij de band kwam mijn koffer al boven!
Naar de bus die mij naar Plaza Cataluña zou brengen gelopen, en ik had het kaartje dus al eerder online gekocht.
Die bussen gaan af en aan, en niet eens vol. Naar het eindpunt bussen ging soepel. Het was druk in de stad en bij aankomst moest ook heel even zoeken naar een lift om mij naar de trein R4 te brengen. Een koffer van dit gewicht en de trappen is geen goede combinatie. Gelukkig spreek ik genoeg Spaans om alles te vragen. Lift gevonden. Het is heerlijk zonnig weer, en fijne temperatuur met 17 graden ofzo.
Met mijn warme kleding aan, iets te warm, maar dat was eigenlijk het enige moment dat het té was.
Het kopen van een kaartje was wel een ding.... de automaten kon ik niet begrijpen. Maar gelukkig was er een balie. Kaartje 6 zones gekocht, 6,95 EUR en dat bleek goed voor een 75 minuten durende treinrit met gevoelsmatig 50 stops. De trein ging om 13.51 en kwam om 14.10 aan in El Vendrell. En daar was Angela om mij te ontvangen.
Heel hartelijk, en we liepen naar haar appartement boven op een flat gebouw, op de 5de etage.
Typisch Spaans en best groot. Twee terrassen buiten, uitzicht. Het is een schoenenvrij huis. Dus ik ging op de sokken en eenmaal even buiten was het kunstgras nat door de regen van de afgelopen nacht. Ik liep snel naar binnen, iets lager gelegen, en gleed vréselijk uit, bijna horizontaal op de gladde plavuizen. Het eerste waar ik aan dacht: mijn heupen!
Daar was gelukkig niets mis mee maar mijn elleboog was op de rails terecht gekomen. Daar bleek een dusdanige snee te zijn die wel aandacht nodig had. Ik werd even verbonden, en leerde de poezen kennen. Ze had heerlijk Indiaas eten besteld, en dat hebben we rond 16 uur buiten kunnen eten. Heerlijk in de zon.
Na 17 uur gaat alles weer open en zijn we even naar een buurvrouw gegaan, Fina, om kennis te maken en te vragen of zij eventueel mijn verband zou kunnen vervangen mocht dat nodig zijn. Al pratende kwamen we tot de conclusie dat het verstandig zou zijn om via een apotheek te gaan om te vragen of het gehecht moest worden.
Conclusie, met strips zou het wel lukken. De aardige apotheker heeft het schoongemaakt en een lading strips op geplakt. Het voelde beurs en stijf, maar geen pijn. Gelukkig nergens in mijn lijf na die horizontale klap.
Het is echt een leuk stadje, gezellig centrum en versierd. Veel muurschilderingen dus dat wordt smullen. Een kerk in het centrum dus ook daar t.z.t. even langs.
We hebben wat boodschappen gedaan in een mega grote Lidl, ik ben al helemaal thuis! Opvallend hoeveel goedkoper dezelfde wijnen hier zijn, die ook in Nederland verkocht worden. Ik kom hier prima aan mijn trekken.
De keuken in het appartement is basis ingericht. Wel een airfryer, geen magnetron en afwas met de hand. Inductie, gelukkig geen elektrische kookplaat.
Koffie machine filter, en ze zet een pot vol die ze per keer in een opschuimer opwarmt. Dat ga ik dus anders doen en per keer verse koffie zetten.
Op de terugweg hebben we 3 matjes gekocht, om dit soort ongelukken als mijn val te voorkomen. Zeker met nat weer en je op het kunstgras geweest bent. Thuis gekomen hebben we de 6 eten gegeven, en ook dat heeft een procedure die even oefenen vroeg. En de astma pil voor River gaat in een pasta die ze aflikt. Kortom...
Nuttig deze overdracht.
Daarna op de bank gaan liggen c.q. zitten en de 6 meegebrachte dekentjes door de 6 laten inwijden. En ze heeft de 5 poezen rondom, ieder een eigen plek. River in haar mand. Had 2 x wat gekuch, astma maar bescheiden. Nu weet ik ook wat dat kan zijn.
De verwarming werd aangezet, heerlijk. Rond 23 uur lekker gaan slapen in een heerlijk bed. Is nieuw omdat ze geen logeerbed had. Angela woont hier nu 18 maanden. In Spanje al zo 20 jaar. Haar man Mark overleed 2 jaar geleden volledig onverwachts. Dat was de reden dat ze verhuisde, teveel herinnering. Ze waren vanaf hun 18de samen. Hebben 2 kinderen, 1 zoon woont hier in de buurt en 1 dochter die studeert en overal ter wereld woont.
Nou, alles wat ik nog vergeten heb komt nog wel een keer. Dit was het voor deze eerste lange, goede en leuke dag!

Geschreven door

Al 1 reacties bij dit reisverslag

Lijkt mij een aardige vrouw in een leuk stadje. Je hebt wel pech met je arm. Hopelijk gaat het gauw over.

Ajalah 2022-12-22 13:11:01
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.