Ik heb heerlijk geslapen! Als een prinses op de erwt. Boven de keuken, op de open vliering, lag ik als enige in een van de 3 bedden. De anderen hadden een bed in de kamer daarnaast uitgezocht. Dat betekent sowieso geluid. Deze bedden hadden allemaal beddengoed en dat was weer heerlijk. Ik heb het idee dat ik mijn verslag van gisteren in de avond wat afgeraffeld heb. Ik was na de maaltijd en het gezellige samenzijn bij de kachel, gewoon moe. En, naar vanochtend bleek, ik had de foto's niet goed uploaded. Alsnog gedaan. Om 6 uur waren de 3 fietsers aan het ontbijten. Ik had ook honger en trek in koffie. Mijn laatste maaltijd was die van gisterenmiddag geweest, dus er kon wel weer wat gegeten worden. Ik ben er vroeg uit gegaan (de mannen waren ondertussen weg) en heb een pot koffie en thee gezet. Niet lang daarna kwam Hanna en daarna druppelde het weer gezellig binnen. We hebben met elkaar ontbeten en de vraag is natuurlijk; wie zullen we nu nog zien. De meesten gaan naar Tui, maar wat accommodatie betreft zijn er veel mogelijkheden. Ik heb dus een herberg geboekt, net aan de rand van het centrum van Tui. Deze had een goede recensie en heeft er ook een tuin omheen. Lijkt mij heerlijk rustig. Ik zal bekennen dat ik de naam ook heb doen vallen in het gezelschap.
Her was rond 08.45 uur dat ik buiten stond en meteen over de oude Romeinse keien weg door de velden liep. Het is heerlijk wandelweer, met af en toe zon en weinig wind. Een graad of 14. De vogels fluiten er op los. Ik ben rond 11 uur bij een quinta gaan zitten. Ik denk dat de Duitse jonge vrouw hier met een Portugees deze herberg is begonnen. De koffie was niet echt lekker, het zitten wel. Rond 11.30 uur ben ik weer opgestapt en het was goed dat ik die pauze gedaan had. Het is nu 15.30 uur en ik zit in Tui, Spanje!
Grapje over de tijd, voor mijn maag en lijf is het nog even 14.30 uur. Maar, ik was er wel klaar voor om te zitten en te eten! Menu van de dag, daar ga ik voor.
De route tot aan de buitenwijk van Valence was mooi. Maar je weet dat zodra je een stad nadert, het een ander verhaal wordt. De vesting van Valence is echt oud en de muren zijn aan een opknapbeurt toe. Het is een echte toeristen plek, met winkels in de smalle straatjes en niet al teveel mensen op dit moment. Ik zag DE brug, die de 2 landen verbindt. Over de rivier die de landen scheidt. Benieuwd of en hoe een eventuele check zou gaan? Ik kan kort zijn: niets.
Je loopt zo de brug over en staat in Spanje. Zo grappig!
Ik nam de tijd en de officiële route,en die bracht mij langs de nu nog gesloten kathedraal, naar een restaurant met 1 levende ziel waar ik een menu van de dag zag. Ik was er even klaar mee en zeker voordat de keukens sluiten; ik er ging zitten. Geen spijt van gehad.
Linzensoep, heerlijk en een BAK vol. Maar erg gezond en eindelijk iets anders dan groentesoep. Merluza op eigen wijze. Gekookt, pittige saus en heerlijk verse aardappelen. En, een karaf witte wijn. Super lekker bruin stokbrood. Geweldig dit alles. Straks koffie toe. EUR 11,50 dus.
Verder gelopen en via via bij mijn super herberg aangekomen. De eigenaresse riep al "Catharina!" En zij was in gezelschap van Michael en Philip 😉! Die hadden goed geluisterd. Ik vroeg terloops of er misschien nog een Duitse familie kwam.... ja hoor! Te grappig.
Ik heb een bed op een kamer met 5 stapelbedden. Met beddengoed. En, de bovenste bedden worden leeg gelaten. Alles is super schoon en comfortabel. Een prachtige veranda met stoelen en een grote tuin. Ik heb P mijn SRL gegeven, heeft last van een knie.
Fantastische douches, en daarna ben ik even naar de supermarkt gegaan om het ontbijt te kopen. Vervolgens deze inkoop op de kamer gelegd en ik hoorde dat de Duitse familie al naar mij had gevraagd. Ik zie ze vast nog wel.
Het was al 17 uur, ik wilde het centrum nog bekijken en zeker de kathedraal. Een leuke winkelstaat met veel restaurantjes en terrassen, autovrij. Ik ging er nog even de eerste de beste kerk in. Prachtig.
De kathedraal was nog net open, maar helaas niet verlicht van binnen. Wat rondgelopen, maar al heb ik een idee hoe het met verlichting uitziet, jammer is het wel.
Daarna begon het te spetteren, wat regen. Stom, paraplu thuis gelaten. Bij een bakker aan de koffie gegaan en dit is Spanje: je krijgt er hier een stuk cake bij. Euro 1,30.
Voor vertrek van thuis had ik opeens 4 koortsplekken op mijn lippen. Boven en onder. Deze zijn nu bijna weg. Maar ik voelde nu aan de andere kant weer een paar opkomen. Bah! Meteen ben ik een apotheek ingestapt en ging met een zalfje de deur uit. Eerst gaan smeren.
Nu is het 20 uur. Ik zit onder de luifel, met een glas rode wijn en de bui lijkt over te zijn. En, ik ben niet de enige die hier buiten zit. Het is 12 graden. Morgen zien we wel hoe het weer is. Tot op heden was het heel goed.
Ik heb de volgende herberg gereserveerd, in O Porrino. Daar zit een café onder 😉 of bij en ook die heeft goede recensies. Afstand 16 Km dus geen haast.
Ik kon droog overkomen, naar mijn herberg. De stoelen op de overdekte veranda zagen er verleidelijk uit, maar het is mij wat te fris. En, het is nu 21 uur. Ik ben best moe en de bedden zijn verleidelijk. Er ligt een stel bij mij op de kamer, zij lopen morgen naar Redondella. 32 km. Mij teveel. En een ik denk, Taiwanees of zo, die werkt voor de Paralympische spelen. Loopt met een laptop in zijn rugzak, overdag lopen, in de avond werken.
Ik heb de familie nog niet gezien. We gaan slapen!

Geschreven door Kittys.trips