Matosinhos naar Vila do Condo

Portugal, Matosinhos

Slapen in een luxe appartement en een heerlijk bed! Dat was dus echt een cadeau. Het is wel gek dat ik gewoon erg vroeg wakker ben, om 5 of 6 uur lokaal. Ik vind dat geen probleem, maar heb het toch liever wat later. Muziekje aan, suffen, krantjes ophalen... om 8 uur ben ik mijn ontbijt gaan klaarmaken. Yoghurt, een super sinaasappel, kiwi, appel en banaan. Gisteravond de ene helft genomen, nu volgt de rest. Heerlijk. Plus een Hollandse krentenbol en kopjes thee.
Om 9 uur stond ik buiten, zonder jas maar met vest. Het is nog steeds dampig, slechts 12 graden. Maar droog, en dat is het allerbelangrijkste. Ik kon de route makkelijk vinden, al is dat ook niet gek als je weet dat deze langs de oceaan loopt en over de boulevard. Wind, dus wat frisjes om te beginnen. De wind is echt krachtig, ook pal tegen. Gelukkig is het zand vochtig, anders zou ik gezandstraald zijn. De route is vanaf Matasinhos goed aangegeven. En, bij het begin naast het strand, was er een heus Pelgrims kantoor. Ik liep tot 10.45 uur en het was toen echt tijd om even te gaan zitten en koffie drinken. Een grappig lokaal tentje aan het strand, met de lokale bevolking en een jonge vrouw die er serveerde. Ik zag er ook nog een vrouwelijke pelgrim zitten, buiten. Nu wilde ik sowieso binnen zitten, je koelt anders teveel af, en daarbij: ik rook niet. De koffie was heerlijk, dus 2 koppen genomen en er een half uurtje gezeten. De dame met rugzak kwam naar binnen en vroeg mij waar ik die kaart vandaan had. Die had ik noodgedwongen in ontvangst genomen in het pelgrims kantoor, maar niet echt nodig. Deze kon ik dus mooi aan haar kwijt. En, omdat ik meteen in de gaten had dat ze helemaal niet voorbereid was, haar laten zien dat je met de Camino Ninja app alles hebt wat je nodig zou kunnen hebben. Ze was enorm blij dus heb ik weer iemand kunnen helpen. Toen kwam er een dame van in de 90 binnen, en begon meteen te ratelen tegen mij, de enige ziel daarbinnen. Ze was doof voor mijn "ik spreek geen Portugees" en liet mij weten dat ze hier iedere dag aan de omelet en frites zat. Ik kreeg een foto van haar te zien, in haar portemonnee, toen ze ongeveer 20 jaar was. Kortom, daarna zat er een tevreden dame achter haar bord met frites en gebakken ei, en keek mij gelukzalig aan.
Na 30 minuten ben ik weer opgestapt. Het was 22 kilometer in totaal, met een laag loopsnelheid gemiddelde door wind tegen, plankieren om over te lopen, plus een rugzak. Die factoren laten je het ook niet in een recordtempo doen. Hoeft ook niet, want ik zag later dat ik pas rond 18 uur kan inchecken. Dat is goed om te weten. Na enige tijd kwam ik de pelgrim dame weer tegen, ze ging ergens koffie drinken. We wensten elkaar Bon Camino en gingen elk verder.
Rond 12.30 uur kreeg ik echt trek om wat te eten en zitten. Ik was halverwege en het begon overal lekker te ruiken, ondanks de desolate indruk van verlaten kustplaatsen. Want dat zijn het. Ik ben dan ook blij dat ik morgen landinwaarts kan gaan, door de landerijen en met minder wind. Ik heb echt een hekel aan wind, dus dat bevestigde alleen maar dat mijn plan om het binnenland in te gaan, heel realistisch is.
In een restaurant serveerden ze soepen, en daar zag ik wel heil in. Ik nam een heerlijke groentesoep, met brood, en dacht.. mmm... vissoep. Dus die ook nog genomen. Ik was weer helemaal up-to-date na deze lunch. Eten en drinken tegelijk.
Daarna weer op pad gegaan en ik passeerde even later 2 geweldige lokale tentjes, in een verder verlaten dorp. Dat was in een een straatje dat vanaf het strand naar de straat liep. Volle bak bij beiden en iedere tafel was bezet met lokale werkers, en alles wat je kunt bedenken. Geen toerist te bekennen. En overal wijn op tafel. Ik had zo aan willen schuiven, want dit zijn te tentjes waar ik zo graag kom.
Sardines, daar is dit plaatsje om bekend. Ze werden buiten op de BBQ gegrild. Wat een verleiding!!!!
De laatste helft was best pittig. Zandduinen, alsof je door diepe sneeuw liep. Heel veel sterke wind tegen en wat ben ik blij dat het droog is! Als je dit met regen moet doen, dan haak je meteen af. Vreselijk.
Ik zat ook te bedenken dat, afhankelijk van de tijd van het jaar, voor eenzelfde dorpje of plaats een term als "idyllisch" en "desolaat" beiden van toepassing kan zijn. Ik ben echt een landmens en kijk na 2 dagen zee, uit naar het land.
Het is echt prachtig dat er van de weinige mensen die je tegen komt, er toch een aantal je een mooie Camino wensen, of de duim opsteken.
Net voor het centrum was de brug die mij de stad in bracht: geweldig met aan beide kanten de Ukrainse vlag. Dat zie ik dus ook overal, de steunbetuigingen. Kippenvel.
Ik was rond 16 uur in de kathedraal van Vila do Condo. Daar kwam ik langs en benutte het moment om er naar binnen te gaan. Pelgrimsmis 19 uur.... even kijken of dat lukt. Verder gelopen naar mijn jeugdherberg en perfect! Ik kon inchecken in een geweldige accommodatie met nog maar 1 Spaanse dame op de kamer. Super schoon, met handdoeken en bedlinnen. En, perfecte douches. Dus dat eerst gedaan, douchen en daarna ben ik een stukje gaan lopen. Resultaat: ik zit in de eerste de beste kroeg waar ik 2 Super Bocks biertjes genomen heb om op peil te komen. Vochtpeil dus 😉
Het was echt zo een kroegje met de lokale mannen, 3 stuks aan de bar. De een nog luider kletsend dan de ander.
Heerlijk, deze sfeer. Een verder leeg café maar gevuld met geluid. Rond 18 uur ben ik weer wat stram opgestaan, richting oceaan en boulevard. Daar zouden restaurants etc. zijn. Ik zag een lange, verlaten boulevard en was klaar. Omgekeerd en de stad in. Nabij de kathedraal was een oud markt gebouw, met een restaurant. Dat zag er prima uit. Ik ben naar binnen gegaan en gevraagd of op dat tijdstip van 18.15 uur de keuken open was. Ja. Maar het dagmenu is niet in de avond, oké prima... of ik pelgrim was? Ze hebben een pelgrims menu. Perfect, dus gevraagd om vis of groenten. Ik krijg een karaf rode wijn, heerlijk en,... hi hi.... soepje 3 van vandaag. Heerlijk en totaal anders. Ik zit weer te genieten en tik dit verslag tussen de gangen door.
Misschien, mogelijk kan ik nog binnenvallen in de pelgrimsmis en anders een andere keer.
Ik heb er vanmiddag trouwens wel wat elektrische kaarslampjes aangestoken. Wat een armoede, al begrijp ik de veiligheidsmaatregelen m.b.t. brand.
De groentesoep was echt lekker, de wijn nog meer en..... de vis: wat een heerlijke maaltijd! 2 Grote stukken gebakken vis, super sappig. Frites en wat sla. Dit wat heerlijk!
Kortom, weinig pelgrimsmis, want het is nu al 19.30 uur.
Correctie 😉 20.30 en ik zit nu in een bomvol restaurant, gezellig dus. Ik moest voor mijn maaltijd met behalve soep, heerlijke vis, frites, een karaf top wijn, 2 koffie en nog een glas wijn.... 13,90 afrekenen. Bizar. Natuurlijk een goede fooi. Spreekt vanzelf.
Trouwens, ik zie groepen en solo mensen die volgens mij ook lopen. Maar.... dat zien we nog wel.
Tot de volgende!

Geschreven door

Al 3 reacties bij dit reisverslag

22km is toch al weer veel meer dan gisteren. En weer mooi verslag en foto's.

Willem 2022-03-16 22:18:11

Ik kan mij voorstellen dat het met zoveel wind niet lekker is om te lopen, maar soep doet wonderen. Morgen dus meer de binnenlanden in. Mooi verhaal!

Ajalah 2022-03-16 22:40:48

Wat een lang verslag heb je weer geschreven.leuk en aparte foto,s !wat een prijzen, niet te geloven !

Len 2022-03-17 00:36:07
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.