Tja... ik heb zeker lekker geslapen. Gisteravond was ik lekker alleen op de kamer, zo stoorde ik niemand. Eerst heb ik lekker gestrekt tv gekeken, naar Floortje in Patagonië. Toen het journaal, maar daar word je niet echt blij van. Wat is er toch een ellende op de wereld en bizar als het is, daar ben je tijdens de wandeling en het onderweg zijn, heel ver weg van. Omstreeks 22.30 uur ben ik gaan slapen, ik was best moe. Het vreet ook energie om zo te hinken en met je hoofd bezig te zijn. Van de andere 2 dames op de kamer heb ik weinig meer gehoord. Een was rond 07.30 uur weg en Marie ging rond 08.30.
Ik at wat fruit, pakte mijn rugzak in en verliet het pand. Niet in mijn wandelkleding helaas. Mijn plan was om bij de bakker tegenover de bushalte te ontbijten en te vragen of mijn rugzak daar tot een uurtje of 11.30 mocht staan. Kon ik mij buiten wat vrijer bewegen.
Ik heb er wel heerlijk gezeten en meteen de bus van Santiago naar Porto geboekt, voor maandag 10 uur. Het hostel waar ik zou verblijven op 4 april, is vol. Ook via Booking.com dus ik ben opzoek gegaan naar iets in de buurt van een metrostation en op de directe lijn met de luchthaven. Uiteindelijk heb ik daar ook geboekt.
Nu resteert nog een telefoontje op maandag naar de KLM reisdienst, om te vragen of mijn boeking naar dinsdag omgezet kan worden. Zo nee, dan koop ik een IPB ticket en ga de dinsdagmiddag vlucht zelf proberen.
Mijn koffertje in de eerste hostel heeft teveel spullen die ik wil houden, anders zou ik dat laten maar nu kan ik deze ophalen.
Het loopt altijd anders: toen ik de dames in de bakkerij vroeg of ik mijn rugzak even mocht stallen tot de bus van 12 uur, zeiden ze dat er ook een bus om 10.30 uur was. De lijn via Padron naar Santiago. Oh?? Dus ik ben naar de overkant gegaan en na 10 min kwam mijn gigantische privé bus aan. Voor 1,50 een rit van 20 minuten en een super leuk gesprek met de buschauffeur. Hij zette mij op het busstation in Padron af, en hiervandaan pak ik zondag de bus weer voor Santiago. Morgen, dus ik heb een foto van het bus schema gemaakt. Vannacht gaat het uur om, dus even rekening mee houden, al gaat de telefoon automatisch op de lokale tijd.
Ik liep richting het centrum en zag meteen dat dit een gezellige pleisterplaats is. Kleine straatjes, historisch. Mijn herberg lag wel helemaal aan de andere kant, maar ik kon toch niet eerder dan 12 uur inchecken. O Padron, via Booking.com geboekt. Ik was net op weg toen ik Kati tegenkwam, de Amerikaanse die ik in Casa Fernanda ontmoet had, de moeder van 3... jongste 6 😉.
Haar reis was ook wat anders dan verwacht. Zij was via de kust gegaan, ook omdat ze door haar enkel was gegaan. Maar ze voelde zich meer alleen dan verwacht. Ik denk te herkennen dat je dit op de kustroute hebt. Teveel andere mensen die geen Camino lopen. Daarbij, ze spreekt geen Spaans. Ik ervaar het Spaans spreken als iets heerlijks, en contact maken.
Om even voor 12 uur was ik bij mijn herberg, bijna aan het begin van het stadje, dus meest verre punt vanaf het busstation. Ik belde aan, een hele vriendelijke dame opende de deur, en ik mocht binnen zitten, wachten tot ze klaar was. Perfect. Het is een hele moderne herberg, je krijgt lakens, een handdoek, deken. En, een perfecte lounge om te zitten, met een grote tv, een keurige keuken en mooie slaapzalen plus badkamers.
Ik maakte mijn bed op, trok andere schoenen aan en hobbelde terug naar het centrum. Maar niet voordat ik de dame gevraagd had waar ik een menu del dia kon eten.
Dat restaurant had een terras en een aantrekkelijk menu, dus de keus was makkelijk. Omdat het nog wat vroeg was, ben ik eerst nog wat gaan rondkijken. In de kerk begon een mis om 13 uur, deze kerk was dus open en daar moet je gebruik van maken. Echt prachtig van binnen. De missen duren hier niet lang, maximaal 30 minuten. Maar werd goed bezocht.
Rond 13.30 uur ging ik buiten aan de lunch: pulpo... inktvis met aardappelen in een saus, merluza, dus vis, erg smakelijk dit alles en super vers en heet. Dessert: de beste cheese cake of flan, geen idee, maar super lekker. Het bijzondere was weer dat tijdens het eten, allerlei bekende mensen van de Camino voorbij liepen. Iedereen kwam een praatje maken. Ook ene Doug. Die kwam later terug, hij had mijn eten gezien en ging ook voor het menu. Ik nodigde hem aan mijn tafel uit en enkele uren later hadden we een ontzettend gezellig, interessant gesprek gehad over allerlei onderwerpen. Hij woont in de buurt van San Francisco, geboren in Alaska, getrouwd met een Japanse, gewerkt in Sillicon Valley en heeft nu 80 % van zijn bezittingen weggeven. Hij zit deze trip in hotels en vond dat eenzaam. Terecht, je bent alleen. Daarom is het verblijven in de herbergen misschien niet luxe, maar geeft je zoveel meer.
Aan het eind bleek hij de rekening betaald te hebben, omdat hij sinds tijden weer eens gezellig en interessant had verpoosd. Bijzondere ontmoeting dus weer.
Eerder had ik de Zweedse dame gezien, Kirsten heet ze, ben ik eindelijk achter. Ze gaf mij haar nummer en zo konden we voor de avond wat afspreken met o.a. Mel en Michael. Jody was ook nog aan mijn tafel geweest, maar die liep door i.v.m. de afstand van morgen.
Zo spelenderwijs naar mijn herberg terug gelopen, met het ontbijt voor morgen. Om 18.15 uur zouden Kirsten en de anderen gaan eten. Daar ging ik ook heen. Maria en haar loop partner zitten in mijn herberg, die zie ik later weer.
Op de afgesproken tijd op de afgesproken plaats. En een bont gezelschap. Een Pool die in juli 2021 vanaf huis was gaan lopen. Een Italiaanse, een Duitse Sofie, Kirsten, Michael en Mel. Sommigen aten, ik had een glas wijn. Absoluut geen trek, en ook niet mijn tent. (De rekening voor hen en de bediening waren absoluut niet fijn)
Heel gezellig, zeker weten. Ondertussen was er een gezelschap naast ons komen zitten. Lokale oudere mensen met wie ik een babbeltje maakte. Eind van het verhaal, ik dronk nog een drankje met ze en ging daarna naar mijn herberg. Daar zaten Marie, haar wandelpartner en ene Neil gezellig aan de wijn dus werd ik uitgenodigd. Uiteindelijk pas om 22.30 uur naar mijn bedje gegaan en dit verslag afgemaakt.
Morgen zie ik wel hoe laat ik wakker word en dan ontbijt en een bus pak. Via de bijzondere markt lopen misschien....
Vamos a ver!

Geschreven door Kittys.trips